PTR, dziekuje za rzeczowe podejscie.
Wypunktuje, zeby nie rozmydlac.
1)napisalam ze wazne jest dla mnie dotarcie do poczatku. Wyobraz sobie ze jestes dzieckiem adoptowanym, i dowiadujesz sie o tym po latach, w czasie ktorych wyraznie rozniles sie od swojej adopcyjnej rodziny. Chcialbys wiedziec czemu zawdzieczasz te innosc, prawda? Co leglo u jej zrodla.
Poza tym, czastka mnie uwiezla na Atlantydzie, czekajac az dopelnie tego co nie udalo sie nam- pamietaj ze ja jestem kontynuacja, dalszym ciagiem kazdego kolejnego wcielenia. Moja pieta achillesowa sa odejscia i powroty, zdaje sie ze to jest powod dla ktorego tkwie w tym kregu czasoprzestrzennym.
2)pieknie mowisz o medytacji i zgadzam sie z Toba zupelnie, tylko widzisz- dla mnie stan medytatywny jest naturalnym stanem trwania, o roznym stopniu manifestacji - zaleznym od potrzeb. Mysle konkretnie i rzeczowo.gdy jest to potrzebne, nie uznaje myslenia o mysleniu dla myslenia.
3) nie mam poczucia rozdzialu na zycie obecne i jakie- nieobecne? Umysl jest ograniczony punktowo, czasem trwania, swiadomosc jest ciagloscia trwania. A to my jestesmy odpowiedzialni za los poprzednich wcielen, wszystkich urwanych , niedokonczonych watkow. Nie wolno pozostawiac swoich snow na pastwe losu. Masz racje - to wszystko jest w nas, czekajac na zakonczenie swojej historii, i bedzie powracac tak dlugo jak dlugo tego nie dokonczymy.
