271 odpowiedzi w tym temacie

[Yaw]

Chyba mnie pogięło ale w ubiegłym tygodniu, do drugiej (!) w nocy, oglądałem wytwór fińsko szwedzkiej   kinematografii.

To zupełnie jak ja  Zachęcił mnie Twój post. I wbrew pozorom - kino skandynawskie ma się czym pochwalić. Ten film, wg mnie, lepszy nawet od American History X.

 

Z tymi przemyśleniami, to nie wiem... Do multi-kulti - takiego, jakie mamy w zachodnim wydaniu - nadal nie czuję się ani trochę przekonany. Na tle takiego środowiska, jak to przedstawione na filmie, nietrudno o uzyskanie kontrastu. Każda skrajność jest zła.

 

Dodatkowo wyróżniłbym te dwie sytuacje, gdy brat, pomimo odmiennych poglądów (czy raczej stanów umysłu ), wstawił się za bratem. A brat za przybranym synem - i przeciwko bratu. Priorytety, jak w życiu.

 

Ok, co ja ostatnio oglądałem refleksyjnego? Ot, choćby taki Buried - niesamowite jak sama końcówka filmu potrafi zadecydować o odbiorze jego całości. Gdyby była inna (dla tych co oglądali - wiadomo jaka), przeszedłbym koło tego obojętnie.

Podobnie (końcówka) jest w przypadku Absolwenta. W obu przypadkach widać, że Amerykanie czasem mają przebłyski i wiedzą, co potrafi zdziałać...

Spoiler

brak happy endu

[joania]

Przerwana lekcja muzyki, bardzo dobry film i rzeczywiście daje dużo do myślenia.

[pishor]

 

 

Dodatkowo wyróżniłbym te dwie sytuacje, gdy brat, pomimo odmiennych poglądów (czy raczej stanów umysłu ), wstawił się za bratem. A brat za przybranym synem - i przeciwko bratu. Priorytety, jak w życiu.

Wiesz ale tu chyba nie tylko o priorytety chodziło.
W przypadku głównego bohatera, wymagało to od niego pewnego przewartościowania sposobu myślenia, do czego nie był w sumie zmuszony - to był jego wybór.

W przypadku jego przyrodniego brata - podobnie. Chęć wstawienia się za swoim idolem (bo tak go traktował) nie była priorytetem* (przynajmniej nie na początku). I również wymagała zmiany sposobu myślenia.
Problem jest nieco bardziej skomplikowany.

 

Podobnie jak w innym filmie, który z przyjemnością oglądnąłem ostatnio.

 

To Chrzest Marcina Wrony (to ten reżyser, który ostatnio popełnił samobójstwo na festiwalu w Gdyni).

MOCNE, świetne kino - i polskie, co najważniejsze.

Do myślenia daje tak, że aż czacha dymi.

 

Dwie świetne role:

- Zielińskiego, którego zauważyłem już lata temu w świetnej, choć niewielkiej roli w "Odwróconych" (teraz gra fajnie w  "Prokuratorze" u boku Komana)

- i Schuchardta, który nawet fajnie zagrał w "Misji Afganistan" (moim zdaniem to będzie ktoś za parę lat)

Polecam, jak ktoś lubi się "potraumować" przed telewizorem.

 

edit:

Oczywiście, rozumiem "priorytet" raczej jako "rangę" (o wyższym i niższym znaczeniu), przy czym ta, mająca znaczenie wyższe, to "pierwszeństwo, sprawa pilnej wagi", a ta o znaczeniu niższym, to raczej "wybór najistotniejszej w danej chwili opcji".*

W obu przypadkach, moim zdaniem, miało miejsce występowanie wspomnianej rangi w tym drugim, niższym rozumieniu.

Użytkownik pishor edytował ten post 23.10.2015 - 22:30

[Zaciekawiony]

"Przerwana lekcja muzyki" jest świetnym filmem, ale jednak warto porównać go z książką, wiele wątków staje się wtedy jasnych. Choćby tytuł - pochodzi od obrazu Vermeera który bohaterka książki oglądała kiedyś w muzeum. Ciekawy jest też tam moment gdy po latach autorka przegląda swoją kartę chorego i przypomina sobie jak bardzo diagnoza - osobowość borderline - do niej wtedy pasowała.

[erebeuzet]

Filmy raczej kameralne, niskobudżetowe. Może nie tyle daja do myślenia co pobudzają szare komórki do zwiększonej pracy.

 

1."I origins" nie będę pisał o czym jest bo kązda choć mała wzmianka z fabuły może być niewybaczalnym spoilerem.

2. "coherence" ciekawie poruszona kwestia wielowymiarowości.

3. "OXV: The manual" film wymaga uwagi i pewnego dystansu, wszak akcja dzieje się w alternatywnej rzeczywistości, ale bardzo fajnie podejmuje tematyke częstotliwości pracy mózgu.

