Zdjęcia jądra komety 67P Churiumov-Gerasimenko są publikowane regularnie, możecie się przyjrzeć bliżej fotografiom, które uzyskują naukowcy z pomocą sondy kosmicznej Rosetta. Wszystkie fotografie zostały wykonane w ciągu ostatniego roku, uwieczniono na nich powierzchnię komety, będzie to gratka szczególnie dla osób zainteresowanych geologią tego obiektu. Na zdjęciach można zobaczyć skały, pyłowe powierzchnie czy leje krasowe. Naukowcy bez przerwy analizują dane badawcze wysyłane przez sondę i próbnik, dzięki którym udało się odkryć, że na jądrze komety 67P znajdują się duże ilości lodu wodnego. Poniżej możecie zobaczyć zdjęcia.
#1
#2
#3
#4
\
#5
\
#6
#7
#8
#9
#10
#11
#12
#13
#14
#15
#16
#17
#18
#19
#20
#21
#22
W ramach krótkiego przypomnienia dla mniej wtajemniczonych, Rosetta to sonda kosmiczna ESA (European Space Agency, pol. Europejska Agencja Kosmiczna), która miała za zadanie wejście na orbitę wokół jądra komety 67P/Czuriumow-Gierasimienko i osadzenie na jego powierzchni lądownika. Sonda wykonuje badania in situ materii kometarnej oraz obserwacje zmian aktywności komety podczas zbliżania się jej do peryhelium.
Kometa 67P to kometa okresowa należąca do rodziny komet Jowisza odkryta w 1969 roku przez Klim'a Czuriumow'a, Ukraińskiego astronoma.
Jądro komety ma nieregularny kształt składający się z dwóch połączonych z sobą płatów o wymiarach 2,5 km × 2,5 km × 2,0 km (mniejszy płat) oraz 4,1 km × 3,2 km × 1,3 km (większy płat), o łącznej objętości około 25 km³. Masa jądra wynosi 1,0(±0,1)×1013 kg (czyli około 10 mld ton). Kometa obiega Słońce po orbicie o peryhelium ok. 1,2 au i aphelium ok. 5,7 au nachylonej do płaszczyzny ekliptyki pod kątem ok. 7°. Okres obiegu wynosi około 6 lat i 160 dni. Będąc w peryhelium kometa traci masę w tempie 130 kg/s.
A dla jeszcze bardziej wtajemniczonych "mapka" poniżej.
Po uwzględnieniu wszystkich czynników wpływających na ruch komety, okazało się, że w XIX i pierwszej połowie XX w. jej peryhelium zmieniało się w granicach pomiędzy 2,5 a 2,9 j.a. od Słońca. Kometa przebywała więc stale stosunkowo daleko od Słońca, a jej jądro prawdopodobnie nie uległo znacznym zmianom od początków Układu Słonecznego. W lutym 1959 kometa minęła Jowisza w odległości zaledwie 0,052 j.a. (około 8 mln km), co spowodowało zmianę jej orbity; peryhelium: z 2,74 do 1,28 j.a., spłaszczenie orbity: z 0,36 do 0,63, a okres obiegu z 8,97 do 6,55 roku. Po zbliżeniu z 1959 nie doszło do kolejnego zbliżenia z Jowiszem. Dlatego jej orbita od tego czasu (siedem pojawień) niewiele się zmieniła. 13 sierpnia 2015 kometa ponownie maksymalnie zbliży się do Słońca.
Albedo wynosi tylko 6%, średnia gęstość – 0,47 g/cm³, natomiast stosunek deuteru do wodoru jest 3-krotnie większy niż w ziemskich oceanach.
Tłumaczenie własne.
Źródło:
ESA #2
spaceflightnow.com
aerith.net
Użytkownik ✪Critter edytował ten post 22.07.2015 - 18:22
