182 odpowiedzi w tym temacie

[Ladd]

Chyba widzę już wasz punkt widzenia, a raczej moje wyobrażenie o nim, na razie nie mam nic konstruktywnego do powiedzenia więc na jakiś czas wyłączę się z tematu. To jest materia w której słowa nie wystarczą by w pełni zrozumieć, pojąć ich naturę, posługując się jedynie po przez logikę i własną interpretację. Na razie będę śledził temat ale na jakiś czas powstrzymam się od pochopnych wypowiedzi.

Pozdrawiam .

[Wszystko]

A ja myślę że skończysz w sweterku z rękawami zawiązanymi na plecach. Weź sobie to do serca i zejdź na ziemię.

[Templariusz]

Wyskakuje z tym postem trochę znienacka ale muszę coś powiedzieć.Uważam rozwój duchowy za coś bardzo dobrego dla jednostki jak i ogółu ale istnieje niestety cienka granica, którą bardzo łatwo przekroczyć.Za przykład podam pewną znajomą mi osobę...
Więc ta osoba zaczynała od praktykowania LD oraz próbowania OB, niby nic złego ale...Ta osoba zarzeka się że w astralu spotkała niejakiego mistrza, który jest bratem Mefistofelesa...Dowiedziałem się że ten "mistrz" ma 6 miliardów lat i pochodzi z innej planety.Obecnie ta osoba jest na etapie "cięcia się" aby sprawdzić czy będzie mu leciała krew (w końcu jest nadczłowiekiem, jak kiedyś rzekła).Ja tu trochę ironizuje ale ta osoba mówiła o tym z takim przekonaniem że aż zaniemówiłem, dlatego też mój stosunek do rozwoju duchowego uległ poważnej zmianie, i teraz traktuję to z dystansem.Tak więc trzeba wiedzieć gdzie jest granica, ponieważ można źle skończyć.

[Wszystko]

Widać, że nie zrozumieliście o co chodziło Templariuszowi. Kolega opisał przypadek swojego znajomego, który zbyt głęboko uwierzył w to czego doświadczył. To doświadczenie doprowadziło go do swego rodzaju zaburzeń psychicznych.
Dlatego należy uważać z takimi praktykami. Wydaje mi się że rozmawianie ze swoim aniołem stróżem jest jednym z pierwszych symptomów takich zaburzeń.

[Ladd]

Tutaj zgodzę się z wiem wszystko, w moim osobistym przekonaniu tego typu „zabawy” nie można nazwać rozwojem duchowym, a wręcz ucieczka od rzeczywistości. W moim przekonaniu rozwój duchowy to samo życie, takie jakie jest, po prostu, bez aniołów i przewodników duchowych którzy najprawdopodobniej są wytworem naszej podświadomości, co też z drugiej strony nie oznacza że nie możemy czegoś z takich doświadczeń wynieść, ale jak widać może to być dla nas destrukcyjne.
Problem w tym że wielu ludzi utożsamia rozwój duchowy z różnymi niecodziennymi sprawami, mocami, tajemniczymi zjawiskami itd. a tu raczej nie o to chodzi. Chodzi o to żeby widzieć świat takim jaki jest i pogodzić się z tym, kamień to kamień, a drzewo to drzewo i koniec.
Takie jest moje zdanie.

Z drugiej strony mam do ciebie pytanie wiem wszystko: czy zdarzyło ci się kiedyś śnić o czymś o czym marzysz lub o czymś czego się boisz? Zgaduje że tak, jak każdy człowiek. Tego typu sny są wytworem umysłu, ale często można z nich dowiedzieć się wiele o nas samych, co jest przydatne ponieważ wielu ludzi zamyka się na swoje pragnienia czy obawy przez co może to sprowokować wewnętrzne rozdarcie, lub nawet depresje. Ludzie często wypierają różne myśli ze świadomości, sny nam o nich na swój sposób przypominają, dopuszczają do głosu, także „zaburzenia” jest trochę słowem nad wyraz, ponieważ tego typu doświadczenia same w sobie nie są złe, lecz to jak je interpretujemy.

Użytkownik Ladd edytował ten post 23.12.2010 - 11:38

[Palmæro]

Czyli mag mówisz że nie powinno się praktykować OOBE - dobrze rozumiem?