47 odpowiedzi w tym temacie

[equilibrium]

W porannym (3 września 2009) serwisie Onetu znalazła się informacja, o zagrożeniu stacji kosmicznej ISS szczątkami rakiet nośnych „Ariane”. Kiedyś czytałem jakieś opowiadanie s-f o kosmicznej śmieciarce usuwającej z orbit okołoziemskich resztki rakiet i zagubione bądź niedziałające już satelity. Mimo, że dopiero raczkujemy w kosmosie, zdołaliśmy zgromadzić tam mnóstwo, mniej lub bardziej użytecznego „żelastwa”. Nikt chyba do tej pory nie podjął tematu zagrożeń, jakie sami stwarzamy waląc w niebo rakietkami, których zużyte elementy, jak stada wilków w oczekiwaniu na ofiarę, otaczają Ziemię co raz bardziej szczelniejszym pierścieniem.

Dzisiejsza informacja przypomniała mi inne wydarzenie, jakie miało miejsce w lutym 2008 roku, kiedy to serwisy radiowe informowały, że cały świat oczekuje na lądowanie powracającego z orbity promu kosmicznego, żeby armia amerykańska mogła spokojnie zestrzelić zdrajcę - satelitę wielkości średniego autobusu, który odmówił współpracy z wywiadem i najzwyczajniej opuścił swoje stanowisko pracy schodząc z orbity okołoziemskiej. Akcja, jaka została podjęta, przypominała scenariusz filmowy z tym, że uciekinierem nie była łódź podwodna lecz najbardziej zaawansowane technologicznie systemy elektroniczne.

Ten, ta (bo płeć z racji Top Secret trudna do określenia) kosmiczna „Mata Hari” uległa wpływowi przyciągania Matki Ziemi i niekontrolowanym lotem zmierzała w jej czułe objęcia. Chcąc uchronić ludzkość przed kataklizmem spowodowanym walnięciem w glebę, US Navy - w sile trzech okrętów - miała zlikwidować zagrożenie ostrzałem rakietowym. Służby informacyjne wywiadu straszyły ewentualnych znalazców złomu, że w zbiornikach satelity znajduje się kilka ton bardzo trującego paliwa, ale jednocześnie podawano też wiadomość uspokajająca, że w skutek tarcia o atmosferę te kilka ton metalu spłonie, a resztki będą na tyle małe, że nie powinny wyrządzić większych szkód. Wychodziło na to, że satelita spłonie, a na ziemię doleci tylko paliwo. – Nie ma to jak dziennikarska rzetelność.

Na szczęście dla całego gatunku ludzkiego, satelita rozsypał się i spłonął w atmosferze. Jednak na orbitach wciąż pozostają steki innych, które kiedyś skończą swój żywot i zostaną zapomniane. Zagrożenie istnieje nadal i wzrasta wraz z wystrzeliwaniem kolejnych, cudów ziemskiej techniki. Wystarczy mały, kosmiczny incydent, np. jakiś meteor wpadnie niespodziewanie w to towarzystwo i potrąci jeden z elementów, który na zasadzie domina, zdemoluje sąsiednie orbity, czego efektem mogą być kolejne alarmy o spadających z nieba teleprzekaźnikach, szpiegach, teleskopach czy nawet wyrzutniach rakiet atomowych (podobno one tam są).

Kosmicznych śmieci przybywa, żadna z agencji kosmicznych nie ma – jak sądzę, konkretnego planu recyclingu kosmicznego złomu, a powinna – wahadłowce wracają puste. Być może, w niedalekiej przyszłości, powstanie specjalna międzynarodowa agencja, która na zlecenie zajmie się utylizacją orbitujących śmieci. Oby tylko do tego czasu znalazło się odpowiednio dużo miejsca na ten kosmiczny biznes.

Użytkownik equilibrium edytował ten post 03.09.2009 - 09:23

[Romczyn]

Nawet NASA woli obliczyć kiedy wypuścić wahadłowiec lub rakietę z jakimś sprzętem, tak żeby nie wpadły na nie śmieci zamiast posprzątać. To tak jakby ci tynk od sufitu odlatywał, ale że nie chce ci się nic z tym zrobić, to na podstawie oględzin przewidujesz kiedy odpadnie który kawałek i nie przechodzisz wtedy pod nimi

[crc]

Ciezko powiedziec co bardziej zanieczyscilismy przez te wszystkie lata, ziemie czy jej orbite. Ahh my to potrafimy sobie sami problemy tworzyc.

