Wiem, że wiele bardzo wiele ludzi chociaż raz w życiu doświadczyło paraliżu sennego i wiedzą jak nieprzyjemne jest to doznanie, zwłaszcza za pierwszym razem. Kilka lat temu gdy zacząłem ich doświadczać, nie ma co ukrywać, byłem przestraszony i zacząłem szukać w internecie informacji dotyczących tego schorzenia. Uspokoiłem się, gdy dotarło do mnie, że nie jest to żadne nawiedzenie "demona", mimo iż moim paraliżom doświadcza bardzo nieprzyjemne uczucie obecności osób trzecich, ogłuszające hałasy oraz "latanie" po pokoju.
Zaniepokoiłem się jednak jakiś czas temu, gdy zaczęły nawiedzać mnie bardzo dziwne i przerażające sny, często przeplatające się z owym paraliżem. Znajduje się w różnych miejsach, różne osoby mi towarzyszą - zazwyczaj bliskie, głównie rodzina. Czuję, że za chwile stanie się coś, co nie powinno, czego wcale nie chcę, a wiem, że to zrobię. Upadam na podłogę i krzyczę, zazwyczaj bluźnierstwa obrażające Boga, zawsze w obecności moich bliskich. Boję się tego co robię, czuje bardzo silny strach, nikt nie jest w stanie mi pomóc, chwilę potem sen się kończy. Często jednak okazuje się, że jest to "sen we śnie" kolejne przebudzenie, wydaje się być rzeczywiste, chwile potem jednak znów ogarnia mnie nieprzyjemny lęk i obawa przed czymś co za chwile nastąpi. Czasami wybudzam się dopiero za trzecim razem.
Czasami zdarza mi się w pełni świadomie śnić, potrafiłem swego czasu nawet wywołać świadomy sen umyślnie, jednak teraz tego nie robię, bo koniec końców każdy świadomy kończy się wybudzeniem w paraliżu. Często "latam" po pokoju, czasami kończy się to gwałtownym pchnięciem i wybudzeniem. Budze się zdrętwiały, kończyny są tak ścierpiałe że powolne napływanie do nich krwi boli.
Ze usypianiem nie mam żadnych problemów, wręcz przeciwnie od momentu położenia się usypiam w kilka minut. Czasami budzę się w środku nocy, i niestety wtedy często dochodzi to tych wszystkich dziwnych zjawisk. Zacząłem sobie teraz puszczać telewizor, okazał się być wybawcą od tych dziwnych doświadczeń.
O ile jestem w stanie zrozumieć te anomalie, jako że nasze mózgi są niezwykle fascynujące i tajemnicze, o tyle coś co doświadczyłem jakieś 10-12 lat temu, a o czym zorietnowałem się dopiero kilka miesięcy temu, przeszło moje najśmielsze oczekiwania.
Otóż, gdy byłem dzieckiem (obecnie mam 25 lat) bardzo często moje sny (wtedy paraliżów niedoświadczałem) kończyły się "spadaniem". Spadanie to było NIEZWYKLE nieprzyjemnym uczuciem, trudnym do określenia. Nie był to stricte ból, ale takie uczucie zgniatania w środku, zaciskałem zęby i oczy byle jak najszybciej to się skończyło. No nikt nie mógł uwierzyć w to, że we śnie czuje coś tak nieprzyjmnego fizycznie. Takie doświadczenia trwały kilka lat za dzieciaka, potem wszystko znikło. I tak o to, gdy już zupełnie o tym zapomniałem, kilka miesięcy temu wybrałem się do wesołego miasteczka, gdzie usiadłem na wielkiej łodzi Wikingów. To taka wielka huśtawa, która obraca się praktycznie do góry kopytami a potem ciśnie w dół. I niestety stało się coś czego w ogóle się nie spodziewałem...uczucie ze snu wróciło, tylko że w rzeczywistości. Gdy tylko bezpiecznie zszedłem na ziemie zacząłem szukać w internecie i znalazłem na to określenie: PRZECIĄŻENIE. Dokładnie to czułem będąc dzieckiem we śnie. Jak to możliwe, że we śnie człowiek może doświadczyć uczucia, którego nigdy wcześniej w rzeczywistośći nawet nie znał ??
Zanadto się rozpisałem, ale chciałem się podzielić moimi sennymi przebojami i pocieszyć tych którzy boją się zwykłych paraliżów. Ja to mam dopiero cyrk...
Dodaj, że nie leczę się psychicznie, jak byłem dzieckiem fakt - brałem leki przecipadaczkowe, obecnie już nie.
Horrorów oglądam chyba tyle co inni. Raz na czas, kilka filmów o opętaniach też oglądałem, ale nie pokrywało się to czasowo z moimi snami.
Użytkownik mivvo edytował ten post 19.11.2013 - 21:52
