Ponieważ tak mówią badania archeologiczne i ludzie, którzy latami kształcili się na najlepszych uczelniach a potem nierzadko przez wiele lat prowadzili wykopaliska. To dla mnie autorytety
To znali koło czy nie?
Kalendarz oparty na zazębiających się kołach, pokazana przeze mnie zabawka ma ewidentnie
koła przeznaczone do transportu - co nie przeszkadza co poniektórym wygłaszać stwierdzenia o tym że Majowie nie znali koła, albo co znali a czego nie.
Badania archeologiczne i autorytety?
Podam Ci 2 przykłady o których świetni archeologowie wolą się nie wypowiadać, a jeśli się wypowiadają snują opowieści na poziomie Czerwonego Kapturka:
linklink2Zmierzam do tego że jest wiele zagadek przeszłości nie pasujących do
oficjalnych bredni nauczanych w szkołach jako pewniki.
Taką zagadką są tak samo Majowie, o których więcej nie wiemy niż wiemy.
Pozostały budowle z nie do końca zbadanymi podziemiami, precycyjne nawet jak na nasze dzisiejsze możliwości obserwacje astronomiczne i Kalendarz.
Niech ktoś mi znajdzie kalendarz jakiejkolwiek cywilizacji na tej planecie zaczynający się ....tysiące lat przed tą cywilizacją - a jak już nie znajdzie niech pomyśli nad kilkoma poszlakami wskazującymi na fakt że Majowie i ich przodkowie Olmekowie pojawili się w Ameryce dużo wcześniej niż nam się wmawia.
Badania antropologiczne jednoznacznie wskazują na afrykańskie pochodzenie Olmeków, występują też duże zbieżności lingwistyczne pomiędzy językiem Majów i Egipcjan.
W "Zaginionej księdze Enki" mamy taki oto ciekawy fragmencik:
"
Dwaj bracia kłócili się w Kraju Dwóch cieśnin (Egipt) przez 350 lat ziemskich.
Przez 350 lat kraj pogrążony był w chaosie, między braćmi trwał rozłam.
Potem Enki, ich ociec, powiedział do Ningiszzidy (Thota): - Ze względu na pokój odejdź do innego kraju!
Ningiszzida zdecydował się przenieść do kraju za oceanem, udał się tam z grupą stronników.
W owym czasie naliczono upływ 650 lat ziemskich.
Ale w nowym królestwie gdzie Ningiszzidę nazywano Uskrzydlonym Wężem zaczęto wlasna rachubę lat.
(Kalendarz Majów).
"
Można też zerknąć tutaj:
Zagadka OlmekówWracając do tematu wątku.
Autor tematu spotkał się z interpretacją Calleman'a i uważa że odkrył jakąś wielką nieścisłość - podczas gdy kalendarz majański opisuje cykle Wenus i Słońca i ich wpływ na cykle ludzkości:
linkI zgodnie z owym kalendarzem właśnie stoimy na progu zamknięcia kilku cykli z których niektore były bardzoooo długie.
Na koniec mały fragmencik z "Faktora Majów" nieżyjącego od kilku dni Jose Arguillesa - pasuje wg mnie do tej dyskusji:
"
Maskull: Jedno jest dla mnie zagadką.
Panawe: Co takiego?
Maskull: Jak to się dzieje, że ludzie tutaj nie znają ani narzędzi, ani rzemiosł, nie rozwinęli cywilizacji, a jednak zdołali wytworzyć społeczne zwyczaje i osiągnąć mądrość myślenia.
Panawe: Czy w takim razie sądzisz, że miłość i mądrość wyrasta z narzędzi? Ach, już wiem, skąd się to bierze. W twoim świecie nie posiadacie tak wielu zmysłów i aby zrównoważyć ten niedostatek, byliście zmuszeni wspomóc się kamieniem i metalem. Nie jest to bynajmniej przejaw wyższości.
Rozmowa pomiędzy Ziemianinem Maskullą i Arkturianinem Panawe, bohaterami opowieści fantastyczno -naukowej Johna Lindsaya, zatytułowanej Voyage from Arcturus, odnosi się do dyskusji o naturze i celu technologii, którą dość powszechnie uważamy za materialne przedłużenie naszego ciała i organów zmysłów. To, co uważamy za historię lub postęp historyczny, jest praktycznie synonimem rozwoju technologii. To samo można powiedzieć o cywilizacji. Istnieje wyraźna tendencja do uznawania postępu technologicznego, usprawniającego życie człowieka, za wskaźnik poziomu cywilizowanego życia.
U podstaw takiej definicji skrywa się niebezpieczny, subtelny materializm. Ale jaki związek mają usprawnienia technologiczne z prawdziwą kreatywnością lub w tym przypadku z duchowością?
Ten tok rozumowania skazuje nas na upieranie się przy niemożliwym do utrzymania stanowisku, że życie w mieście pośród samochodów i z telewizją jest lepsze niż życie aborygenów, pomalowanych ochrą i cynobrem, zamieszkujących obrzeża cywilizacji, nucących ponadczasowe, rezonansowe pieśni pochwalne do wciąż żywych kamieni.
Oczywiście, herezją byłoby głoszenie opinii, że sensoryczna czujność aborygenów jest stanem bardziej pożądanym niż technologiczny komfort XX wieku, chociaż dziś komfort ten ogranicza pole naszych zmysłów i zawęża horyzonty życiowe. Czyżby więc pułapka rozwoju technologicznego tkwiła w ukształtowanym przez nas środowisku, w którym wszystko, co otrzymujemy, jest jedynie odpadem naszych własnych, sztucznie wytworzonych ulepszeń, mianowicie feedback- produktem ograniczonych zakresów częstotliwości.
A może pułapką cywilizacji jest wyłączenie zmysłów, znacząco nadwątlające naszą zdolność do odbioru informacji? Sytuację jeszcze bardziej pogarszałoby to, gdyby się okazało, że kuszące ramy sztucznie stworzonego środowiska mogą ograniczać także naszą zdolność rozpoznawania nowych bodźców zmysłowych. Wtedy moglibyśmy przyrównać niedolę kolektywnego organizmu ludzkiego do położenia zwierzęcia uwięzionego w klatce, które dusi się w toksycznych oparach swoich własnych odchodów. Jeśli przypatrzymy się uważnie rzeczywistości współczesnego świata, taki właśnie opis wyda się niezwykle trafny.
"
źródłopozdrawiam