[equilibrium]

Przypuszczałem że dużo, ale nie spodziewałem się, że aż tyle tego śmiecia krąży nad nami! Ziemia na fotografii od Mroovy jest zupełnie inna od powszechnie znanego pięknego, błękitnego globu. Taki obraz powinien być stale publikowany, może w końcu zaczęto by cokolwiek robić.
To przerażające, że po raz kolejny nauka poszła w las. Pchamy się z eksploracją innych planet nie potrafiąc należycie dbać o własny dom. Po niedługim czasie, tam też zostawimy nasze piętno - śmieci.
A tak nawiasem mówiąc, to "alieny" mają niezłą jazdę między tym złomem

[exio]

Naukowcy z Pentagonu w tajnym raporcie, który został doręczony amerykańskim kongresmenom, ostrzegają, że ilość śmieci m.in. fragmentów rakiet nośnych i nieczynnych satelitów, znajdujących się na orbicie okołoziemskiej, osiągnęła masę krytyczną.

W raporcie tym zaznaczają oni, że nawet niewielka kolizja pomiędzy dwoma fragmentami tych kosmicznych śmieci mogłaby spowodować reakcję łańcuchową, w której zniszczeniu uległyby aktywne satelity komunikacyjne, geolokalizacyjne (GPS) czy w końcu szpiegowskie i militarne.

Oznaczałoby to zakłócenie takich usług jak telewizja, telefonia komórkowa, GPS czy prognoz pogody.

Bharath Gopalaswamy ze Sztokholmskiego Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem twierdzi, że według jego obliczeń na niskiej orbicie okołoziemskiej (pomiędzy 200 a 2000 kilometrów od powierzchni Ziemi) znajduje się około 370 tysięcy fragmentów kosmicznego gruzu, przy zaledwie 1100 satelitów.

Dla przykładu podaje się sytuację z lutego 2009 roku, gdy nieczynny rosyjski satelita Kosmos zderzył się z należącym do firmy Iridium Communications Inc. satelitą komunikacyjnym. W wyniku zderzenia w przestrzeni kosmicznej pozostało 1500 fragmentów śmieci poruszających się z prędkością prawie 8 kilometrów na sekundę.

Możemy sobie wyobrazić, że nic nie jest w stanie ochronić istniejących obiektów przed działaniem takiej siły. Dlatego też badacze obawiają się nawet o bezpieczeństwo astronautów znajdujących się na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS).

Biuro ONZ do spraw Przestrzeni Kosmicznej wydało w 2009 roku dokument zatytułowany Space Debris Mitigation Guidelines, który instruuje wszelkie kraje podejmujące misje kosmiczne, aby sprzątały po sobie w przestrzeni kosmicznej, dla dobra wszystkich ludzi.

Kosmiczne śmieci na ziemskiej orbicie niskiej i geostacjonarnej

Japonia planuje odławianie kosmicznych śmieci

Japońska agencja kosmiczna we współpracy z firmą produkującą sieci rybackie, chce odławiać śmieci z okołoziemskiej orbity - donosi telegraph.co.uk.

System ma się składać z kilku satelit połączonych stalową siecią, która będzie odławiać kosmiczne odpadki. Zebrane śmieci zostaną ściągnięte w atmosferę gdzie ulegną spaleniu.

Największym wyzwaniem dla konstruktorów było opracowanie odpowiednio wytrzymałej siatki. Dlatego w pracy nad tym projektem wzięła udział posiadająca ponad 100-letnią praktykę firma produkująca do tej pory sieci rybackie. W dopracowywanym przez sześć lat procesie produkcji planuje się użycie nici stalowej o średnicy jednego milimetra, która zostanie opleciona wokół rdzenia o grubości ludzkiego włosa.

Na orbicie może znajdować się nawet 10 mln śmieci. W większości są one niewielkich rozmiarów, ale nawet takie okruchy mogą wyrządzić znaczne szkody satelitom i promom kosmicznym. W 2006 roku mała część z układu elektronicznego uszkodziła hangar na promie Atlantis - podaje telegraph.co.uk.

Źródło

[Eldim]

Nie dość, że zaśmiecamy własną planetę, to jeszcze i kosmos zaśmiecimy. Oto człowiek.

[zygix]

Dlatego prowadzi się prace,aby ten stan rzeczy zmienić:Orbitalny odkurzacz czy ten japoński..

[Dager]

Według kwartalnych publikacji "U.S. Surveillance Network", dostępnych na stronie:
http://orbitaldebris...newsletter.html
na dzień 5 stycznia 2011 było skatalogowanych - 15.899 obiektów, krążących wokół Ziemi. Z tego do grupy ładunków użytecznych (satelity, statki kosmiczne, itp) zaliczono łącznie - 3380 obiektów, natomiast pozostałe "orbitalne śmieci" w liczbie 12.519 to ostatnie człony rakiet oraz różnej wielkości i rodzaju odłamki. W szczegółowej tabeli podano, jaka liczba ładunków użytecznych oraz "orbitalnego złomu" śmieci przypada na poszczególne kraje, zaangażowane w działalność kosmiczną.

*- CIS to skrót "Wspólnoty Niepodległych Państw"- Rosji oraz krajów- byłych republik dawnego ZSRR.

