Putin w Syrii nie walczy z państwem islamskim, jego celem jest utrzymanie Asada u władzy; to dlatego bombarduje pozycje opozycji syryjskiej - które nota bene walczy z państwem islamskim tak samo zażarcie, jak z reżimem Asada.
Ale same bombardowania nie załatwią sprawy, a tylko zaognią konflikt. W dodatku Rosja stała się największym wrogiem sunnitów, czyli większość zamieszkująca Syrię oraz państwa ościenne.
Tzw. opozycja nie walczy z IS tylko razem współpracują w walce z Asadem bo to sunnici. Z IS to walczą Kurdowie, którzy do tej pory byli bombardowani przez Turcję. A sąsiadami Syrii jest Izrael i Hezbollach, którzy popieraja Asada więc i działania Rosji. Reszta sasiadów to IS i tzw. opozycja.
Z jednej strony konfliktu znajdują się szyici: Iran, Syria, Irak i Hizbullach libański, a z drugiej strony Saudia, Katar, Turcja i Kurdowie. Tak więc sunnici zawsze byli wrogiem Asasa i tym samym Rosji bo Asad to Alawita.
Bracia Muzułmańscy w Syrii– fundamentalistyczna islamska organizacja polityczna działająca w Syrii od lat 1945-1946[1] lub 1942.
Syryjska gałąź Braci Muzułmańskich głosiła w pierwszych latach istnienia bardziej umiarkowany program polityczny niż macierzysta organizacja w Egipcie. W latach 1947 i 1949 wprowadzała do parlamentu syryjskiego po trzech deputowanych, kilkakrotnie współtworzyła rząd. Gdy w marcu 1963 drogą zamachu stanu władzę w Syrii przejęła partia Baas, Bracia Muzułmańscy znaleźli się w opozycji. Cieszyli się szczególnym poparciem miejskich notabli, kupców i zdeklasowanych posiadaczy ziemskich, którzy nie popierali socjalistycznego programu Baas. W 1964 usiłowali wzniecić w Hamie zbrojne powstanie, które zostało stłumione. Po tym wydarzeniu Bractwo Muzułmańskie w Syrii zostało zdelegalizowane.
Organizacje islamskie, nadal nielegalne, urosły w Syrii w siłę w kolejnej dekadzie, gdy pogorszyła się sytuacja ekonomiczna kraju. W drugiej połowie lat 70. XX wieku Bracia Muzułmańscy i inne organizacje fundamentalistyczne otwarcie wystąpiły przeciwko rządowi, organizując serię zamachów na urzędników państwowych i partyjnych oraz przedstawicieli alawickiej inteligencji. Władze państwowe odpowiadały represjami. Kulminacją konfrontacji było krwawo stłumione powstanie sunnickich fundamentalistów w 1982.
Osłabieni Bracia Muzułmańscy kontynuowali odtąd działalność głównie na emigracji. Po 1996, gdy na czele organizacji stanął Ali Sadr ad-Din al-Bajanuni, starali się budować wizerunek Bractwa jako ugrupowania umiarkowanego, gotowego do funkcjonowania w demokratycznym państwie, respektującego mniejszości religijne i prawa człowieka. Bracia prowadzili tajne rozmowy z prezydentem Hafizem al-Asadem, a po jego śmierci - z kolejnym prezydentem Baszszarem al-Asadem, starając się o zgodę na ponowną legalizację organizacji. Nie zakończyły się one powodzeniem. Podczas wojny domowej w Syrii Bracia Muzułmańscy działali w opozycji zrzeszonej w Narodowej Radzie Syryjskiej, a od 2013 wchodzą w skład Syryjskiej Koalicji Narodowej na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych.
Nawet w wikipedi można samemu znaleźć podłoże konfliktu, który nie powstał 2011r. tylko istniał od lat, więc kolego nie zmyślaj swojej ideologi.
