Znam to forum od dawna, ale dopiero teraz odważyłam się opisać coś, co przydarzyło mi się niemal 10 lat temu. Choć miałam 3 lata, to zdarzenie zostało w mojej pamięci do tej pory. Zanim ktoś napisze, że kłamię, mówię od razu: po co miała bym to robić? Chcę usłyszeć waszych opinii, tyle.
Pokój dzieliłam z mamą. Mieliśmy na środku pokoju łóżko zajmujące jedną trzecią pomieszczenia. Mama zawsze spała od strony okna, ja od strony drzwi. Świętej pamięci tata spał w salonie. Okropnie chrapał, dlatego mama zawsze zamykała drzwi. Jednak pewnej zwykłej nocy obudziłam się nagle, bez powodu. Otworzyłam szeroko oczy i zobaczyłam, że drzwi są otwarte. Stała w nich... Maryja. Ubrana była w niebiesko-białe szaty i była pół przezroczysta. Za nią stały 2 inne postacie, niestety nie pamiętam kto to mógł być. Ja sama byłam jednak całkowicie spokojna. Maryja trzymała naszyjnik z drewnianych koralików. Rozerwała go i położyła na stoliku nocnym jeden z nich. Ja automatycznie zasnęłam.
Rano obudziłam się jakby nigdy nic, lecz gdy się ubierałam zobaczyłam, że... na stoliku leży koralik. Mówiłam o tym mamie a ona zrobiłam mi z niego i innych podobnych koralików naszyjnik. Nosiłam go dopóki mój tata nie umarł. Wtedy naszyjnik zaginął.
Czy sądzicie, że to był prawdziwy duch? Czy może coś innego? Jeśli to przydatne to moja babcia mieszkała w nawiedzonym domu przez ponad 15 lat, mogę opisać wam niektóre z jej historii. Potem moja mama była "prześladowana" przez ducha mojego taty dopóki sobie nie znalazła nowego faceta. Ciocię odwiedził nieznajomy duch, który ostrzegł przed chorobą, która się w niej rozwijała. O tym też mogę opowiedzieć. W naszej rodzinie dziwne zdarzenia nie są aż tak dziwne, choć chcę wiedzieć co myślicie o tym WY.
