Radziecki pisarz Eugeniusz Pietrow, ten który napisał razem z Ilią Ilfom „Dwanaście krzeseł” i ”Złote cielę” miał bardzo niecodzienne i rzadkie hobby: Przez całe swoje życie kolekcjonował koperty od własnych listów.
A robił on to w następujący sposób – pisał list do jakiegoś państwa, na wymyślony adres, wymyślonemu adresatowi, a za jakiś czas odbierał zwrot ozdobiony zagranicznymi pieczątkami, stemplami i zdaniem „Adresat nieznaleziony” lub czymś w tym rodzaju. Ale pewnego razu to hobby przybrało zupełnie niespodziewany, wręcz mistyczny obrót…
W kwietniu 1939 roku, Eugeniusz Pietrow postanowił napisać list do Nowej Zelandii. Według swojego schematu wymyślił miasto o nazwie Hideberdville, ulicę Rathbeach, dom 7, adresat Merrill Wellesley.
W liście po angielsku napisał:
Drogi Merrill! Przyjmij moje szczere kondolencje w związku z śmiercią wuja Pita. Trzymaj się przyjacielu. Wybacz, że długo nie pisałem. Mam nadzieję, że z Ingrid wszystko w porządku. Ucałuj córkę ode mnie. Ona pewnie już bardzo urosła. Twój Eugeniusz.
Dear Merrill! Please accept my sincere condolences for death of uncle Pete. Be strong buddy. Forgive me for not writing for a while. I hope that Ingrid is fine. Kiss daughter for me, she must have grown much. Yours Evgeny.
Od chwili wysłania listu minęło już ponad dwa miesiące, a zwrot z odpowiednim stemplem ciągle nie wracał. Pisarz stwierdził że pewnie gdzieś się po drodze zgubił i o nim zapomniał. Ale z nadejściem sierpnia, dotarł i wyczekiwany list. Ku wielkiemu zdziwieniu pisarza to nie był zwrot, tylko odpowiedź.
Początkowo Pietrow stwierdził, że ktoś sobie robi żarty podobne do jego własnych. Ale kiedy przeczytał adres nadawcy, zrozumiał że jest to osoba wymyślony przez niego. Na kopercie widniał granatowy stempel:
New Zealand, post office Hideberdville
Merrill Eugene Wellesley
7 Rathbeach Street,
Hideberdville
New Zealand
Treść listu była następująca:
Drogi Eugeniuszu! Dziękujemy za kondolencje. Bezsensowna śmierć wujka Pita, wytrąciła nas z równowagi na pół roku. Mam nadzieję, że wybaczysz spóźnioną odpowiedź. Razem z Ingrid często wspominamy te dwa dni, gdy byłeś z nami. Gloria bardzo urosła i jesienią pójdzie do drugiej klasy. Ona cały czas przechowuje tego misia, którego przywiozłeś jej z Rosji.
Dear Evgeny! Thank you for your condolences. It took as half a year to overcome the ironic death of uncle Pete. I hope you can forgive me for delaying this answer. Ingrid and me often recall those two days that you were with us. Glorya is grown very much and this autumn will go to the second grade. She still keeps that teddy bear you brought her from Russia. Sincerely your friend.
Ale pisarz nigdy nie był w Nowej Zelandii, więc można wyobrazić jego zdumienie, kiedy zobaczył na zdjęciu dobrze zbudowanego mężczyznę, który przytulał jego samego, Pietrowa! Na odwrotnej stronie zdjęcia widniał napis 9 październik 1938 rok.
Co jest jeszcze bardziej zdumiewające tego dnia, w październiku, nieprzytomny Eugeniusz Pietrow w stanie krytycznym, trafił do szpitala z ostrym zapaleniem płuc. Lekarze walczyli o jego życie, ale otwarcie mówili rodzinie, że szans na przeżycie praktycznie nie ma.
Poszukując wytłumaczenia na ten kiepski żart albo nieporozumienie Eugeniusz Pietrow napisał jeszcze jeden list do Nowej Zelandii, ale odpowiedzi już się nie doczekał. Zaczęła się II Wojna Światowa, na którą pisarz wyruszył jako korespondent wojenny od Prawdy i Informbiuro.
W 1942 roku, samolot wracający z oblężonego Sewastopola do Moskwy, rozbił się nad Dońskimi stepami. Na pokładzie był Eugeniusz Pietrow. W dniu katastrofy, na moskiewski adres Pietrowa dotarł kolejny list od Merrilla Wellesley. Wellesley pisał o bohaterstwie narodu rosyjskiego i martwił się o życie samego Eugeniusza:
Wystraszyłem się kiedy zacząłeś pływać w jeziorze. Woda była bardzo zimna, ale powiedziałeś, że nie jest Ci pisane utonąć, tylko rozbić się w samolocie. Proszę Cię, bądź ostrożny – lataj w miarę możliwości rzadziej.
When you were with us, I got scared when you went to swim in the lake. The water was very cold. But you said that your destiny is to die in a plane crash and not by drowning. Please be careful and fly as little as you can…
Na podstawie tej historii powstał krótkometrażowy film z Kevinem Spacey w głównej roli – Koperta.
Źródło
