54 odpowiedzi w tym temacie

[mylo]

Tak, to jest złe.... powoduje cierpienia psychiczne, które są niekiedy gorsze od fizycznych... Prymitywne zwierzęta najpewniej nie mają takich problemów, przeżywają nadany im czas bez większego uszczerbku na duszy Ja na przykład nie widziałam jeszcze żeby taki pies popełnił samobójstwo...

Hmm, czyli wolałabyś żyć jako zwierze?

Poprawiam się i przepraszam za błąd, który pozwolił ci się wyżyć Chodziło mi o intelekt w znaczeniu możliwości rozwijania wyższych szczebli naszej osobowości (filozofia, religia) a nie rozum, czyli zdolność pojmowania co jest dobre a co złe... Przepraszam, że rozdzielam, ale inaczej tych poziomów nie umiałam określić- braki w słownictwie

Czy ja się wyżywam? Siedzę przed komputerem i odczuwam radość z teoretycznego gwałtu na Coś_Innego? Nie Po prostu chciałem ukazać swoją dezaprobatę dla tego co przeczytałem z twojego posta.
Tylko, intelektu nie można oddzielić od rozumu. To co jest dobre, a co złe jest podstawowym elementem wszelkich filozofii i przemyśleń ludzkich. To podstawowe pytanie na które odpowiada nasz intelekt, nie mamy tego zaprogramowanego. Nie wyobrażam sobie człowieka bez intelektu a z rozumem... Wyjaśnisz mi?

[mylo]

napisałam przecież, że słowa są nieodpowiednio użyte
Wg mnie zdolność pojmowania tego co jest dobre a co złe nie wynika z przemyśleń ludzkich tylko z tej części świadomości, która wykształciła się u człowieka najwcześniej... już ludzie pierwotni wiedzieli, że nie należy czynić krzywdy drugiemu członkowi stada, możesz to nazwać właśnie instynktem, ale zabarwionym sumieniem

Nie nazwałbym tego sumieniem, tylko wspólnym interesem. To oczywiste i wśród zwierząt że, nie atakuję się członków swojego stada, gdy wykonują odpowiednie im role. Inne plemiona były traktowane wrogo. Dopiero rozum spowodował, że ludzkość ujrzała inne możliwości współistnienia, z innymi szczepami, np handel.

Jeśli miałabym do wyboru wcielenie człowieka i podrzędnego zwierzęcia, to chyba wybrałabym drugą opcję

No to kończymy rozmowę. Ty masz swoje przekonania, ja swoje. Osobiście czuję dumę z bycia człowiekiem i posiadania świadomości swego istnienia.

[zak]

Mam dość czytania Twoich postów o tym jakie to życie jest bee

a jak dla mnie to ciekawe, widziec, ze sa ludzie ktorzy troche podobnie do mnie mysla
ja z kolei mam dosc czytania jakie zycie jest zajeb*ste i wspaniale, skoro nie jest (;

[holi]

zycie jest zajeb*ste i wspaniale, skoro nie jest (;

Życie nie jest "zaj*biste i wspaniałe", to gra o sumie zerowej. Ktoś pracuje, żeby ktoś mógł odpoczywać. Chociaż stoję po tej przyjemniejszej stronie, to doceniam wysiłek innych.

[mylo]

Bo życie to nie bajka, ale i nie koszmar. To ciągłe oscylowanie z jednego w drugie. To które częściej zauważamy, determinuje nasz światopogląd.

[judas666]

Byłem u psychiatry i "leczę się" od ponad roku, a w maju jadę do szpitala.

Jak jest się smutnym, to można się czymś zająć żeby nie myśleć. Gorzej jest z uczuciem pustki i beznadziejności, które odbierają całą chęć działania. Moim zdaniem największymi moimi problemami są DDA i, w szczególności, nerwica. Nienawidzę się z wielu powodów, między innymi dlatego, że denerwują mnie głupstwa i nie potrafię się opanować, ale przynajmniej nie wyżywam się na innych. Psycholożka mówi, że wyżywanie się na sobie jest gorsze, bo robię sobie krzywdę, ale to nie prawda, rany się goją.

Drażni mnie jak ktoś mi na siłę wmawia, że życie jest super. Jego/jej może jest, moje nie. Drażni, a wręcz wkur*** mnie, że jak spojrzę za okno widzę odrapane bloki, kupę samochodów poustawianych wokół piaskownicy, chociaż kilkanaście metrów dalej jest parking i ludzi. Nienawidzę świata ludzi.

[Asieńka]

judas666 mnie też ten świat sie nie podoba, jednak czasem zaszywam się tam gdzie mało ludzi dociera i to bardzo pomaga. Obcowanie z naturą jest wspaniałym lekarstwem, jednak mało takich w naszym kraju miejsc gdzie nie widać ingerencji człowieka.
Ludzi nie zmienisz, możesz jednak zmienić swoje nastawienie do nich, a przede wszystkim do siebie.
No i nie użalaj się nad sobą, to Ci w niczym nie pomoże i uwierz mi, moje życie nie jest łatwe, czasem mi się wydaje że jest beznadziejne, ale potrafie dostrzegać to co w nim pozytywne i to mnie mobilizuje do życia.
Życzę Tobie byś mógł spojrzec na świat właśnie w takli sposób, czyli dostrzegać pozytywy.
Światełka judass.

[judas666]

Niestety tu gdzie mieszkam są albo niewielkie, zaludnione parki, albo małe laski w których można dostać po pysku.

[Millowisck]

To kiedy idziesz do tego szpitala ? Już maj i dalej jesteś
a może już poszedł bo nic nie pisze ?