44 odpowiedzi w tym temacie

[Blackhorn]

OT: Ech, z czasem można się przyzwyczaić do tego typu wypowiedzi

[unrisen]

ja już jej o tym powiedziałem, w nawiązaniu do tej humanistycznej klasy,
ale jak większość osób wykręciła dysleksją.
dla mnie to i dysleksja, i dysortografia plus konfabulacja.

[Blackhorn]

Masz rację. Każdy kto pisze niezrozumiale, tzn. brak polskich fontów, błędy językowe, itd. od razu zastawia się dysfunkcjami. A nie lepiej po prostu popracować nad sobą?

Dobra, bo się offtop zrobił.

Wracając do tematu: poddtrzymuję swoje poprzednie zdanie. Duch Waszego taty jest niewątpliwie dobrym duchem, który nawet po śmierci Wam pomaga, co dość niespotykane Pocieszaj się myślą, że wciąż jest wśród Was

[fakolpet]

Pogadaj z duchem Taty, niechaj on otworzy Ci oczy i wskaże drogę... Tę jedyną drogą po rzecz, która jest Ci przeznaczona! Wielka Księga Ortografii!!! Ten artefakt jest w stanie obudzić w Tobie demona Polskiej Pisowni i dzięki niemu możesz posiąść władzę nad światem korektorów, muHAUhuHAhUAHUAHuHA \m/

[Sathik]

A właśnie..może twój tata wrócił po to, żeby cię nauczyć pisać? Ta klasa humanistyczna i w ogóle...Pewnie to te niedokończone sprawy na ziemi.

[Conquistador]

Wy ludzie chyba serca nie macie, zostawiajac takie iscie durnowate komentarze, zreszta ktore czytam juz enty raz w tym temacie, temacie ktory dotyczy tak smutnej sprawy Naprawde mi przykro, ale tato jest dalej z wami i tylko ci pomaga, podziekuj mu, popros go o dalsza pomoc z twoimi problemami i nie martw sie

[Fraise]

Przede wszystkim bardzo Ci współczuje.. Ja tez mam 14 lat i jakby mój tata miał odejść.. to byłoby źle... Co do Twojej historii to piszesz bardzo, bardzo chaotycznie i nic nie idzie zrozumieć.. jeszcze te błędy i Ty jesteś w klasie humanistycznej.. No nic.. nie chcę Cię dołować.. Wierzę w duchy i w to co napisałaś także.. Mój przyjaciel też stracił ojca, ale nie zdarzyła mu sie żadna paranormalna historia.. Skoro Twój tata Cię odwiedza, na pewno musieliście być bardzo do niego przywiązani, ale co do tego ducha jakieś pani to sorry ale sie odwołam
Pozdrawiam!

[time2bomb]

Chyba każdy na tym forum przyzna mi racje, że najgorsze jest to, że trzeba się przy każdym poście zastanawiać czy autor pisze to co wydarzyło się naprawdę.

Jednak Twój wiek Kasiu ma bardzo duże znaczenie w dzisiejszych czasach w stosunku do tego co powiesz . Historia dość pogmatfana. To co piszesz się nie klei.

[Deathcore]

Z lekka pogmatwane.
Poza tym minął miesiąc od śmierci Twojego Taty, a Ty piszesz o tym tak swobodnie...
No cóż.. Ja bym się chyba bardziej przejęła. Tym bardziej w takim wieku..
No i te błędy oraz stylistyka działają na mnie bardzo.. ekhmm... pobudzająco. I jeszcze klasa humanistyczna, hehe. Zastanowiłaś się dobrze nad tym wyborem?
W sumie to ta historia jest mało klarowna. Trudno mi w to wszystko uwierzyć.


Ps. Twój awatar doprowadza mnie do białej gorączki. Wybaczcie mi, że to napisałam, ale żywię wielką niechęć do zespołu My Chemical Romance.

[Kubas]

Prawdopodobne jest to że Tata bardzo was kochał i pragnie być przy was, dlatego pomaga wam jak może i próbuje okazać swoją miłość jak mu na was zależy... nie chce od was odejść nawet po śmierci

[kasiakowy]

