Skocz do zawartości


ToS-Świątynia Setha


  • Zaloguj się, aby dodać odpowiedź
Brak odpowiedzi do tego tematu

#1 Gość_polished

Gość_polished.
  • Tematów: 0

Napisano

Założenie Temple of Set (ToS) wiąże się z konfliktem wewnątrz Kościoła Szatana, a dokładniej między ówczesnym kapłanem - Michaelem Aquino, a Szandorem LaVeyem. Aquino już od 1969 roku był członkiem CoS i szybko awansował na stopień Magistra IV (1970). W 1975 LaVey podjął decyzję o sprzedawaniu tytułu Kapłana za pieniądze. Aquino nie zaakceptował takiego pomysłu i razem z grupą 28 osób założył swój własny kościół - Świątynię Seta. Dodatkowo postawił też zarzut, że Kościół Szatana jest zbyt mocno wykorzystywany do osobistych celów LaVeya, który stojąc na czele dużej, satanistycznej organizacji, świetnie promował swoją własną osobę . Mało tego, schizma miała też podłoże ideologiczne.


Podczas gdy w CoS szatan był tylko symbolem, Aquino wierzył w boga-Szatana. Nowy kościół nie spotkał się z taką popularnością jaką miał CoS w początkach swojego istnienia. ToS była organizacją bardziej tajemniczą i oficjalnie nie liczącą na finansowe zyski. Świątyni nie zależało na rozgłosie i popularności i dlatego też trudno określić dokładnie jej historię. Wiadomo, że Aquino w 1996 roku odstąpił władzę na rzecz Dona Webba.

 

Nie wiadomo natomiast co dokładnie wiązało się z tym faktem, prawdopodobnie zmieniła się metodologia działania i podjęto decyzję o położeniu większego nacisku na indywidualizm. Jak podaje ToS, nazwa Świątyni wiąże się z egipskim Bogiem Setem, czczonym od około 5000 r. p. n. e do 3200 r. p. n. e. Reprezentował indywidualną świadomość i ciemne siły natury . W różnych okresach bóstwo było różnie postrzegane. Na początku, w egipskim okresie przed dynastycznym, Set postrzegany był jako bóstwo pozytywne - bóg przekraczania własnych granic możliwości oraz radykalnych przemian w życiu np. urodzin, śmierci w bitwie, odrodzenia. Pierwszym miejscem czci było Pelusium na wschód od delty Nilu, ale kult Seta rozprzestrzenił się szybko w granicach Egiptu. Popularność bóstwa zmalała od około IV Dynastii, kiedy zaczął rozwijać się kult słońca. Set stał się już tylko symbolem Górnego Egiptu i w wierzeniach zaczął być obwiniany za mord na Ozyrysie, o którym wcześniej sądzono, że zmarł w wyniku utonięcia. Wyznawcy Seta łączą zabójstwo Ozyrysa z wyzwoleniem się od społeczeństwa i wygraną z siłami prowadzącymi do stagnacji w rozwoju jednostki. Set wrócił do łask za czasów XIX i XX Dynastii i oddziałał na imiona faraonów: Seti znaczące "człowiek Seta" i Setnakt tłumaczone jako "Set jest wielki". Za tych czasów powstały opowiadania, które sprawiły, że zaczęto kojarzyć bóstwo z własnościami takimi jak zdolność do metamorfozy, doskonalenie samego siebie, prowadzące do boskości czy też umiejętność życia bez złudzeń. Od XXIII Dynastii rozpoczął się upadek wiary w Seta, chociaż kult odrodził się na pewien czas, kiedy w Egipcie pojawiły się wpływy kultury helleńskiej. Następnie chrześcijaństwo rodzące się w Egipcie zaczęło identyfikować Seta z Szatanem i tym samym Set zniknął z egipskiej magii.

 

Wyznawcy współczesnej Świątynia Seta uważają, iż jej powstanie w 1975 roku jest kulminacyjnym momentem w odradzaniu się po raz czwarty "setiańskiej" filozofii. ToS w swojej myśli akcentuje pozytywne aspekty bóstwa. Wiąże Seta z chaosem jako konsekwencją ekspansji i eksploracji. Zadaniem współczesnych wyznawców Seta jest samodoskonalenie się i zdobywanie wiedzy i chociaż wyznawcy traktują go jako boga, nie oddają mu czci takiej jak chrześcijanie oddają Bogu. Czczą Seta jako reprezentanta indywidualnej siły i samoświadomości . Celem jest osiągnięcie wyższego stopnia duchowej świadomości i zrozumienie siebie. Proces ten nazywa się "stawaniem się" albo zamiennie Xeper (skarabeusz). ToS ma spełniać rolę pomostu w osiąganiu tych ogólnie przedstawionych celów.


Od tej pory używając terminu "setiańska filozofia", będziemy rozumieć go jako filozofię propagowaną przez Temple of Set. Analogicznie, jako Setian określać będziemy wyznawców zrzeszonych w Temple of Set. Jak sama nazwa wskazuje, ToS jest organizacją magiczną, organizacją, której członkowie podążają Ścieżką Lewej Ręki. W setiańskiej filozofii można wskazać następujące składniki:

1. Odrzucenie kultury masowej, stadnej mentalności, wartości proponowanych przez masowe media, zwykłe religie i współczesne społeczeństwo. Są one widziane jako główne przeszkody w osiąganiu indywidualnego rozwoju duchowego. Wartości powszechnie propagowane są synonimem zastoju, stagnacji, natomiast członkowie Świątyni dążą do osobistego, ewolucyjnego rozwoju. Poglądy te zostały odziedziczone po CoS, jednak Świątynia Seta uważa, że Kościół Szatana skompromitował się i obecnie jedynie ona jest prawdziwie satanistyczną organizacją, która rozwija i manifestuje te idee. Dodatkowo, współcześni wyznawcy Seta nie tylko walczą z powszechnie panującymi wartościami, ale mają za zadanie uodpornić się na wszelkie formy propagandy, uwolnić się od trendów mody czy innych metod próbujących narzucić gusta i nawyki. Członkowie ToS wychodzą z założenia, że wyćwiczona silna wola, potrafiąca zwyciężać w subiektywnym świecie człowieka, pozwoli mu uzyskać siłę do wpływania na świat obiektywny. Zdaniem Setian, aby odnieść sukces w czarnej magii, należy uwolnić się wstydu, strachu i woli akceptacji w społeczeństwie.

