Jako że intrygują mnie sprawy paranormalne, od jakiegoś czasu przeglądam wasze forum. Jednak w związku z dzisiejszym incydentem, którego miałam nieprzyjemność doświadczyć, zdecydowałam się na rejestrację... Więc ze względu na to, iż przeglądając furum kilka dni temu naczytałam na temat paraliżu, doznałam go dzisiejszej nocy. Do tej pory byłam pewna, że nigdy go nie doświadczyłam, ale po przebudzeniu się z rana i dokładnym przeanalizowaniu całego zdażenia, myślę że jednak przytrafiło mi się to niejednokrotnie, w dzieciństwie i we wczesnej młodości.
Dzisiejszy (bądź jednak wczorajszy) incydent wyglądał następująco:
Położyłam się spać coś koło godziny 23.40. Po chwili zmorzył mnie sen, a raczej powinien. Nagle jakby przebudziłam się, czułam że jest coś nie tak. Po chwili zdałam sobie sprawę, że jest coś bardzo, ale to bardzo nie tak. Mianowicie, poczułam jakby ktoś lub coś koło mnie był(o) i zapewne nie miał(o) pokojowych zamiarów wobec mojej osoby. W pokoju panowała ciemność. Napewno leżałam tak, jak ułożyłam się do snu (na prawym boku). Owe Coś, o którym przed momentem wspomniałam, zaczęło wydawać dźwięki (chrapało
... ), a mnie po prostu ogarnął strach i niewyobrażalna panika. W mojej głowie kotłowały się różne, głupie myśli, a także narodził się pomysł - tu jest konieczna natychmiastowa ucieczka. Ale okazała się ona nie za bardzo możliwa, ponieważ im bardziej starałam się zerwać z łóżka czy w ogóle ruszyć, im bardziej się bałam - było coraz gorzej. Panika narastała, a wraz z nią bolesny ucisk na klatkę piersiową i ogólnie na kończyny, powstawiały coraz to nowe "potwory", nowe dźwięki. Na szczęście jakimś cudem zachowałam odrobinę zimnej krwi.. Momentalnie sklasyfikowałam mój obecny wtedy stan jako paraliż senny. Po czym, po prostu, wedle wskazówek, zaprzestałam prób ucieczki, jakiegokolwiek ruchu. Uspokoiłam się. Halucynacje ustały, dźwięki wraz z nimi (lub trwały nadal, lecz nie przywiązałam do tego zbytniej uwagi). Już będąc całkiem spokojna, stałam się senna i, po chwili, poczułam że spadam, lecę do tyłu. Jakbym wypadła z ciała i przeniknęła w łóżko. I wtedy nastąpiła fałszywa pobudka. Wstałam z łóżka (wciąż była noc) i poszłam do pokoju rodziców, porozmawiałam z nimi chwilę i wróciłam do łóżka (to napewno nie możliwe żebym naprwdę wstała). Po chwili jakby zasnęłam i we śnie byłam w jakiejś białej pustce, dziwnie się w niej obracałam. Korzystając z resztek świadomości próbowałam wywołać jeszce LD, lecz stwierdziłam, że to za dużo jak na mnie i, po prostu, nie mam siły (nie mam pojęcia dlaczego tak pomyślałam...), więc zaniechałam prób. Nie pamiętam następnego snu po tym, dopiero te późniejsze, które "wyśniły mi się" nad ranem. Podczas moich paraliżów nie poczułam podniecenia seksualnego, zawsze jednak towarzyszy im to jakby uczucie wielkiego zła, które się na mnie czai, zaś po wszystkim - fałszywe pobudki (które niegdyś po chwili zamieniały się w koszmary senne). Zawsze podczas paraliżu miałam też wrażenie, że mój wyimaginowany potwór, owe zło, zaraz po prostu rzuci się na mnie, zrobi cokolwiek że po prostu się obudzę. Jednak nigdy tak nie było, nigdy nic nie widziałam, raczej słyszałam, a głównie czułam. Tak więc zawsze za wszelką cenę próbowałam się wyrwać, krzyczeć, obudzić i trwało to naprawdę dłuższą chwilę. Potem następowały zwykle fałszywe pobudki, które nieraz były kontynuacją mojego koszmaru związanego z paraliżem. Podczas samego odrętwienia i stanu PS nigdy się nie obudziłam. W moim przypadku było to możliwe jedynie podczas koszmaru, który potem następował, i to było bardzo trudne.
Jak już cokolwiek wiem na ten temat, nie zdaje mi się to takie straszne jak kiedyś, gdy doświadczałam PS będąc dzieckiem
(a to cokolwiek wiem właśnie dzięki temu forum).Jednak jedna jeszcze sprawa bardzo mnie zastanawia. Dlaczego paraliż senny wiąże się z tak okropnymi doznaniami? Przecież wspomniane zostało, iż jest to stan pół-snu, a przecież nie zawsze śnimy o nieprzyjemnych rzeczach?
![;]](https://www.paranormalne.pl/public/style_emoticons/default/smile5.gif)
