208 odpowiedzi w tym temacie

[judas666]

Owszem, potrafią myśleć. Nie tak jak ludzie bo ich mózgi są inne. Ich są jak pierwotne wersje naszego. Ludzie tez kiedyś byli umysłowo na poziomie małpy. Ba, nadal są. Dorosły szympans ma umysł pięciolatka bodajże. Czyli wg. Ciebie pięciolatek nie ma świadomości? Śmiem się nie zgodzić.
Dlaczego naukowcy nie interesują się oobe? Bo wiedzą, że mózg bardzo łatwo oszukać. Takim oszukaniem mózgu jest np wbicie sobie igły bez uczucia bólu. Najczęściej osiąga się to środkami. O oobe uważam tak - próbujesz tego któryś raz i coś się udaje "niezwykłego". Następnym razem skupiasz się na tym samym i odczuwasz to mocniej. W końcu dochodzisz do takiego punktu, że potrafisz to wywołać niemal na poczekaniu. Tak samo jak fakir potrafi położyć się na łożu z gwoździ i nie krzyczeć z bólu.

Cholera nie wiem jak to prosto napisać. Po prostu oobe to oszukanie swojego umysłu - zwidy, sen.

[some]

Cholera nie wiem jak to prosto napisać. Po prostu oobe to oszukanie swojego umysłu - zwidy, sen.

Sorka ze offtopik sie zrobil. Jednak mozna znalezc w sieci prawdziwosc tego fenomenu np. czlowiek napisal cos na kartce a drugi w stanie oobe mial to przeczytac i przeczytal. Dlatego nie mozesz byc pewien ze to klamstwo samego umyslu. Nie mozna tez myslec ze sie juz wie wszystko. Moze to zjawisko kiedys ludzie zaczna wykorzystywac? Moze stanie sie czyms oczywistym w niedalkiej a moze dalekiej przyszlosci. Kto wie... Co do 5-letniego dziecka to moja teoria mowi wlasnie cos przeciwnego...

Podsumowujac nie boje sie smierci z jednego oczywistego powodu o ktorym napisalem wczesniej - skoro raz juz sie tutaj pojawilem to czemu nie mialbym pojawic sie i drugi?...

[judas666]

Zainteresuj się postacią Derren'a Brown'a. On umie nawracać dotykiem na chrześcijaństwo, komunikować się ze zmarłymi i robić wiele "paranormalnych" rzeczy. Przy czym jest sceptykiem i wie, że te rzeczy nie są prawdziwe.

[Ban]

Dlatego, że np. nie ma czegoś takiego jak dusza i my jesteśmy ciałem, niczym więcej?

[some]

Dlatego, że np. nie ma czegoś takiego jak dusza i my jesteśmy ciałem, niczym więcej?

Tego nie wiesz!

[4rt]

Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce. Na pewno nie jest mi też pewna obawa przed nieznanym doświadczeniem jakim jest niewątpliwie śmierć. Jednak moja ciekawość niejako oddala tą obawę na rzecz poznania czegoś tak zupełnie niepowtarzalnego jak śmierć ciała.

Osobiście uważam, że nasza dusza, świadomość czy jak kto woli, jest nieśmiertelna, a słowo "świat", nabiera po śmierci zupełnie innego znaczenia. Dlatego też śmierci się nie boję, traktuję ją jako kolejne życiowe doświadczenie, naukę pozwalającą na poznanie totalne prawdy i Boga.

Jedyne czego naprawdę się obawiam to umrzeć bezsensownie, z poczuciem winy niewywiązania się ze swoich celów. Zawsze chciałem umrzeć tragicznie poświęcając swoje życie dla ratowania innych... ^^

[Ban]

No oczywiście, że nie wiem. Tak samo ty nie wiesz, czy nie jest tak jak powiedziałem, a zatem nie wiesz czy pojawisz się drugi raz.

To był tylko przykład, nie powiedziałem, że tak uważam.

[Aryan]

Śmierć to naturalna kolej rzeczy. Nie ma potrzeby się jej bać.

Z drugiej strony naturalną rzeczą jest bać się śmierci. Ale trzeba wiedzieć, że ów strach nie jest spowodowany tym, że śmierć jest zła, straszna, etc. Tylko tym, że nasz organizm jest nastawiony na przetrwanie (darwinizm - przetrwają tylko najsilniejsi), a ten strach przed śmiercią ma nas mobilizować do lepszego działania i walki o przetrwanie. Dlatego mamy ten naturalny instynkt.

Podsumowując - strach przed śmiercią jest czymś najzupełniej normalnym, ale z tego powodu, że jest to instynkt przetrwania, a nie dlatego, że śmierć jest zła.