2. Indywidualizm - kolejny fundament setiańskiej filozofii. Postulują oni, iż osobista przemiana może dokonać się tylko kosztem indywidualnej pracy nad sobą. Członek ToS sam musi określić sobie cele i tylko od niego zależy czy je osiągnie. Powinien kierować się głównie rozumem, a mniej emocjami .

3. Niezbędna w rozwoju jest silna samodyscyplina. Adept czarnej magii powinien potrafić rozpoznawać problemy i umieć realizować postawione sobie zadania. Według filozofii ToS, w świecie jest dużo chaosu, a ludzie stawiają sobie mało inteligentne cele, brakuje im samodyscypliny.

4. Czarna magia, czyli czynienie swojej woli, skupianie się na własnych celach. Nim jednak członkowie zaczną się nią posługiwać, muszą opanować pewne zasady etyczne, które kierować będą ich działaniami i motywami. ToS nie chce, aby używać magii do celów banalnych albo posługiwać się nią pod wpływem impulsu. Liczy się umiejętność dokonania trafnej oceny konsekwencji swoich działań, po której dopiero następuje podjęcie magicznych akcji. Świątynia cały czas rozwija techniki magiczne i szuka nowych rozwiązań, pozostawiając daleko w tyle te, które wyniosła ze starożytnej, egipskiej tradycji. Magia może służyć indywidualnemu rozwojowi albo też ze skutkami wychodzić na zewnątrz, pomagając w działaniach społecznych, np. w znalezieniu pracy.

Jest 6 stopni (stopnie inicjacji) jakie można osiągnąć, przynależąc do Świątyni Seta: 1. Setian I 2. Adept II 3. Kapłan / Kapłanka Seta III 4. Magister / Magistra IV 5. Magus / Maga V 6. Ipissimus / Ipissima VI Każdy stopień wiąże się z pewnym medalionem. Medalion to pentagram, a dokładniej jego specyficzna forma zaprojektowana przez ToS, zwana Pentagramem Seta. Służy do identyfikacji wyznawców Seta i określa ich stopień inicjacji, a używany jest na formalnych spotkaniach organizowanych przez Świątynię.

Wyznawcy, którzy są na I poziomie noszą medalion białego koloru. Jest to etap próbny i nie może trwać dłużej niż 2 lata. Jeśli w tym okresie nie osiągnie się II stopnia, jest się wykluczanym z ToS. Członek na tym etapie zapoznaje się z filozofią Świątyni, praktykami magicznymi i poznaje innych wyznawców. W czasie tego okresu może zadecydować czy widzi sens rozwijania się w ramach organizacji, a tymczasem ToS ocenia czy członek nadaje się do życia w nowej społeczności, wnosi do niej coś nowego oraz czy Świątynia jest dobrym miejscem jego rozwoju. Na tym etapie uczestnictwo może zostać przerwane bez żadnych ubocznych skutków. Osoby wchodzące do ToS, otrzymują książkę Crystal Tablet of Set, która zawiera wszystkie niezbędne informację, które mają przygotować je do wejścia na poziom II. Drugi stopień - Adept związany jest z medalionem koloru czerwonego. Wejście na ten poziom oznacza, że członek sprostał wymogom postawionym na pierwszym etapie. Jest zdolny wykorzystywać filozofię Seta i posiada sensowne projekty dotyczące własnego rozwoju. W przeciwieństwie do innych organizacji o awansie nie decyduje sama wiedza, ale także kreatywność i nabyte umiejętności. Ten poziom zawiera największą ilość członków. Kapłani na trzecim stopniu noszą czarne medaliony. Zostać nimi mogą osoby, które nadają się do reprezentowania ToS, prowadzenia zajęć, nauczania filozofii Seta. Mogą oddziaływać na rozwój Świątyni. Ich dobre przygotowanie merytoryczne sprawia, że są pewnymi informatorami na temat działalności, wierzeń i ogólnego kształtu ToS. Czwarty poziom to niebieski medalion. Wejście na ten stopień jest równoważne z założeniem przez Kapłana szkoły w ramach Świątyni Seta. Szkoły (Orders) takie jak np. Order of Trapzeoid można przyrównać do wydziałów w administracji uniwersyteckiej. Służą one Adeptom do rozwijania się w pewnych szczególnych dziedzinach. Piąty i szósty stopień inicjacji związany jest odpowiednio z purpurowym i złotym medalionem. Obecnie na czele ToS stoi Magus Donn Webb i tym samym posiada także tytuł High Priest. Przywódcę organizacji wybiera lider Council of Nine (ciało podobne to tego jakie istnieje w CoS) i ten sam lider go odwołuje.

 

 

Oparte na


Użytkownik Masturbis edytował ten post 21.02.2014 - 16:48

  • 4



Użytkownicy przeglądający ten temat: 0

0 użytkowników, 0 gości oraz 0 użytkowników anonimowych