37 odpowiedzi w tym temacie

[fifthalice]

Powiem ci tak na prawdę dziwną masz matkę...A gdybyś nie miała jednej ręki też by się ciebie wstydziła??? żal mi takich ludzi, wstydzę się czasami, że w ogóle jestem człowiekiem, jak takie rzeczy słyszę...

Niektórzy tego nie rozumieją. Nie jest jakąś złą matką, po prostu boi się odpowiedzialności, jaka mogłaby na nią spaść, gdyby zdiagnozowano u mnie chorobę psychiczną. Nie podoba mi się takie zachowanie, ale muszę je uszanować, bo nijak go nie zmienię.

Ano, rodzice często odsuwają od siebie możliwość, że ich dziecko może mieć problemy psychiczne. Lepiej zamieść to pod dywan, czyż tak nie wygodniej?
Jeśli chcesz czekać, aż samo się rozwiąże, czekaj, ale jeśli nie jest to dla Ciebie rzecz przyjemna, może warto zacząć działać? Albo w jedną, albo w drugą stronę

Nie chcę czekać, dlatego tutaj napisałam. Bo forum czytam od dawna, ogólnie w temacie zjawisk paranormalnych siedzę od kilku lat, więc dopuszczam do siebie możliwość, że to może być coś 'spoza' mojej wyobraźni. xP

[fifthalice]

co przez to rozumiesz ??? może za dużo właśnie czytasz i oglądasz, a potem to się odbija na twojej psychice

Ale zjawiskami paranormalnymi interesuję się mniej więcej od ósmego roku życia, a to zaczęło się dużo, dużo później, i to w okresie, gdy za bardzo nie miałam czasu o tym czytać.

[fifthalice]

w wieku ośmiu lat to jeszcze dobrze nie czytałaś hehehehe

Niestety należę do tego odsetka ludności, który czytał od trzeciego roku życia.

[fifthalice]

co mi nasuwa myśl, że to i tak za wcześnie... nie wyobrażam sobie, żeby mój syn się interesował duchami, porwaniami ufo itd.
w wieku 8 lat,takie zainteresowania moim zdaniem na pewno wywołały by w nim efekty uboczne...
spójrzmy prawdzie woczy -rzeczy paranormalne do zbyt przyjemnych dla dziecka nie należą...

Być może. Może to wszystko jest po prostu urazem psychicznym, spowodowanym przedwcześnie rozbudzonymi zainteresowaniami w dziedzinie zjawisk paranormalnych oraz dziecięcą, wybujałą wyobraźnią. W sumie chyba lepsze byłoby to, ale jak już było wspomniane, osoby chore psychicznie wypierają się ze swojej choroby, więc... No właśnie nie wiem, co 'więc'.

[fifthalice]

Niestety należę do tego odsetka ludności, który czytał od trzeciego roku życia.

to powinnaś się cieszyć, że jesteś genialnym dzieckiem...

Nie jestem genialnym dzieckiem. Po prostu różne czynniki zewnętrzne spowodowały moje stopniowe zamykanie się w sobie już w latach wczesnego dzieciństwa. Często jedyne, co robiłam całymi dniami, to czytałam. Najpierw książeczki dla dzieci, potem grubsze książki z bajkami, a potem już normalne książki. Ale to nie jest powód do radości, ponieważ mam duży problem z nawiązywaniem kontaktów międzyludzkich.

[Aidil]

Dlaczego odnoszę wraźenie ze to ściema ^^,

[fifthalice]

Dlaczego odnoszę wraźenie ze to ściema ^^,

Każdy ma prawo mieć własne zdanie.

[Aidil]

Dlaczego odnoszę wraźenie ze to ściema ^^,

Każdy ma prawo mieć własne zdanie.

Tak, na poziomie werbalnym i niewerbalnym. Identycznie ;-)

[wujek1985]

Niektórzy tego nie rozumieją. Nie jest jakąś złą matką, po prostu boi się odpowiedzialności, jaka mogłaby na nią spaść, gdyby zdiagnozowano u mnie chorobę psychiczną. Nie podoba mi się takie zachowanie, ale muszę je uszanować, bo nijak go nie zmienię.

O odpowiedzialności mogła pomyśleć troszkę wcześniej jak miała cię dopiero w "planach"

[fifthalice]

Niektórzy tego nie rozumieją. Nie jest jakąś złą matką, po prostu boi się odpowiedzialności, jaka mogłaby na nią spaść, gdyby zdiagnozowano u mnie chorobę psychiczną. Nie podoba mi się takie zachowanie, ale muszę je uszanować, bo nijak go nie zmienię.

O odpowiedzialności mogła pomyśleć troszkę wcześniej jak miała cię dopiero w "planach"

'Mądry Polak po szkodzie'. c:

[unwanted]

W Twoim mieście powinna funkcjonować instytucja zwana Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie o dziwo nie chodzi tam tylko o sprawy związane ze szkołą. Możesz zgłosić się tam ( zupełnie za darmo, powiedzieć że masz problem i chciała byś się komuś zwierzyć . możesz poprosić o rozmowę z psychologiem. Psycholog nie będzie miał prawa z nikim pomówić o tym jeśli się nie zgodzisz. To jest najlepsze rozwiązanie dla Ciebie, taka rozmowa potrwa tyle ile chcesz ale nie dłużej niż godzinę na pewno, więc mama ( zresztą bardzo nie odpowiedzialna ) nic nie będzie musiała wiedzieć .



A co do nauki czytania od 3 lat to ściema Niby skąd o tym wiesz z opowiadań mamy ?? może jeszcze pamiętasz jak się rodziłeś ?

Umiejąc czytać od momentu gdy miałeś 3 lata powinieneś mieć tak elokwentne słownictwo a zarazem tak rozwiniętą inteligencje ( czytanie rozwija ) iż nie powinieneś wdawać się w głupawe dyskusje zażarcie broniąc swojego geniuszu przykro mi że to stwierdzę ale może i interesujesz się zjawiskami paranormalnymi od dawna ale jeszcze nie nauczyłeś się interpretować prawdziwości niektórych z nich najlepiej skasować NFZ i w jego miejsce powołać szamanów i wróżbitów

Użytkownik unwanted edytował ten post 10.02.2011 - 18:00