99 replies to this topic

[Borte Czino]

Też się zgadzam, będzie co pooglądać

Jakoś nie mam ochoty mieszkać w kraju, gdzie kobieta może zostać zabita za to, że ją zgwałcono, gdzie dostaje się kilkaset batów za byle co, gdzie torturuje się wieźniów i nikt za to nie odpowiada, gdzie nie szanuje się praw człowieka, a za zachowanie które urazi muzułmanów można stracić główkę
Hmm choć w sumie tak jest we wszystkich państwach muzułmańskich, więc co za różnica...

Ja widziałem chyba tylko raz określenie Oś zła, właśnie kiedy cytowano Busha...

[Mike]

Jakoś nie mam ochoty mieszkać w kraju, gdzie...

Saladyn kolego to wyprowadź się z Iranu - przyjeżdzaj do nas do Polski

[NoMeansNo]

może warto już odczepić się od tego prezydenta, który za dużo nie może, hę??

Nie warto. Prezydent to prezydent. Czy to w Niemczech, gdzie pełni tylko funkcję "kwiatka do kożucha" czy w USA gdzie jest "głównym rozgrywającym". W obu przypadkach pomimo skrajnie odmiennych kompetnecji - jest i reprezentuje państwo jako takie.

Jak w mediach (TV, radio, net) pada słowo Iran od razu jest przytaczane określenie "oś zła". I tak w kółko. Iran - oś zła. Iran - oś zła. W Iranie - kraju należącego do osi zła - montuje się wirówki. Iran - kraj osi zła jak to określił Bush - stara się stworzyć broń jądrową. Na Iran - kraj osi zła - nałożono rezolucję. Iran - jeden z krajów określanych mianem osi zła - przeprowadzono manewry wojskowe. I tak każda wiadomość...

bo na tym polega dziennikarstwo. Jak sądzisz - czy np. w wiadomosciach TVP zaprezentują załączone do tego tematu zdjęcia? Co to będzie wiadomość i o czym?

A potem pytasz znajomego: z czym Ci się kojarzy Iran? - z terrorystami i Al Kaidą, bo to kraj osi zła. I z tym prezydentem co chce wysadzić Izrael.

Z tym ostatnim jak najbardziej, ale to wina prezydenta, wina np. konkursu dotyczącego karykatury o holokauście itp. Ludzie od zawsze stosują stereotypy, taka już (niestety) ludzka natura.

I drugi fenomen: jak się mówi prezydent Iranu to od razu: wysadzić Izrael, posłać atomówkę na Izrael, zmazać Izrael z mapy świata i tak w koło Macieja. I standardowy ludzik (europejczyk) ma w głowie - IRAN - oś zła i poj...ny prezydent!

Z oczywistego powodu do mediów trafiają tylko specyficzne wypowiedzi prezydenta Iranu. Taka jak np. prezydentów wielu krajów - np. o Mosze Kacawie wiemy, że gwałcił urzędniczki i... nic więcej. Czyli, co robi prezydent Izraela, jaką politykę reprezentuje, jaki jest jego stosunek do aktualnych problemów Bliskiego Wschodu? - nie wiadomo - wiadomo natomiast, że żadnej nie przepuści.

[Borte Czino]

To było odnośnie Twojej poprzedniej wypowiedzi Mike
Tak, wolę "siedzieć" w Polsce a takimi krajami interesować się tylko na odległość

Tak poza tematem. Ostatnie rozśmieszyła mnie argumentacja, dlaczego muzułmanie mogą budować w Europie meczety, a chrześcijanie w krajach muzułmańskich nie mogą budować kościołów. To takie logiczne...Islam to religia prawdziwa, inne nie

[NoMeansNo]

Tak poza tematem. Ostatnie rozśmieszyła mnie argumentacja, dlaczego muzułmanie mogą budować w Europie meczety, a chrześcijanie w krajach muzułmańskich nie mogą budować kościołów. To takie logiczne...Islam to religia prawdziwa, inne nie

To jednak nie całkiem poza tematem. Oczywiście tak miłe oku obrazki zaprezentowane w tym temacie są ważne. Tyle, że w sumie nic nie znaczą. Państwa w których "panuje" islam, a do tego ten też islam przenika się ze strukturami państwa - tworzy całkiem niestrawny twór. Skrajny tego przykład mieliśmy w Afganistanie, zdecydowanie mniej opresywny w Iranie i np. w Arabii Saudyjskiej. Choć może nie aż tak do końca wina samego islamu - tak się chyba dzieje zawsze gdy religia wchodzi w zbyt ścisłe relacje z państwem.

