AVE...
Jeśli dane zjawisko zdarzy się raz czy dwa, to można spojrzeć na to nieco sceptycznie. Jednak jeśli takie zjawisko występuje często i widzą to inni, to coś jest na rzeczy.
Cosiem nie musi być od razu duch czy demon z piekła rodem. Gdy zakładasz z góry, że coś jest cosiem paranormalnym, to potem będziesz widzieć paranormalne cosie w szędzie. Dlatego dowód z anegdotycznej obserwacji nie jest żadnym dowodem w świecie nauki...
Ja wierze w to , bo mam solidne przykłady by w to wierzyć.
- Coś chodzi po domu do łazienki równo godzina 2:00, ale wszyscy śpią.
Skąd wiesz, że coś to nie członek rodziny, który idzie za potrzebą? Masz może w rodzinie jakiegoś nastolatka? Bo jak tak, to on moze w nocy wymykać się do łazienki "bić niemca po hełmie", jeśli wiesz, co mam na myśli. Sam się do tego nie przyzna...
- Coś samo otworzyło drzwi do mojego pokoju.
Coś zwane przeciągiem połączonym z zepsutymi drzwiami, członkiem rodziny, albo wspomnianym nastolatkiem, który ma nadzieję na pokątne oglądanie nagiej dziewczyny.
- Kumpel odwraca się bo myśli , że siedzi za nim pies bo go coś dotyka. Psa tam nie ma. Do tego czasu kumpel nie wierzył w te rzeczy , był jak wy sceptykiem.
To brzmi jak kłamstwo. Ale może tyle kumplowi o tym gadałaś, że mu w końcu to wmówiłaś. Nie takie rzeczy ludzie ludziom wmawiają...
- Sam pies szczeka na coś czego ni widać, czego nie ma, warczał jak na obcego.
Psy mają czułe zmysły, może usłyszał coś na zewnątrz, albo w ścianie? Miałem kiedyś jamnika, który czasami szczekał w moim pokoju, bo dzieciaki na klatce schodowej tupały...
To tylko cztery przykłady, a jest ich o wiele więcej. Ja wierzę autorce, bo pomimo, że się nie znamy to bierzemy udział w czymś co się dzieje, nie tylko na naszych oczach, ale i na oczach naszych rodzin i znajomych. I to są fakty.
Dlatego obie widzicie wszędzie duchy, nawet tam, gdzie winą można obarczyć mysz, tuypiacego sąsiada, lub dojrzewającego nastolatka. Ponadto jaki mamy dowód, że nie zmyślasz? Jaki mamy dowód, że autorka nie zmyśla? Wszystko już wspomniał o dużo bardziej przekonywującej historii o duchach, która okazała się manipulacją. Twoje słowo jest mniej warte niż jeden dolar Zimbabwe...
W pełni cię rozumiem, tylko widzisz , ja nie osądzam ogółu po konkretnych dowcipnisiach szukających przygód na forum. Ja tych zjawisk doświadczam i wierzę, że mogą istnieć osoby , które doświadczają podobnych rzeczy. Staram się pomagać i zrozumieć ludzi którzy mają podobne doświadczenia. Jeśli ktoś oszukuje to jego sprawa, najwyżej się podjara tym.
Osądzasz, osądzasz. Vide "Wydział Do Walki Z Fanatycznym Sceptycyzmem". Ponadto doświadczasz tylu różnych zjawisk paranormalnych, że ja się zastanawiam, skąd masz czas na pisanie głupot na forum...
Jednak krytykując kogoś , kto naprawdę to przeżywa,możemy wyrządzić tej osobie wielką krzywdę, skazując ją na śmieszność. Wiele osób na takie tematy , będzie wstydziło się rozmawiać z otoczeniem, będzie bało się tego, że zostaną wyśmiane i niezrozumiane, dlatego najlepiej jest wejść na forum , gdzie nikt cię nie zna i wyżalić się.
"Drogie Bravo, w mojej sypialni dyszy na mnie demon z ducha mojego psa. Pomocy!".
Zasadniczo w każdym temacie o doświadczeniach osobistych autora najpierw wskazujemy racjonalne wyjaśnienia. Dlatego, że wszystko ma racjonalne wyjaśnienie. Jak ktoś odrzuca racjonalność, odrzuca dorobek wieku rozumu, to jest albo "fanatycznym wierzycielem" i będzie widzieć paranormalne zjawiska w normalnych rzeczach, albo zwyczajnie kłamie, bo się nudzi, bo chce być kimś wyjątkowym, bo żyje w świecie fantazji i nie odróżnia swoich wyobrażeń od rzeczywistości. Co więcej, w dobie powszechnie dostępnej technologii gdyby takie zjawiska paranormalne naprawdę zachodziły, to mielibyśmy wysyp niepodważalnych zdjęć i nagrań, których nie dałoby się wyjaśnić zwykłą manipulacją. A jednak Jakoś tak się nie dzieje...
Jeśli dowodem jest tylko czyjeś słowo, to to nie jest dowód. Zarówo w nauce, jak i w prawie...
