66 replies to this topic

[Nothing]

@2Up
Chęci nie wystarczą, trzeba mieć odwagę. A w dzisiejszym świecie ludzie są odważni jedynie w internecie (nie wszyscy ale większość)

[Tinuviel]

Ciekawe pytanie. Przeprosiłabym zapewne rodziców, że czasem popełniałam błędy i raniłam ich. Podziękowałabym każdemu, kto uczynił coś dobrego w moim życiu. Właściwie... taki dzień z pewnością byłby dla mnie podsumowaniem mojego całego życia, jego zysków i strat. To, czy byłby dla mnie dobry czy nie, zależałoby od całokształtu moich dokonań, zawartych znajomości, od tego, kim byłam i jak postępowałam.

[kamilus]

Odpowiadając na pytanie zawarte w temacie - ucieszyłbym się na myśl, że jeszcze tylko dzień i w końcu sobie odpocznę...

[Chudi X]

Tak bez rozważań filozoficznych. Rozwaliłbym ryj pewnemu gostkowi, a później odwiedziłbym zaprzyjaźnione osoby, u których mam zawsze otwarte drzwi. Pogadalibyśmy, wypilibyśmy coś mocniejszego, wróciłbym do domu, położył do łóżka jak zwykle - z myślą, że jutro czekają na mnie nowe wyzwania i trzeba się wyspać, aby być do nich dobrze przygotowany, a jeśli rzeczywiście nastanie jakiś koniec, to będzie on początkiem czegoś nowego.

[ELdeR]

zaczadziles sie albo idziesz na latwizne.Twoja sprawa, ja przekonywac Cie do Ciebie nie bede, daj znac jak wrocisz do siebie, na razie milego bujania w blekicie niebytu. Na tym zawiesil sie buddyzm wlasnie, i dlatego nie warto utozsamiac sie z zadnymi ideami. Albo sam zejdziesz na ziemie matke albo zycie tak Cie walnie po glowie ze w koncu ockniesz sie z zabawy ego udajacego ze go nie ma. Przerobilam to, i jest to slepa uliczka w umysle. Podstawowa kwestia- jak chcesz zyc nie bedac zyciem. A jesli Cie nie ma- to kogo nie ma, i kto wie ze go nie ma? Obled w ciapki.
No dobra, uzupelnie zeby nie wyjsc na zupelna malpe- uswiadom sobie Slonce- czym jest tozsamosc ,,ja''. I zauwaz roznice pomiedzy nia a swiadomoscia ,,ja'' bez ktorej nie zaistmialbys w formie .

Oprócz osobistych wycieczek (poniżej krytyki)- niestety emfatyczny bełkot.
Za kogo się uważasz "Słońce", żeby wydawać takie osądy?
Jesteś jedynie krótką historyjka, w której dominuje bezkrytycznie iluzoryczne pojedyncze rozdzielenie "ja", "ja", "ja".
Oj nie dziwne jest, że tak się broni... W tej historyjce jest tylko JA. Nic więcej.
W innych postach posuwa się to to dalej - pojawia się mianowicie "My".
Tu już wybujałe, rozhuśtane superego niemal eksploduje ubierając maskę wszystkich ! O tak ! "MOJE JA TO MY". "JA wiem co NAM potrzeba".
Cytować konkretnie - szkoda czasu...

Separacja w przypadku tego, co wydaje się być tobą jest o tyle dojmująco smutna, że cechuje ją brak empatii i absolutne samouwielbienie.
To wydawałoby się nawet obrzydliwe. Tak, gdyby ktokolwiek czytał twoje pseudo-duchowe wywody.
A nie ma nikogo takiego.
I nigdy nie było.

[Imb]

nie - checi? A co, przymus? Ktos, cos zmusza nas do tego abysmy zyli, jedli, chodzili do pracy, myli sie. Dbali o kogos, o cos? Poza jednym, w kazdej dziedzinie zycia mamy wybor. Co nim kieruje oprocz naszych checi/ niecheci? Do czego czujesz sie zmuszany? Adrenalina daje kopa do dzialania, ale samo dzialanie jest pochodna wyboru- chce zeby bylo dobrze, wiec robie to co trzeba aby bylo dobrze. Dlatego ze chce, nie - musze. To obszar wolnosci, nie zniewolenia przymusem. Zadziwiajace jak mysli potrafia znieksztalcic, zagmatwac azymut.

Poza chęciami jest cała gama różnych czynników. Oczywiście, że każdy z nas chciałby spełniać swoje marzenia - pojechać do Las Vegas, jeździć motocyklem czy spędzać całe dnie w lesie, z ukochaną przy ognisku. Ale niestety dopada nas proza życia codziennego i jesteśmy ściągani na ziemię - jedzenie trzeba jakieś kupić, rachunki opłacić, czasem jakąś drobną przyjemność można sobie lub bliskim sprawić, jednak pieniędzy na krzywy ryj nie dostaniemy, więc trzeba się zająć jakąś pracą. Lepszą lub gorszą, ale jednak trzeba. Marzenia nam zostają, można je sobie realizować po trochu, albo przez długi czas odkładać pieniądze i w końcu zaszaleć i np. przejechać Harleyem przez całą Amerykę. Jednak nie możemy wyłącznie tym żyć. Niestety, ale przeważnie robimy to, co musimy a nie to, co chcemy i tak ten świat jest zbudowany. Koniec. Kropka.

Nie rozumiem Twojej postawy. Wpierw pytasz, co byśmy zrobili w ostatni dzień życia, a gdy dostajesz odpowiedzi o spełnieniu marzeń, nieraz niewyszukanych, ale potem zaczynasz drążyć, jakby odpowiedź nie spełniała Twoich wymagań. Nie nam wnikać, kto jakie ma pragnienia i nie nam je oceniać.

[Padael]

Słuchajmy siebie nawzajem ze spokojem, inne zdanie to nie atak, różność,w granicach przyzwoitości, rozwija i ubarwia świat. Fajnie jest się dogadywać z szacunkiem, nie zawsze rozmówca musi przyjmować nasze argumenty,a tym bardziej całować nas po stopach. Emocjonalne posty świadczą o braku dystansu i niepotrzebnych nerwach.