Do najbardziej tajemniczych form krajobrazowych naszej planety należą niewątpliwe „kurhany Mima”. Są to niewielkie kopce o wysokości od jednego metra do dwóch i średnicy do 10 metrów, rozłożone równomiernie na płaskim terenie.
Co jest takiego osobliwego i tajemniczego w tych zagadkowych kopcach? Spotyka się je na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Występują w Ameryce Północnej m.in. w stanie Waszyngton, Kalifornia, Oregon, Luizjana, Teksas, a także w Kenii, Meksyku, Kanadzie, Australii i Chinach. Na pierwszy rzut oka są to zwykłe kopce ziemi, jednak pierwszą rzeczą, która wydaje się w nich dziwna, jest ich wzajemne podobieństwo bez względu na miejsce występowania. Kopce w Kenii przypominają kopce w Meksyku, które są podobne do tych w Kanadzie i tak dalej…
Tysiące nasypów, z których wiele zawiera więcej niż 100 ton ziemi, układają się często w równomiernie rozłożone rzędy. Nie całkiem geometryczne, ale można powiedzieć, że prawie regularne. Największą osobliwością kurhanów Mima jest fakt, że geolodzy, antropolodzy, naukowcy rożnych specjalności plus wielu amatorskich „ekspertów” do tej pory nie mogą wyjaśnić co to jest, skąd się wzięło albo kto je stworzył.
Istnieje ponad 30 teorii, co do pochodzenia kopców. Oto kilka z nich, które za przyczynę powstania kurhanów Mima podają:
Działania człowieka
Jedna z ważniejszych teorii, według której kopce są dziełem rdzennej ludności. Pomijając fakt, że byłby to ogromny wysiłek dla pierwotnych plemion, to okazuje się w samych kurhanach niczego nie ma! Są takie same, jak otaczająca je gleba – nie ma w nich ani ziarna, ani ceramicznych naczyń, szczątków ludzkich, mumii itp.
Lodowce
Ta teoria sugeruje, że w zagłębienia lodu wytopione przez słońce spływał żwir i ziemia, a po ustąpieniu lodowca pozostały zebrane w ten sposób kopce gruntu. Brzmi to sensownie, tylko jak wytłumaczyć istnienie kopców na przykład na terenie Teksasu, Meksyku albo Kalifornii, gdzie lodowiec nie sięgał?
Kolonie goferów
Modna ostatnio teoria wysunięta przez współpracownika uniwersytetu w Chicago, Manny Gabeta, przypisuje autorstwo zagadkowych kopców kolonii miejscowych gryzoni – goferów. Te zwierzątka dwudziestocentymetrowej długości potrzebowałyby od 500 do 700 lat na zbudowanie kopców. Gofery mają podziemne nory bardzo rozbudowane, ciągną się one głęboko pod ziemią i są systemem korytarzy i komór o różnym przeznaczeniu – defekacyjnym, gniazdowym i do magazynowania zapasów pokarmowych. Każde pokolenie gryzoni wnosi swój maleńki wkład w poprawę „mieszkania” i dlatego kopce wciąż rosną i powoli zwiększają swoje wymiary.
Wersja Manny Gabeta jest interesująca i ma prawo do istnienia, jednak póki co nie można z całą pewnością stwierdzić, że kurhany Mima zbudowały właśnie te małe sympatyczne zwierzaki. Tym bardziej, że gofery żyją tylko w Ameryce Północnej, od Kanady do Panamy. A co z kopcami w Meksyku, w Kenii albo w Chinach? Wprawdzie żyją tam również ssaki kopiące nory i korytarze, np. krety, ale kto widział dwumetrowej wysokości kretowisko?
WEDŁUG INNYCH TEORII KOPCE POWSTAŁY NA SKUTEK:
– Działania wiatru i deszczu
– Trzęsienia ziemi
– Działania wulkanów
– Tsunami
– Oddziaływania nieznanych energii na Ziemię
– Lądowania UFO
Człowiek od zarania dziejów usiłuje zrozumieć i wyjaśnić otaczającą go rzeczywistość. Biolodzy rozpracowali już strukturę białka, fizycy odkryli „boską cząsteczkę”, astronomowie zajmują się ciemną materią – a tak wiele prostych, wydawałoby się, rzeczy jak kurhany Mima nadal pozostaje niewyjaśnionych.
