Chciałam się z wami podzielić historią mojej mamy. Z jednej strony nie wierzyłam w duchy ale z drugiej zawsze bałam się jakiegoś spotkać. Moja mama nie tylko duchy widziała, ale z jednym nawet rozmawiała.
Pierwszy raz ( o którym ja wiem, bo może zdarzało się to wcześniej), zobaczyła ducha w domu swojej znajomej. Drugi mąż pani M. zmarł na miesiąc przed świętami. Pani M. nie mogła sobie z tym wszystkim poradzić, a do tego jeszcze zbliżała się gwiazdka, więc moja mama zaoferowała pomoc. Przychodziła w wolnej chwili i pomagała w sprzątaniu. Tego dnia miała myć okna, pani M nie było w domu. Kiedy była na drabince, kontem oka zauważyła, że coś się rusza w przedpokoju. Kiedy się obróciła zobaczyła męża pani M opierającego się o futrynę. Tak się wystraszyła, że spadła z drabinki. Nieźle się wtedy potłukła. Pani M. nic nie powiedziała ale nam musiała wytłumaczyć skąd siniaki i pęknięte żebro.
Druga sytuacja miała miejsce po śmierci babci. Babcia po amputacji nogi mieszkała z nami przez jakieś dwa lata. Potem zabrała ją ciocia. Zmarła w lipcu 2009 roku. Jakiś rok temu mama miała paskudny sen. Kłóciła się z tatą gdy babcia nagle krzyknęła zostaw mojego Mirusia i zaczęła jechać na nią wózkiem ( babcia jeździła na wózku). Jadąc buczała, jak to określiła mama, a jej twarz zaczęła się rozpadać. Kiedy babcia złapała ją za rękę, mama się obudziła. Ale z taką paniką jakiej u niej jeszcze nie widziałam. Krzyczała do taty, że babcia nigdy jej nie lubiła i teraz nęka ją po śmierci. Przysięgała, że czuła na prawdę jak ktoś złapał ją za nadgarstki. Cały następny dzień była strasznie roztrzęsiona.
Ostatnia historia przeraziła mnie nie na żarty. Moja mama opiekuje się grobem swoich rodziców. Zawsze przed wszystkimi świętymi jeździ żeby uprzątnąć, posadzić kwiaty, itp. W zeszłym roku po raz kolejny spotkała na cmentarzu swoją ciocię. Mama była oczkiem w głowie ciotki i ta zawsze bardzo się cieszyła na jej widok. Co roku dochodziło do takiego spotkania. Porozmawiały dłuższą chwilę i mama wróciła do domu. Pod wieczór odebrałam telefon od zapłakanej mamy. Pytam co się stało. Słyszę-" od kilku lat rozmawiam z nieżyjącą ciocią". Po powrocie do domu mama zadzwoniła do mojej cioci żeby poplotkować. Przy okazji opowiedziała, że spotkała ciocię Halinkę na cmentarzu. A ciotka na to-" Baśka co ty gadasz!? Przecież ciotka nie żyje od dobrych 5 lat!". Zapłakana mama opowiadała mi historię a mi włos jeżył się na całym ciele. Faktycznie od kilku lat mama spotyka ciocię Halinkę na cmentarzu. Nie zdziwiło jej, to że nie umawiały się na spotkanie a ciocia była tam dokładnie w tym dniu w którym mama. W tym roku już jej nie spotkała na cmentarzu, ale odwiedziła jej grób.
Możecie nie wierzyć. Ja pewnie sama bym w to nie uwierzyła i wzięła historię za bajkę do straszenia. Ale to przeżyła moja mama, a jej wierzę.