Wiecie co, większośćrzeczy piszę w pośpiechu. Ten post także pisałam w pośpiechu. Chciałabym przemówić teraz do tych osób, które pisały nieprzycylne informacje na temat mojej ortografii. Czy gdyby wam zmarł ojciec, i czulibyście się zdruzgotani i zaszokowani, to czy myślelibyście o ortografii? Czy jeśli stracilibyście w życiu wszystko: dom, rodzinę, miłość ; to czy zastanawialibyście się nad ortogrfią, i czy miło by wam było usłyszeć komentarz w stylu ,,twój ojciec powrócił, aby nauczyć cię pisać"? To nie tylko rani mnie, ale także na pewno mojego tatę. Myślałam, że na to forum wchodzą ludzie, którzy chcą pomóc innym, nie ci co chcą sobie urządzić pośmiewisko z niewinych. Jednocześnie chcę podziękować tym, co wyrazili się przychylnie, jak i tym, co stanęli w mojej obronie. Już prawie rok minął, moje życie zaczyna się na nowo. I już nie ma tego szoku i rozpaczy, więc ręce nie dygocą mi na klawiaturze, pomijając wiele liter i przecinków. Co do komentarzy o treści : "Minął zaledwie miesiąc, a ty piszesz o tym z taką lekkością" chcę powiedzieć, że w domu miałam trudno. Ojciec, mimo że chciał dobrze, był niepoprawnym alkocholikiem. Zapijał się na umór. Mama; inwalidka pierwszej grupy. Ja byłam dzieckiem pozostawionym samej sobie, nikt się o mnie nie troszczył, nikogo nie interesowało gdzie byłam. Osoby które żyją w takim środowiksu, osiągają dojrzałość emocjonalną, znacznie wcześniej niż rówieśnicy. Dla tego o niektórych sprawach jest mi już mówić łatwiej, z racji tego, że mam silną i uksztautowaną psychikę.

Dziękuję wam wszystkim jeszcze raz i serdecznie pozdrawiam.

[Aidil]

Kasiakowy - doświadczenia kształtują nas. Te doświadczenia które określajmy jako dobre i te które określamy jako złe.
Wszystkie. Efektem doświadczeń jesteś Ty. Te doświadczenia powodują, że tak a nie inaczej postępujesz.

Popatrz tak : może świadomość - dusza Twojego ojca postanowiła opuścić świat fizyczny. Wiedziała, że nic więcej dla siebie kształcącego, pozytywnego nie zrobi? Można powiedzieć, że nie zrealizowała swojego życia.

Masz swoje życie. Masz swój czas. Zrealizuj go po swojemu ;-). życzę Ci POWODZENIA.

[Urdhgag]

Wybaczcie, że sie wtrące - jestem nowy na tym forum i suma sumarum mnie ta spara zaciekawiła, głównie z tego powodu, że doświadczam podobnej sytuacji... Przynajmniej tak odbieram wielokrotne zbiegi okoliczności jakie mnie dotyczyły. Sprawa w moim przypadku wygląda następująco: gdy miałem 11 lat zmarła moja matka - nie znam przyczyn zgonu, ale najprawdopodobniej żadnych nie było (tzn - poza zastopowaniem akcji serca). Poza faktem, że jestem człowiekiem niesamowitego zdrowia (żadnych urazów, alergii i złamań nie stwierdzono) "coś" zdaje się mnie ratować z fatalnych sytuacji. Zaczynając od głębokiej gorączki (co samo w sobie wielkim wyczynem nie jest) ale z zaawansowanym zapaleniem otrzewnej (rozlany wyrostek robaczkowy, zapalenie otrzewnej dwu dniowe - ale być może to zasługa doświadczonych lekarzy, którzy mnie wyciągnęli z tego stanu). Nie fatygowałbym się z pisaniem gdyby chodziło tylko o ten nieszczęsny wyrostek. Inne "otarcia" w wyniku zasłuchania w muzykę z mp3 mało nie rozjechał mnie tramwaj - przeszedłem przez torowisko, a parę centymetrów od mojej twarzy przejechał tramwaj, jakimś cudem kolega wyciągnął mnie na chwilkę przed tym jak uderzyłaby we mnie ciężarówka. Inny przykład - kobieta zawraca w niedozwolonym miejscu, rozwija spora prędkość i hamuje na oko 1 metr ode mnie (przechodziłem przez pasy) pomimo faktu, że jezdnia była oblodzona.

Może to nadinterpretacja, ale nie przemawia już do mnie fakt, że to zwykłe szczęście i zbiegi okoliczności (takich sytuacji przeżyłem łącznie 7-dem [zostały jeszcze 2ie ]) Jednocześnie nie stwierdziłem podawanych przez was typowych objawów obecności istoty nadnaturalnej. (takich jak podmuchy zimnego wiatru, stukanie, pukanie i tak dalej. Nawet nigdy nie odnosiłem wrażenia bycia obserwowanym, także nigdy nic nie pojawiło się znikąd, ani nie uzyskiwałem pomocy w sprawach błahych - inna sprawa, że o nią nie prosiłem.

Z góry dziękuję za czas poświęcony czas.

[WTK]

...i sie okazalo ze jest 1 jedyne miejsce i to na dodatek w klasie humanistycznej.

ja wiem że temat stary i nie chce tutaj nic podważać ale od kiedy w gim. są klasy humanistyczne?

[Not Normal]

Ludzie nie wykręcajcie się dyslekcją i dysortografią , o ja też ją mam a jakoś dobrze pisze bez błędów i z przecinkami po prostu wg mnie jesteście leniwi (nie chodzi mi o wszystkich) . Po prostu zainstalujcie se firefoxa on wyłapuje błędy ortograficzne i po kłopocie . Sorry za offtopa , ale denerwują mnie ludzie , którzy się dyslekcją i dysortografią wykręcają .