Gwiezdne przedszkole w szczegółach
Dzięki zastosowaniu nowoczesnych technik optyki adaptacyjnej, obserwatorium Gemini udało się wykonać niesamowite zdjęcia ponaddźwiękowych "pocisków", przebijających się przez wodór w Wielkiej Mgławicy w Orionie.
Wielka Mgławica w Orionie to bliski, odległy o ok. 1500 lat świetlnych od nas region formowania się nowych gwiazd. To "gwiezdne przedszkole" umożliwia nam obserwacje wpływu masywnych gwiazd na gęsty gaz międzygwiazdowy.
Zdjęcie "Pocisków" w Wielkiej Mgławicy w Orionie.
Zdjęcie zostało wykonane w trzech zakresach podczerwieni przez obserwatorium Gemini
z wykorzystaniem optyki adaptatywnej, co pozwoliło uzyskać tak wyraźny obraz.
Niebieskie początki tych struktur to rozgrzany gaz, złożony głównie z żelaza,
a pomarańczowe "ogony" składają się głównie z wodoru cząsteczkowego.
Link do zdjęcia ukazującego skalę precyzji wykonanego zdjęcia.
"Pociski w Orionie" zostały po raz pierwszy zaobserwowane w świetle widzialnym w roku 1983, a dopiero w 1992 roku udało się ustalić, że te obiekty pochodzą najprawdopodobniej z wnętrza mgławicy. Przypuszcza się, że powstały w wyniku jakiegoś nieznanego procesu związanego z powstaniem gromady gwiazd w środku Mgławicy. Pociski poruszają się z prędkością 400 kilometrów na sekundę. To ponad tysiąc razy więcej niż prędkość dźwięku. Ponadto nazwa "pocisk" nie jest precyzyjna - obiekty te są rozmiarów dziesięciokrotnie większych niż średnica orbity Plutona, a ślady, jakie pozostawiają, mają długość ok. 5 lat świetlnych.
Na przedzie każdego pocisku znajduje się chmura gazowa, złożona głównie z atomów żelaza, podgrzanych do temperatury ok. 5000 stopni Celsjusza (na zdjęciu niebieskie). Za nią ciągnie się długi ślad wodoru w postaci cząsteczkowej, rozgrzanego do 2000 stopni Celsjusza (pomarańczowe).
Zdjęcie zostało wykonane przy wykorzystaniu optyki adaptatywnej, pozwalającej wykonywać szczegółowe zdjęcia dzięki korekcji zniekształceń wprowadzanych przez ziemską atmosferę. Żółtopomarańczowy laser skierowany w niebo powoduje wytworzenie "sztucznej gwiazdy", dzięki której w czasie rzeczywistym oblicza się, jak zniekształcenia atmosfery wpłyną na światło podczerwone i odpowiednio koryguje się zwierciadło teleskopu.
źródło: Gemini Press Releases
źródło polskiego opracowania: www.astronet.pl