[absolut-not-vodka]

Pewnego rodzaju spostrzezenie sie nasuwa. Zaznaczam ,ze bedzie to dosyc "kontrastowe". Mianowicie, wizja, Berlin rok 1935. Kraj mlekiem i miodem plynacy. Zgrabne dziewczeta plasajace po berlinskich skwerach. Josef i Herman pijacy sznapsa, Helmut jedzacy biala kielbase zapijana bawarskim piwem. Cieszaca sie dziatwa niemiecka hasajaca po berlinskich parkach ... . Obraz niemalze utopijny. Nie jeden z nas oddalby wiele by sie tam w ten czas znalezc... . Jednakze sielanka przyslonieta jest obrazem czarnej wrony i krzyza zwyrodnialego. To nic powiedza obserwatorzy, to narod wielbiacy pokoj, zajmujacy sie potomnymi, inwestujacy w swoja przszlosc. Taki obraz chcemy zobaczyc, tki obraz lansuja masmedia. Sztuka polega na tym azeby wyluskac ziarno prawdy z populistycznego pola. Ocenic cos naprawde subiektywnie. Na przekor wszystkiemu ... .

[Eury]

Zgadzam sie z wami, jednak ten artykul mial pokazac cos innego - IRAN troche z drugiej strony. Przyznacie, ze media lansuja tylko jeden obraz tego kraju, a robia to tak zrecznie, ze przecietnemu kowalskiemu albo przecietnemu Johnowi Smithowi z USA slowo IRAN kojarzy sie z jałowymi obszarami pustyni i banda rozwcieczonych rebeliantow z kałachami w rękach.

Ponadto mam przedziwne wrazenie, ze IRAN zostal oczerniony juz tak bardzo, ze w chwili obecnej wystarczyloby jedno, moze dwa ZAREŻYSEROWANE wydarzenia np. celowe zmanipulowanie jakiejs wypowiedzi, falszywe nagranie palonej flagi amerykanskiej, zeby natychmiast znalazl sie powod rozpoczecia dzialan wojennych.

Nie wiem czy ktos ogladal ostatnio w TV program MC2 (Man i Materna). Byly tam ciekawe wiadomosci z "przyszlosci" dotyczace USA.

[NoMeansNo]

Zgadzam sie z wami, jednak ten artykul mial pokazac cos innego - IRAN troche z drugiej strony. Przyznacie, ze media lansuja tylko jeden obraz tego kraju, a robia to tak zrecznie, ze przecietnemu kowalskiemu albo przecietnemu Johnowi Smithowi z USA slowo IRAN kojarzy sie z jałowymi obszarami pustyni i banda rozwcieczonych rebeliantow z kałachami w rękach.

I chwała Tobie za to. Tak to juz jest mieszkańcy "Zachodu" niestety postrzegają tak prawie każdy kraj, który leży poza tym kręgiem kulturowym. Ale z drugiej strony to już taka "rola" mediów. Dla przykładu - jakie może odnieść przeciętny zjadacz chleba wrażenie o stanie polskich szpitali - po lekturze prasy i TV? Czy nie ma dobrze funkcjonujących? Oczywiście, że są.

Ponadto mam przedziwne wrazenie, ze IRAN zostal oczerniony juz tak bardzo, ze w chwili obecnej wystarczyloby jedno, moze dwa ZAREŻYSEROWANE wydarzenia np. celowe zmanipulowanie jakiejs wypowiedzi, falszywe nagranie palonej flagi amerykanskiej, zeby natychmiast znalazl sie powod rozpoczecia dzialan wojennych.

Oj nie sądze. Wojna z Iranem jest zbyt dużym wyzwaniem by pochopnie się w "nią" ładować.

[mojo]

ładne zdjecia.....az sie łezka w oku zakreciła:(. A nidlugo stanie sie z tego panorama Iraku

[NoMeansNo]

Iran

"Ahmadineżad to nie Iran

Azar Nafisi


Dzisiejsi zwolennicy zbrojnego ataku na Iran mają specyficzną wizję tego kraju: Iran wspiera terroryzm i pracuje nad bronią masowego rażenia. Broń masowego rażenia i terroryzm to abstrakcje, wywołują jednak bardzo konkretne reakcje, panikę i lęk. Reakcje te pasują do obrazów napływających z Iranu - obrazów zredukowanych do tego, co reprezentuje sobą Ahmadineżad i jego zwolennicy - wojowniczy prezydent, agresywna retoryka, negowanie Holocaustu. Irańczycy jakoby machnęli ręką na zmiany i porzucili polityczne zainteresowania, koncentrując się na sukcesie gospodarczym, a więc już nikt nie stawia oporu islamskiemu reżimowi. Do tak uproszczonego wizerunku i schematycznych kategorii pasuje równie uproszczona reakcja - czyli zbrojny atak.

