REWELACYJNE ODKRYCIE! JUDASZ NIE BYŁ ZDRAJCĄ
W Waszyngtonie towarzystwo National Geographic po raz pierwszy zaprezentowało przekład „Ewangelii Judasza”, głośny apokryf z drugiej połowy II w., który ma być relacją Judasza z ostatnich dni życia Jezusa Chrystusa.
Dzieje Ewangelii Judasza
Ponad 30 lat temu na egipskiej pustyni miejscowi wieśniacy odnaleźli kilkadziesiąt kart ukrytych w skórzanej oprawie. Przez następnych kilkanaście lat papirus wędrował z rąk do rąk.
Był kradziony i sprzedawany. Przechowywany w kamiennym pojemniku i w lodówce pewnego handlarza w nowojorskim Bronksie. Nikt do końca nie zdawał sobie sprawy z tego, co zawiera. Apokryf spisany jest po koptyjsku (język egipskich chrześcijan). Handlarze antyków od dawna próbowali sprzedać go naukowcom, ci jednak powątpiewali w jego autentyczność. W końcu na kupno zdecydowała się szwajcarska fundacja Maecenas prowadząca badania archeologiczne, która przygotowała przekład na angielski, francuski i niemiecki. Sam manuskrypt jest poważnie zniszczony, brakuje około 70 proc. tekstu. Po renowacji zostanie zwrócony do muzeum w Egipcie. Manuskrypt liczy 62 strony i zawiera jeszcze dwa inne teksty: "List do Filipa" i "Apokalipsę Jakuba".
Jego wiarygodność nie pozostawia wątpliwości - jest oryginalnym dziełem pierwszych chrześcijan, ich autentyczność potwierdziły wnikliwe badania papirusu, atramentu i użytego języka przeprowadzone przez specjalistów ze Szwajcarii, USA i Kanady. Nie ma wątpliwości, że dokument jest oryginalny, spór dotyczy tego, czy przedstawia prawdziwą wersję historii "trzynastego apostoła".
To co znamy dziś.
Cztery Ewangelie oraz Dzieje Apostolskie zgodnie utrzymują, że Judasz był zdrajcą, różnią się jednak szczegółami. Ewangelia Marka, wymieniając po kolei apostołów, kończy na Judaszu, "który Go wydał", podobnie jest w Ewangelii Mateusza i Łukasza: Judasz jest określony jako zdrajca. Poszedł do władz żydowskich, aby im Go wydać. Mateusz i Łukasz podają też cenę, za którą Judasz sprzedał Jezusa - słynne 30 srebrników.
Mateusz, Marek i Łukasz opowiadają, że Judasz zdradził Jezusa pocałunkiem, którym wyróżnił Go spośród apostołów, gdy całą grupę osaczyli w ogrodzie oliwnym uzbrojeni wysłannicy arcykapłanów i "uczonych w Piśmie". Zdradę tę przepowiedział Jezus podczas posiłku zwanego "Ostatnią Wieczerzą", którą spożył wspólnie z apostołami, wśród których był także i Judasz. Przepowiednię potwierdza najpóźniejsza Ewangelia Jana. Dodaje też informację, że Judasz był złodziejem, bo mając pieczę nad wspólnym "trzosem" Jezusa i jego apostołów, podkradał z tego, co tam wkładano. Według Jana Jezus jednak wybrał Judasza świadomie, aby mogły się wypełnić słowa Psalmu 41, gdzie jest powiedziane: "Nawet przyjaciel mój, na którym polegałem i który chleb mój spożywał, podstępnie przeciw mnie wystąpił".
Z Ewangelii Mateusza i Dziejów Apostolskich dowiadujemy się też o tragicznym końcu Judasza. Dręczony wyrzutami sumienia odniósł owe 30 srebrników starszyźnie żydowskiej i powiedział: "Zgrzeszyłem, wydając człowieka niewinnego". Na co oni odrzekli: "Co nam do tego? To twoja rzecz". Wrzucił więc pieniądze do świątyni, odszedł i powiesił się. Dzieje Apostolskie dodają opowieść apostoła Piotra, w której jest powiedziane, że za tamtą sumę Judasz kupił rolę, co nie zgadza się jednak z informacją Mateusza, że kupna dokonali zwierzchnicy żydowscy za zwrócone przez Judasza pieniądze. Piotr podaje też potworny szczegół o śmierci zdrajcy: "Pękł na pół i wypłynęły z niego wszystkie wnętrzności".
Ewangelia Judasza rzuca zupełnie inne światło na judaszowską zdradę.
Według tej Ewangelii dowiadujemy się, że oto Judasz nie jest zdrajcą, lecz bohaterem wybranym przez Jezusa. Chrystus mówi: "Przewyższysz ich [apostołów] wszystkich. Ale, Judaszu, musisz poświęcić ciało, które mnie okrywa". Judasz wydaje Chrystusa na śmierć na jego wyraźne życzenie. Inaczej Jezus nie zbawiłby świata!
Wedle apokryfu Judasz będzie pogardzany przez apostołów, ale zostanie w ostateczności postawiony ponad nimi: "Będziesz przeklęty przez pokolenia, ale przyjdziesz, żeby nad nimi panować", obiecuje mu Jezus. W wersji Judasza Chrystus kilkakrotnie podkreśla nadzwyczajny status apostoła: "Wystąp przed wszystkich, a opowiem ci o tajemnicach królestwa. Możliwe jest, żebyś je osiągnął, chociaż wiele wycierpisz".
Zdaniem naukowców-biblistów, z tekstu wynika, że Judasz miał pomóc Jezusowi w pozbyciu się ziemskiego ciała i że wydał swojego nauczyciela na jego wyraźne życzenie. Tekst kończy się właśnie na opisie wydania Jezusa przez Judasza sługom arcykapłana. Nie ma w nim wzmianki o ukrzyżowaniu ani o zmartwychwstaniu.
-Dokument sugeruje, że Judasz zrobił tylko to, czego chciał Jezus - mówi Craig Evans, profesor w Acadia Divinity College, w Kanadzie.
Kościół a Ewangelia Judasza
O istnieniu Ewangelii Judasza pisał już w II w. pierwszy biskup Lyonu - św. Ireneusz - w dziele "Przeciwko herezjom". Uznał Ewangelię za fałszywe świadectwo. Jan Paweł II twierdził, że najlepszym stanowiskiem w kwestii zbawienia Judasza jest "milczenie Kościoła". W książce "Przekroczyć próg nadziei" wyrażał przekonanie, że słowa Jezusa o Judaszu - "Lepiej dla tego człowieka, żeby się nie narodził" - nie muszą wcale oznaczać wiecznego potępienia.
Papirus jest poważnie zniszczony, brakuje znacznych fragmentów tekstu.Gdy parę miesięcy temu pojawiały się pierwsze informacje o odnalezieniu Ewangelii Judasza, manuskrypt stał się przedmiotem gorących dyskusji. Jedni nazywali go jedynie "ciekawym przyczynkiem do dziejów chrześcijaństwa", inni "największym odkryciem archeologicznym ostatnich 200 lat". Kilka gazet obwieściło nawet, że papież Benedykt XVI zamierza rehabilitować Judasza. Kościół co prawda nigdy oficjalnie go nie potępił, ale wielokrotnie mówił o nim bardzo surowo.
- Było wiele sekt i każda pisała swoją ewangelię - skwitował te sensacje angielski arcybiskup Jeffrey Driver.
Były jednak i mocniejsze głosy. - Rehabilitacja Judasza rozwiązałaby problem braku miłosierdzia ze strony Jezusa wobec jednego z apostołów - uznał we włoskiej "La Stampie" watykanista Vittorio Messori. Atmosferę podgrzał tygodnik "Times". Twierdził, że ks. Walter Brandmueller, przewodniczący Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych, zapowiedział gruntowne przebadanie sprawy Judasza. Watykan wydał dementi.
- Doniesienia są bezpodstawne - zapewniał także sam ks. Brandmueller. Dodał jednak, że tłumaczenia manuskryptów będą interesujące z historycznego punktu widzenia i nie można "wydawać sądów z góry".
Wielu teologów i księży obawia się, że Ewangelia Judasza może przedstawić fałszywy obraz życia Jezusa i zachwiać prawdami wiary chrześcijańskiej. Ale Judasz ma swoich obrońców: - Jeśli Chrystus umarł za wszystkich, to czy jest możliwe, aby i Judasz był odkupiony przez Mistrza, którego zdradził? - zastanawiał się na łamach "Timesa" ks. Allen Morris, angielski teolog. Sugeruje, że rehabilitacja apostoła byłaby także milowym krokiem w poprawie stosunków chrześcijańsko-żydowskich.
-To lektura pouczająca, dla wielu fascynująca, a niektórych nawet może szokować, bo to w końcu ewangelia zdrajcy! Co to za Dobra Nowina od zdrajcy - mógłby ktoś zapytać? Tekst wywraca zupełnie teologię chrześcijańską, stawia na głowie całą doktrynę. Oto czytamy, że przywódcy chrześcijańscy są ślepi na prawdę i ona zostaje objawiona tylko Judaszowi. Jest też dużo krytyki apostołów i ortodoksyjnego chrześcijaństwa. Jezus śmieje się ze słabości uczniów, tego nie ma w kanonicznych tekstach Kościoła. A sam Judasz, którego postać przyczyniła się do pogłębienia antysemityzmu wśród chrześcijan, zostaje przedstawiony jako wzorzec ucznia Jezusa. Czy to rehabilitacja Judasza? Na pewno warto spojrzeć na niego w tym jakże odmiennym świetle. To wyzwanie dla chrześcijaństwa, ale nie sądzę, żeby ewangelia Judasza stanowiła jakieś zagrożenie. Ludzie powinni to jednak przeczytać. – mówi ks. prof. Wacław Hryniewicz
Ten napis w języku koptyjskim to słowo "Judasz"Na I Soborze nicejskim, w 325 r. ostatecznie ustalono, że kanonicznymi, czyli objawionymi, ewangeliami są cztery: Mateusza, Marka, Jana i Łukasza. Ewangelia Judasza podzieliła los 30 pozostałych i została uznana za fałszerstwo. Od tej pory tekst uważany jest przez Kościół za apokryf, tzn. na poły fikcyjną opowieść. A ich autorów - gnostyków - potępiono.
Wśród innych apokryfów jest np. ewangelia według Tomasza Izraelczyka, w której opisano dzieciństwo Jezusa. Wynika z niej, że czynił on cuda już jako młody chłopak, i to w najmniej stosownym momencie, np. uśmiercając kolegę, który śmiał go obrazić. Równie kontrowersyjna jak judaszowa jest ewangelia Piłata, wedle której Piłat nie dość, że nie skazał Jezusa na śmierć, to jeszcze publicznie ogłosił: "Ten człowiek zaprawdę jest Synem Bożym".
Za wyklętą Kościół uznał też Ewangelię Filipa, na podstawie której Dan Brown napisał swój "Kod Leonarda da Vinci". Według niej Jezus kochał Marię Magdalenę bardziej niż apostołów i "częstokroć całował ją w usta".
_____________________
Serwis NPN
Opracowanie: Monika Dobryłko
Źródło:
onet.pl, gazeta.pl Zdjęcia: FLORENCE DARBRE, KENNETH GARRETT AP
07 Apr 2006 by NPN