Slava

[Freeman]

Skoro Wy z takim przekonaniem piszecie o tym to ja z przekonaniem napiszę, że gadacie bzdury Mózg to organiczny komputer i tylko on tworzy świadomość. Po śmierci mózg gnije jak całe ciało.

Dokładnie tak samo jak judas666 uważam, że świadomość jest kreowana przez mózg, że nie ma takiego czegoś jak dusza. Również wydaje mi się, że po śmierci nic na nas nie czeka i to mnie najbardziej przeraża. Nie boję się cierpieć i umierać tylko panicznie się boję tej wieczności po śmierci. Tej nicości. Jak sobie to wyobrażę to mnie ciarki przechodzą, że już NIGDY mnie nie będzie. Właściwie myślę tak, bo niby z jakiego powodu miałbym istnieć, jestem tylko stworzeniem na Ziemi, inną formą życia niż rośliny czy zwierzęta. Więc jeżeli jest coś po śmierci to i one powinny tam być, miliony much... miliony istnień... wątpię w to.

Poza tym dlaczego miałaby być reinkarnacja? Po co tysiące razy się rodzić i umierać, po co zakochiwać się na nowo w coraz to innych osobach, uczyć się od nowa wszystkiego. Po co się rodzić nie pamiętając wcześniejszego wcielenia. A co jak kiedyś słońce pochłonie Ziemię, wtedy niby gdzie się odrodzimy?
Dla mnie to wszystko jest niesamowite, często mi się wydaje że jesteśmy tylko częścią czegoś większego, naprawdę większego. Nie jesteśmy w centrum wszechświata, ale to już nie temat na to.

Jak dla mnie ludzie sobie sami wykreowali Boga, stworzyli religie, aby wmówić sobie że po śmierci na nich coś czeka. Ciekawi mnie czy stworzenia na innych planetach też sobie wykreowali taką wizję jak i my.

[Perss]

Ja się boję tylko nagłej śmierci. Nie chcę umierać niespodziewanie, bo wierzę że po śmierci jest tak jak przed narodzeniem... I właśnie teraz zastanawiam się jak to będzie? Towarzyszy temu naprawdę dziwne i dzikie uczucie. Chcę umrzeć spokojnie po 80-tce, wtedy będę wiedział, że wszystko już za mną. Moi bliscy będą już dorśli i poradzą sobie z bólem i pustką jaką przyniesie moja śmierć.

[Kabezecik]

Czy boję się śmierci?hmm...Nie,boję się umrzeć nikim,chciałbym pozostawić coś po sobie na ziemi...

[judas666]

kabanoz, jedyne co możesz po sobie zostawić co będzie miało jakiś głębszy sens, to dzieci.

[dojcek]

Z tego co ostatnio przeczytałem to naukowcy udowodnili że podczas śmierci raczej tej spokojne mózg uwalnia endorfiny, z różnych przypadków śmierci klinicznej można wywnioskować że ludzie w tedy czuli szczęście, spokój i tak dalej . A przysłowiowy widziany biały tunel przy śmierci klinicznej jest tym co nazywamy zwężonym polem widzenia, siatkówka pod wpływem endorfin, i różnych środków chemiczny wydzielanych z naszego mózgu,zawęża pole widzenia i widzimy biały tunel.

Ale jak zwał tak zwał, są różne teorie jakimi można sie teraz przysłużyć, to jest wielka niewiadoma.

[Kropa]

Swojej śmierci może się nie boję. Wiadomo, każdy chyba chciałby umrzeć bezboleśnie. Tak samo ja, chciałabym po prostu zasnąć. Boję się za to śmierci najbliższych mi osób. Chciałabym odejść pierwsza. Trochę to egoistyczne, bo wtedy oni by cierpieli, ale tak niestety jest.

[Freeman]

kabanoz, jedyne co możesz po sobie zostawić co będzie miało jakiś głębszy sens, to dzieci.

Pytanie tylko czy jest w tym jakiś sens tak na prawdę?
Za parę set lat zostaniemy zapomniani wszyscy tu obecni, no chyba że ktoś się zapisze w historii. Z drugiej strony czy to coś zmienia, że zostaniesz zapamiętany jako wielki człowiek, jeżeli wtedy i tak Ci to różnicy nie sprawia bo Cię nie ma. Nawet wielcy zostaną kiedyś zapomniani jeżeli cywilizacja przestanie istnieć, cała historia zostanie wymazana. Dzieci to jedno pokolenie do przodu, na osi czasu nie dostrzeżesz tego.