Gdybyśmy przywrócili usunięte z tego scenariusza obrazy i głosy, dowiedzielibyśmy się, że agresywna retoryka Ahmadineżada wobec zagranicy i represje w kraju nie dowodzą siły, lecz słabości. Po jego wyborze odbyły się dwie demonstracje irańskich kobiet i zebrano milion podpisów przeciwko segregacji płci, od stycznia w dziesięciu miastach wielokrotnie demonstrowali robotnicy, na uniwersytetach, które - jak Ahmadineżad przyznał bez ogródek - były i są wylęgarnią "sekularyzmu i liberalizmu", studenci witali go okrzykami "śmierć dyktatorowi!" i nawet w kręgach rządzących, nie wyłączając obozu konserwatywnego, spotkał się on z ostrą krytyką, a także dezaprobatą licznych parlamentarzystów oskarżających go o próżne przechwałki i agresywną retorykę na forum międzynarodowym, mającą odciągać uwagę od problemów wewnętrznych, a zwłaszcza tragicznego stanu gospodarki, inflacji i bezrobocia.

Kto w takiej sytuacji wyniesie korzyść z militarnej napaści na Iran?

Nie robotnicy, nie studenci, nie mniejszości, nie kobiety i nie opozycjoniści poszukujący pokojowych i demokratycznych form oporu i perspektyw zmiany obecnego systemu. Za to dla najbardziej reakcyjnych i agresywnych kręgów elity władzy atak będzie pretekstem do zduszenia wszelkich głosów sprzeciwu nie tylko ze strony społeczeństwa, ale także samej skłóconej dziś i podzielonej warstwy rządzącej. Pomoże skupić wokół Ahmadineżada różne jej frakcje i będzie dobrym usprawiedliwieniem dla dalszych wysiłków Iranu dążących do izolowania USA na arenie międzynarodowej. Innymi słowy, na napaści zbrojnej na Iran najwięcej skorzystają skrajnie militarystyczne i reakcyjne siły w irańskiej elicie władzy.

Głosząc od lat, że najlepszą polityką wobec Iranu jest popieranie demokratycznych dążeń irańskiego społeczeństwa i że jedyną drogą tego kraju do pluralizmu i otwartości jest droga demokratycznych, pokojowych przemian, chciałbym raz jeszcze podkreślić, że najlepszą bronią demokracji przeciwko represyjnym reżimom i terroryzmowi nie jest siła oręża, tylko ideologia i kultura. Najskuteczniejsza wojna z tyranią w Iranie to danie głosu robotnikom upominającym się o swoje prawa, kobietom żądającym równego traktowania oraz studentom, dziennikarzom, pisarzom i intelektualistom domagającym się wolności słowa. Przegapienie tej szansy będzie katastrofą dla irańskiego społeczeństwa, co więcej, spowoduje tragiczne skutki dla Ameryki i reszty świata.

Przełożył Sergiusz Kowalski

Tekst ukazał się w "Los Angeles Times"



Azar Nafisi - ur. 1955. Jest profesorem na Johns Hopkins University, gdzie wykłada relacje literatury i polityki.

Ojciec Nafisi Ahmad był merem Teheranu, w latach 70. więzionym przez reżim Szaha. Nafisi zdobyła zachodnie wykształcenie w Anglii i Szwajcarii. W 1979 roku obroniła doktorat z literatury na amerykańskim Oklahoma Univeristy i wróciła do Iranu, by dołączyć do studentów protestujących przeciw władzy Rezy Pahlawiego. W 1981 roku wydalono ją z Uniwersytetu Teherańskiego, gdzie prowadziła zajęcia. Powodem była odmowa noszenia hidżabu, czyli obowiązującego od rewolucji wszystkie irańskie kobiety stroju szczelnie zakrywającego całe ciało. Do 1987 roku Nafisi nie mogła pracować jako wykładowca. Później była profesorem na Uniwersytecie Teherańskim i na Wolnym Islamskim Uniwersytecie Allameh Tabatabai. W 1997 roku opuściła Iran i zamieszkała w USA. Jest autorką wielu książek, między innymi słynnej powieści autobiograficznej "Reading Lolita in Tehran", w której opisuje dążenia irańskich kobiet do zdobycia wykształcenia i ich walkę o niezależność. W USA Nafisi była uważana za osobę blisko związaną ze środowiskiem neokonserwatystów. Chwaliła na przykład kontrowersyjną książkę Bernarda Lewisa "Wat Went Wrong"."