Ciekawy jest poniższy wykres, na którym podano liczbę zarejestrowanych obiektów, krążących na niskich orbitach (LEO) z okresem obiegu poniżej 127 minut. Wykres pokazuje wzrost liczby wynoszonych na orbitę obiektów od początku trwania Ery Kosmicznej (4.październik 1957) do końca 2010. Poszczególnymi kolorami wykreślono: kolor zielony oznacza liczbę orbitujących członów rakiet, pomarańczowa linia dotyczy elementów oddzielonych od rakiet podczas wchodzenia ładunku na orbitę, niebieskim kolorem określono liczbę wyniesionych ładunków użytecznych, linia różowa dotyczy ilości powstałych na orbicie odłamków (kolizje, awarie, itp), linia koloru brązowego to łączna ilość skatalogowanych obiektów orbitalnych.

Zauważalny jest nagły wzrost liczby orbitalnego śmiecia pod koniec 2006, kiedy to Chiny demonstracyjnie i bezmyślnie zestrzeliły własnego nieczynnego satelitę oraz w roku następnym, gdy doszło do niespodziewanego zderzenia satelity "IRIDIUM"- 33 z nieczynnym rosyjskim satelitą wojskowym "KOSMOS"-2251.

Drugi, podobny wykres pokazuje co miesięczna liczbę sztucznych obiektów o rozmiarach do 5cm(!), krążących wokół Ziemi i skatalogowanych od 1957 do końca 2010r.


Powyższe dane mogą być tematem ciekawych dociekań i wniosków. Znacznie bogatszy materiał jest na podlinkowanej stronie, która jest co kwartał aktualizowana, na podstawie danych globalnej sieci NORAD.

[BrainCollector]

A mnie ciekawi ta niesamowita dokładność... Skąd właśnie wiedzą, że jest ich tyle a nie więcej czy mniej i jak oni wogóle to sprawdzają ? I to jeszcze odłamki wielkości centymetrów...

[Dager]

Sieć wczesnego ostrzegania o ataku NORAD stale monitoruje przestrzeń powietrzną USA i Kanady oraz dysponuje ośrodkami obserwacji na całym globie. Wykorzystuje wyspecjalizowane radarowe i optyczne środki obserwacji, nieprzerwanie monitorując wszelkie obiekty poruszające się na orbitach wokół Ziemi. Wysoka rozdzielczość dotyczy przede wszystkim radarów, które mają znacznie wyższą aperturą od teleskopów optycznych. Do tego dochodzą wyrafinowane techniki śledzenia i oprogramowanie. Jeśli np. dwa pracujące w zespole duże radioteleskopy, oddalone o kilka tysięcy km (Arecibo i Goldstone) umożliwiają wygenerować obrazy powierzchni Księżyca z dokładnością 20m/piksel, to nie widzę problemu, by dało się zaobserwować obiekty wielkości piłeczki tenisowej, krążące tysiąc razy bliżej.

[BrainCollector]

Aha. To na takiej zasadzie to działa właśnie nigdy nie mogłem sobie wyobrazić jak oni to sprawdzają, skąd mają takie informacje
dziękuję za wytłumaczenie.

Edit:
Bardzo przepraszam ! Mam dziurke w podkladce pod mysz i kiedy chciałem przycisnąć +, laser przeszed przez tą nierówność i kursor przemieścił się kilka pikseli właśnie na - ! Bardzo przepraszam, proszę żeby ktoś przycisną plusa żeby przynajmniej wyrównało

Użytkownik shortez edytował ten post 18.02.2011 - 20:15

[zygix]

Tutaj taka informacja s-f,ale raczej s-f tego bliższego niż dalszego..:
,,Śmieci znajdujące się na orbicie okołoziemskiej są dużym problemem. Dlatego też inżynierowie NASA głowią się co z tym problemem można zrobić. Pojawiały się różne pomysły – począwszy od balonów czy żagli – aż po laserową artylerię!

Pomysł na gigantyczne umieszczone na Ziemi działo pojawił się już w latach 90. ubiegłego wieku w amerykańskiej armii. Jednakże nie został on wprowadzony w życie, głównie żeby nie irytować innych państw, które posiadają na orbicie własne satelity – które również za pomocą laserowej artylerii można by zestrzelić.

Teraz jednak NASA ma inny pomysł – laser słabszej mocy, którego zadaniem będzie wyłącznie spowolnienie znajdujących się na orbicie śmieci, i tym samym ściągnięcie je w atmosferę – gdzie ulegną one spaleniu.

Jeden laser tego typu mógłby sobie poradzić z 10 sztukami kosmicznych śmieci na jeden dzień – to zdaniem naukowców wystarczająca liczba by z czasem zapewnić czyste i bezpieczne niebo.''

arxiv.org
geekweek