Nie sądziłam, że kiedyś będę miała okazję napisać swoją historię na tym forum, ale jednak. Do rzeczy. W niedzielę wieczorem zmarła moja prababcia, wiekowa kobieta, 92 lata. Przyjęliśmy (ja, moja mama i tata) tę wiadomość dość spokojnie, spodziewaliśmy się tego. Babcia mówiła wiele razy, że ktoś do niej przychodzi w nocy i śpi obok niej (słyszała chrapanie), mówiła, że niedługo umrze. Obok mojego domu rodzice niedawno wybudowali biuro. Na drugi dzień po śmierci babci poszłam tam do pracy jak zwykle. Mój tato zawołał mamę słowami "chodź do biura, muszę ci coś pokazać", moja mama przyszła, stała przez chwilę i wyszła z tatą. Wtedy nie było to nic podejrzanego dla mnie, ponieważ nie wiedziałam jeszcze o co chodzi. Moja mama pojechała na zakupy, a ja wróciłam do pustego domu po herbatę, kiedy w kuchni nagle zatrzymał mnie dziwny zapach. Ten zapach należał do domu mojej babci. Bardzo charakterystyczny, dość intensywny zapach starego człowieka, gospodarstwa (babcia miała krowy, świnie itd.), starego domu. Nigdzie indziej nie czułam takiego zapachu, na pewno ktoś z Was wie jakie to uczucie. Szybko uciekłam z kuchni i wróciłam do biura. Nikomu nic nie mówiłam. Gdy mama wróciła, usiadłyśmy sobie do rozmowy i mama zapytała czy zauważyłam dzisiaj coś dziwnego w biurze. Ja na to, źe nie - i nie wiem dlaczego, ale od razu dodałam - ale w kuchni tak i że był to zapach babci. A moja mama na to, że oni to samo czuli dzisiaj w biurze.
W nocy nie mogłam spać i czułam czyjąś obecność w pokoju, choć to mogła być moja wyobraźnia. Na drugi dzień w biurze poczułam ten zapach. Znów nie spałam całą noc. Kolejnego dnia był pogrzeb, zrobiło mi się jakoś "lżej" i wszystko zniknęło.
Co o tym myślicie? Czy przydarzyło się Wam kiedyś coś takiego? Dodam jeszcze, że to nie był pierwszy raz. 10 lat temu zmarł brat mojego taty i podczas rozmowy na jego temat spadł porcelanowy pajacyk z klamki okna, które było otwarte. A jak wiecie wtedy klamka jest do góry i nie było możliwości, żeby pajacyk się zsunął, a sznurek był nieprzerwany. Rownież prababcia od mojej mamy strony opowiedziała kiedyś mojej mamie, że przyszła do niej jej mama i powiedziała jej, że umrze w wieku 85 lat i faktycznie tak było.
Niedaleko mojej miejscowości jest mała wieś o nazwie Gaj. Jest/była tam stanica harcerska. Moja siostra była drużynową i niejeden raz mówiła, że tam straszy. Kiedyś gdy byłyśmy tam razem same, na dzień przed przyjazdem zuchów, słyszałyśmy w nocy stukanie do okna. Myślałyśmy, że to gałąź uderza o szybę. Dźwięk nie ustawał, stało się to nieznośne, więc postanowiłyśmy, że siekierą odrąbiemy kawałek gałęzi, ale po wyjściu na dwór niczego nie było, żadnego drzewa obok. Przeszły nas ciarki, ale myślałyśmy, że ktoś robi sobie z nas żarty.na drugi dzień rano powiedziałyśmy o tym kucharce, która przyjechała wcześniej i powiedziała, że często słyszy jakby ktoś biegał, że trzaskają drzwi. Któregoś razu wieczorem z dziewczynami poszłyśmy nad jezioro, to dość spory kawałek od stanicy. Po drodze jest mała kapliczka, taka jak na prawie każdej wsi. Ktoś tam stał. Było ciemno, my miałyśmy tylko latarki, wiec widziałyśmy tylko zarys postaci. zaczelysmy wołać tę osobę, bo myślałyśmy, że to ktoś od nas. Nikt się jednak nie odzywał, w końcu się zatrzymałyśmy, bo nie wiedziałyśmy kto to. Stwierdziłyśmy, że wracamy do stanicy. Kiedy się odwróciłyśmy już nikogo nie było przy kaplicy, natomiast pojawił się ktoś tuż za nami. Nie wiadomo kto, nie było widać twarzy, tylko czarną postać. Zaczęłyśmy uciekać, słychać było jak ktoś biegnie za nami.
Słyszałam pózniej, że sporo osób popełniło tam samobójstwo.
Ilość tych zdarzeń doprowadziła mnie tutaj, fajnie by było, gdyby rozwinęła się z tego jakaś dobra dyskusja, chętnie poczytam o waszych podobnych przeżyciach.
Pozdrawiam
.
