Napisano
15.11.2011 - 20:43
„„Lemury”” i ich „mury”
Wyjątki od reguły niszczą każde mury [„wyjątki” = mądrych świata = „sekwoi”].
W cegłach kąpią się lemury [„cegłach” = pozostałościach po myślach „sekwoi”. „Kąpią” = dotyka cegieł. „Się” = ∅. „Lemury” = reszta ludzi, zatrzymana ślepą dla nich uliczką, zakończoną murem].
Z sekwoi schodzą góry [metafory: „sekwoi” = mądrych świata, „góry” = najwyższej kategorii myśli].
Lecz za nimi nie lemury [„lemury”, która tworzy nic nowego. Nie goni inspiracji = myśli].
Znów się walą mury [„mury” = zasady zbudowane z resztek myśli mędrców].
W betonie kąpią się lemury [„betonie” = mętnych resztkach myśli olbrzymów. „„Kąpią”” = dotyka betonu. "Się" = ∅. „Lemury”, zamiast iść do przodu stoi w miejscu, nie widzi drogi do postępu].
Nie wchodzą do góry [„do góry” = na sekwoje, jak powiedział/napisał Newton: Jeżeli widziałem dalej niż inni, to dlatego że stałem na barkach olbrzymów].
Korony to ich mury [„korony” = ograniczenia umysłowe, muszą czekać na rewolucje dokonywaną przez sekwoje. Pomimo to nic się nie zmienia. {„„Lemury”” = ludzie, nadal „„„kąpią””” = dotykają swych „„góry”” = myśli, w „cegłach” lub „betonie”, czyli „sekwoi”}. Do momentu przyjścia kolejnego mędrca, który będzie gonił za myślami jemu podobnych. „„Lemury””, to także mądrzy świata. Ci, którzy pokonali „korony”].
Tłumaczenie eonowiersza, pt. „ „„Lemury”” i ich „mury” ”
*
Tytuł: Ludzie i ich zasady zbudowane z resztek myśli mędrców
Mądrych świata od reguły niszczą każde zasady zbudowane z resztek myśli mędrców.
W pozostałościach po myślach mądrych świata dotyka cegieł reszta ludzi .
Z mądrych świata schodzą najwyższej kategorii myśli.
Lecz za nimi nie reszta ludzi.
Znów się walą zasady zbudowane z resztek myśli mędrców.
W mętnych resztkach myśli olbrzymów dotyka betonu reszta ludzi.
Nie wchodzą na sekwoje.
Ograniczenia umysłowe to ich zasady zbudowane z resztek myśli mędrców.
Ludzie to także mądrzy tego świata. Ci, którzy pokonali ograniczenia umysłowe.
*
Eonowiersz
Legenda & Wyjaśnienia:
A) Eonowiersz to powyższa całość (licząc od ostatniego asterysku [*] w górę, bez asterysku).
B) Zawsze należy Eonowiersz przetłumaczyć na wiersz.
C) „x” = taka sama definicja słowa x, „„x2”” = taka sama definicja słowa x2, „„„x3””” = taka sama definicja słowa x3 (dokładnie jedna, bo jest jedno takie słowo w tekście Eonowiersza).
D) [iks] = zdania w nawiasie [], czyli nawiasy poprawne. {x2} = zdanie w nawiasie {}, czyli nawias wyjęty z kontekstu (dokładnie jeden, pełni rolę wskazówki dla czytelnika). (x3) = zdania w nawiasie (), czyli nawiasy zastosowane w legendzie.
E) Tłumaczenie Eona (pierwszej połowy Eonowiersza) zawiera kropki (ze względu na zachowanie czytelności, by wiedzieć gdzie kończy się wers), ale nie przecinki.
F) Celowy brak kropek i przecinków w treści samego wiersza. Eonowiersz.
Punkt G) ∅ = (oznacza nic, przerwę między wyrazami).
H) Słowo „myśli”, nie może posiadać cudzysłowu w Eonowierszu.
I) Eonowiersz zaczyna się od napisania zwykłego wiersza (później znany on jest pod nazwą „Eon”). Dodania do niego przypisów w nawiasach. Zastosowania legendy. Końcowym stadium jest weryfikacja, w celu wyeliminowania błędów logicznych. J) Eonowiersz, to wyjaśniona metafora.
J) Eonowiersz to objaśniona metafora.
K) Eon (zawsze pierwszy) i wiersz (zawsze drugi), tworzą całość: Eonowiersz.
L) W legendzie i wyjaśnieniach znajduje się jeden podpunkt bez słowa „Eonowiersz”, bądź jego odmiany. W tym punkcie jest w cudzysłowie, więc dla zasady - Eonowiersz.
M) Eonowiersz wymaga zastosowania się do powyższych podpunktów. Dlatego jest jedyny w swoim rodzaju.
Kim są „„Lemury””?
