Tęsknię

Tęsknię za sportem. Niedługo mija 2 lata kiedy ostatni raz byłem na treningu. Będąc w gimnazjum czułem się jak bóg. Spędzałem dzień w szkole, połowę dnia na zajęciach połowę na hali. Zawsze mi wmawiano, ze jestem lepszy od zwyklego smiertelnika. Mialem znakomita kondycję, uprawiałem efektowna dyscyplinę, sprawnosciowo odstawalem od innych. W szkole mialem dobre oceny. Bez problemu lapalem 4 bez powtarzania. Czułem się lepszy. Na jakiejś z lekcji i polskiego mieliśmy opisać swój autorytet, 2 osoby opisały mnie. Człowiek który potrafi pogodzić sport i naukę. Wtedy podchodziłem dół tego z obojętnością, teraz jestem z tego dumny. To co uwielbiałem, sława i podziw było na porządku dziennym. Teraz będąc w liceum jestem zwykłym kowalskim. Nikogo nie interesuje ze kiedyś coś robiłem. Bez kondycji jestem na wf tylko dobry. W szkole jestem zwykłym przeciętnym uczniem. Niczym się nie wyróżniam. Tęsknię i żałuje że to już koniec, to już koniec moich 5min. Straciłem to uwielbiałem, sport i podziw. Mam nadzieję, ze to chwilowy przestój i okres studiów będzie należał do mnie.