[Zaciekawiony]

To ja bym dorzucił jeszcze coś takiego, właściwie nie jest to film tylko ładnie zwizualizowana recytacja.

"Golem" na podstawie opowiadania Stanisława Lema:

[D.B. Cooper]

.. zmusza widza do refleksji

10 Cloverfield Lane



Po wypadku samochodowym młoda kobieta budzi się w piwnicy mężczyzny, który twierdzi, że uratował ją przed atakiem chemicznym.




Polecam, bo można przegapić, a film bardzo dobry (nie czytajcie komentarzy, można trafić na liczne spoilery).

[pishor]

"Dawca pamięci" byłby fajny, wciągałby, a nawet dawał do myślenia, gdyby tylko nie był zrobiony w tej nieznośnej manierze, która zdaje się obecnie dominować w kinie amerykańskim, a która polega na tym, żeby w każdym dosłownie filmie  pojawiali się piękni, młodzi, wymuskani, na których twarzach reżyser, z uporem godnym lepszej sprawy, próbuje doszukać się czegoś więcej, niż przekonania o tym, że są piękni, młodzi i wymuskani.

 

Inaczej mówiąc - nie da się zrobić dobrego filmu jeśli grają w nim kołki. I tak jest również w tym przypadku.

 

Aha - a reklama na tym forum jakiegokolwiek badziewia jest zakazana (to a propos tego linku, który "przypadkowo" wkleiłaś na końcu swojego posta).

[Urgon]

AVE...

Widziałem ten film, ale na przesadnie atrakcyjnych aktorów nie zwróciłem uwagi tak po prawdzie. Jednak jak się nad tym zastanowić, to to akurat pasuje do samego świata przedstawionego - w końcu zaczynamy od technicznie rzecz biorąc utopii, zatem raczej nie mają tam miejsca dla ludzi o twarzach jak tatarskie siodło...

[pishor]

@Urgon

Nie chodziło mi o to, że oni byli "atrakcyjni" dla mnie

Chodzi mi o to, że jakikolwiek nowy film bym teraz nie ściągnął, to pierwszym, co na nim widzę, są piękne twarze i nienaganne fryzurki - przy zerowym aktorstwie i mimice twarzy sztachety w płocie. W efekcie z filmów, których fabuła daje jakiś potencjał, wychodzi zwykłe guano.

 

Ostatnio tak nadziałem się na nowy Dzień Niepodległości, film, którego pierwsza odsłona wywarła na mnie takie wrażenie, że mam go na oryginalnej płycie (a starannie wybieram filmy, których oryginały kupuję). W tamtym filmie było "coś" - tu, nie było niczego. Po kwadransie miałem ochotę go wyłączyć, po 40 minutach - zwymiotować, a po seansie został mi niesmak w gębie.

Tu, nie było tak źle ale Dawca Pamięci, to nie jest film, który chciałbym ponownie oglądnąć (o kupowaniu oryginału nie wspomnę).

[Urgon]

AVE...

Dawcę Pamięci warto obejrzeć, ale to film na jedno oglądanie raczej. Spędził na moim dysku ledwo kilka godzin.

Polecam obejrzeć film Pump up the volume, po polsku Więcej czadu. Ukazuje on w ciekawy sposób bunt nastolatka przeciw głupim regułom i oczekiwaniom szkół i rodziców w latach 90tych XX wieku, oraz próby odnalezienia się w tej rzeczywistości. Podobał mi się też punkt fabularny o tym, iż główny bohater nie potrafi nawiązywać kontaktów z innymi, jeśli nie zasłania go filtr anonimowości. Głównie dlatego, że przez długi okres czasu miałem podobny problem...

[kurado]

Polecam wspomniany już film Stalker, a z yt mr. Freeman.



Wysyłane z mojego GT-I8160 za pomocą Tapatalk 2

[StatystycznyPolak]

To jest genialne.

Unia Europejska w pigułce   Zgadzacie się?

Użytkownik Sebastian. edytował ten post 14.10.2016 - 18:21

[D.B. Cooper]

Seba moje zdanie nt. znasz , filmik 100% prawdziwy.

Obczajcie to (od początku do końca).

Użytkownik D.B. Cooper edytował ten post 15.10.2016 - 18:42

[szczyglis]

A oglądaliście "Pogorzelisko"? Bardzo mocny i ciężki film, pokazujący do jakich tragedii mogą prowadzić wojny i uprzedzenia na tle religijnym.

Film w reżyserii Denisa Villeneuve - tego od "Labiryntu" i "Sicario".

 

 

Polecam również mało znaną "Kurację" - jeden z pierwszych filmów Smarzowskiego.

Zrobiony w stylu trochę teatralnym, ale z kapitalną fabułą i zakończeniem, jak to u Smarzka: