Witam !
Jako, że w temacie "Ich należy się wystrzegać" (klik) podstępnie zaatakował nas brzydki potworek zwany "offtopem", to chciałbym przenieść dyskusję tutaj, dorzucając do tego genialny (moim zdaniem) esej na ten temat. Zapraszam do dyskusji!
Antagonizm indywidualizmu i kolektywizmu
Okres komunizmu w Polsce zostawił, oprócz długów, spaczone spojrzenie na świat u Polaków. Wielu z nich urodziło się w systemie nieracjonalnym, kolektywistycznym, który niezależnie od tego, czy dana osoba walczyła z komunizmem, czy go broniła zaszczepił w niej, a także jej potomkom za pośrednictwem rodziców, kolektywistyczne spojrzenie na świat.
Kolektywizmem możemy nazwać m.in.: pozytywizm, społeczny darwinizm, pragmatyzm, marksizm (i inne lewicowe ideologie), egzystencjalizm, chrześcijaństwo i wiele innych opartych na egalitarystycznym spojrzeniu na ludzkość. To zaprzeczenie indywidualizmu. Jak w takich warunkach przekazywać dalej myśl indywidualistyczną, która jest tak mocno osadzona w filozofii obiektywistycznej?
Indywidualizm traktuje jednostkę jako suwerenny, niezależny byt mający niezbywalne prawo do własnego życia. Żadna jednostka nie ma prawa do życia innej jednostki, niezależnie od powiązań między nimi, wypływa to samej natury jednostki, jako istoty rozumnej. Zgodnie z indywidualizmem, każde cywilizowane społeczeństwo, grupy itp. mogą być budowane jedynie z poszanowaniem praw jednostki. Grupa jest niczym innym jak sztucznym tworem językowym, a oznacza zbiór jednostek, których prawa się nie sumują, a pozostają stałe - co oznacza, że grupa nie ma praw większych niż jednostki, które ją tworzą. Prosty przykład: zbiera się grupka chuliganów i wybiera jednego praworządnego obywatela, którego zabije dla rozrywki. Żaden z tych chuliganów nie ma prawa do niczyjego życia, więc nie ma prawa podnosić na nie ręki, więc grupka chuliganów, mimo że liczna nie ma większych praw niż jeden chuligan - nie może podnieść ręki na czyjeś życie. Zatem gdy jest jeden chuligan, który morduje, gwałci i niszczy dookoła, a zbierze się grupka praworządnych obywateli, by go unieszkodliwić - ma do tego prawo, tak samo jak każdy z osobna obywatel, w imię obrony własnego życia, zdrowia i własności. Grupa pozwala tym obywatelom jedynie przełamać przewagę fizyczną chuligana. Bo każdy kto nie potrafi uszanować czyjegoś prawa do życia, czy własności sam je traci. Na tym polega tzw. aksjomat nieagresji.
Jedynie w takim społeczeństwie możliwy jest postęp, ponieważ wszelka kultura, osiągnięcia naukowe, czy na jakimkolwiek innym polu są dziełem indywidualnych umysłów, sumą intelektualnych dokonań pojedynczych osób. Dzięki temu wzbogacamy swój stan wiedzy z pokolenia na pokolenie, czerpiemy niewymierne korzyści z dokonań innych osób.
Istota rozumna działa zgodnie z orzeczeniami swojego autonomicznego rozumu. Umie rozeznać otaczającą rzeczywistość - jest dumna ze swej niezależności i osiągnięć. Handlowiec, producent, przemysłowiec, przedsiębiorca - każdy może nimi być, gdyż rynek ma swoje odbicie we wszystkich aspektach naszego życia: nauka, sztuka, uczucia, moralność. Wszędzie sprawiedliwość wymaga, by oceniać rzeczy wedle ich wartości, oceniając wady i zalety, za i przeciw. Jednostka wyrasta ponad innych, gdyż w swym życiu rozwija dokładnie to co autentycznie jest dla niej najbardziej naturalne.
Kolektywizm jest kompletnym zaprzeczeniem idei indywidualizmu. Jest niezgodny z naturą człowieka i niebezpieczny dla jego życia. Pozornie to ideologia “lewicowa”, jednak to tylko pozory. Wielu konserwatystów również wyznaje kolektywistyczną naturę ludzi. Głoszą oni brak praw jednostki lub wyższość praw grupy nad prawami jednostki. Przypisują przewagę, moralny autorytet i nieograniczoną władzę społeczeństwu deprecjonując znaczenie jednostek znajdujących się poza nim. Oprócz tego kolektywizm jest wsparty na egalitaryzmie, czyli przekonaniu o równości wszystkich ludzi. Bynajmniej nie chodzi tu o równość wobec prawa i brak uprzywilejowania pewnych grup, czy jednostek. Zgodnie z filozofią altruistyczną owa równość, jest równością metafizyczną, dotyczy ona przymiotów i cnót ludzi, niezależnie od naturalnego, czy osobistego zdobywania ich i pielęgnowania. Jako, że ciężko kolektywistom redystrybuować owe przymioty, dążą oni do pozbawienia ludzi korzystania z następstw posiadania owych cech - nagród, korzyści, owoców pracy itp. W myśl oderwanej od rzeczywistości sprawiedliwości społecznej nakładają na ludzi ograniczenia, zakazy - sprowadzają ludzi do roli niekompetentnych idiotów, nie zważając na negatywne skutki: nędzę, niesprawiedliwość oraz... nierówność.
Według kolektywistów ludzie są wszyscy za siebie odpowiedzialni, nie istnieje indywidualna odpowiedzialność, nieszczęścia jednych obciążają drugich. Nakładają na ludzi obowiązek pomocy i poczucie odpowiedzialności za innego człowieka. Zamiast pozostawiać to w gestii dobrej woli i suwerennej decyzji jednostki, na której społeczeństwo jako zorganizowany twór jednostek nie ma prawa wywierać takich nacisków. Moralnym kanibalizmem jest oczekiwanie zapewnienia bezpieczeństwa jednych kosztem innych, ponieważ natura nie daje gwarancji powodzenia i przetrwania żadnej istocie ludzkiej! Wymóg społeczeństwa na jednostce na rzecz biednych jest otwartym przyznaniem się do tego, że życie ludzi należy do społeczności, a biedny może rozporządzać czyimś żywotem, określając jego zajęcia i zabierając owoce pracy. Jest to stanowcze odejście od idei praw człowieka i wartości jednostki. Odejście od traktowania istoty ludzkiej jako celu samego w sobie, a przypisanie jej roli środka. Gdy jednostka służy jako środek w osiągnięciu czyjegoś celu oznacza to, że nie ma prawa do własnego życia, że ktoś wie lepiej od niej samej jak powinna postępować. Uwłacza to godności ludzkiej. Ten filantropijny humanitaryzm jest siłą narzucany nieograniczonej ilości ludzi, nie licząc się w żadnym stopniu z kosztami, jakimi są poszczególne, indywidualne życia jednostek.
„Jesteśmy jednym we wszystkich i wszystkim w jednym. Nie ma ludzi a tylko jedno wielkie MY. Jedno, niepodzielne i wieczne.”, „Jesteśmy niczym. Ludzkość jest wszystkim. Możemy żyć dzięki łasce naszych braci. Istniejemy przez nich, dzięki nim i dla nich – naszych braci.”
„Co doprowadziło do upadku? Jakie nieszczęście odebrało ludziom rozum? Jakie chłosty rzuciły ich na kolana we wstydzie i poddaniu? Uwielbienie dla słowa: ‘My’.”; Ayn Rand, O podporządkowywaniu jednostki społeczeństwu już w okresie szkolnym, poprzez wychowanie i edukację, mające wyeliminować postawy aspołeczne.
Należy podkreślić, że nie cele kolektywistów są złe, a sposoby dochodzenia do nich. Ich rozumowanie jest błędne, ponieważ nie zauważają głębszej istoty ludzkiej natury. Wierzą w piękną, nierealną utopię, a każda nierzeczywista wizja prowadzi ludzkość w odmęty terroru i śmierci.
Pożądana jest likwidacja slumsów i zapewnienie każdemu wygodnego, pięknego domu. Pojawia się pytanie: kto za to zapłaci? kto zdefiniuje piękno i wygodę? Wspaniale jest posiadać wykształcone społeczeństwo – ale kto i czego będzie nauczał? co stanie się z odstępcami? Szczytne jest zapewnienie wszelkiej maści twórcom wolności tworzenia i pozbawienia ich niedogodności finansowych – tylko jakich twórców? jak i jakim kosztem? Odpowiedź jest zawsze ta sama: kosztem nie posiadających wpływów politycznych, zazwyczaj poprzez ich opodatkowanie.
Ogólnie rzecz biorąc kolektywiści odwołują się do mętnego pojęcia: “dobra ogółu”, niespersonifikowanej masy, która jest sztucznym wytworem irracjonalistów. Inwestując zatem w dobro ogółu, korzyść staje się ledwie potencjalna, zatem jest to kuriozum, że rzekomy postęp finansowany jest przez ludzi, którzy nie wyciągną z tego żadnego pożytku. Przykładem może być podbój kosmosu, na który daje pieniądze człowiek, którego nie stać na parę nowych butów. Poświęcanie rzesz jednostek ludzkich, w imię potencjalnego wspólnego dobra właściwe było dla nazistowskich Niemiec i sowieckiej Rosji.
Jedyną alternatywą dla powyższego pasożytnictwa i kanibalizmu jest dobrowolna realizacja przedsięwzięć powszechnych, a także oddanie ich w ręce jednostek, które mogą je osiągnąć dysponując swym życiem, pracą i zasobami pieniężnymi.
Autor : KJS
Źródło
