16 odpowiedzi w tym temacie

[Kajman]

Ewolucja Księżyca


(fot. NASA)

Aby uczcić 1000 dni spędzonych w kosmosie przez sondę LRO (z ang. Lunar Reconnaissance Orbiter), NASA stworzyło niezwykłą animację. W czasie niecałych trzech minut możemy prześledzić kolejne etapy ewolucji naszego naturalnego satelity począwszy od momentu, gdy Księżyc był jedynie kulą rozgrzanej magmy, aż do dziś.

Poniższy film pokazuje, w jaki sposób powstał nasz naturalny satelita. Okazuje się, że Księżyc musiał doświadczyć wielu brutalnych zderzeń z kosmicznymi skałami zanim uzyskał swój dzisiejszy wygląd.

Evolution of the Moon


Animacja została stworzona, aby uczcić sukcesy misji sondy kosmicznej LRO. W przestrzeń kosmiczną maszyna wyruszyła 18 czerwca 2009 roku, a 14 marca 2012 roku minęło od momentu startu aż 1000 dni.

Dzięki tej sondzie, której głównym zadaniem jest obserwowanie Księżyca, udało się zebrać wiele nowych informacji na temat naszego naturalnego satelity. Znamy już rozkład temperatury na jego powierzchni i, co więcej, odkryto także, że obiekt ten jeszcze zupełnie nie zastygł.

W styczniu NASA ogłosiło, że Księżyc jest ciągle aktywny geologicznie. Analiza zdjęć przesłanych przez LRO wykazała, że powierzchnia naszego naturalnego satelity miejscami ulega rozciąganiu.

Tour of the Moon


Źródło:
polskie
oryginalne (NASA)

[Cyklop Ziemi]

Zastanawia mnie dlaczego dzisiaj nic nie bombarduje księżyca ? Przecież jest tak wiele tych obiektów.

[karoldes]

A kto powiedział, że nie bombarduje?

[Cyklop Ziemi]

Chodzi mi o coś wielości tego, co zrobiło te niebieskawe "morze". Był by to bardzo widowiskowe, tak patrząc z naszej perspektywy.

[real]

my jako ludzie nie mozemy ustalic skad my sie wzieli, a wiemy wszystko o ewolucji ksiezyca dobre

[Ana Mert]

Chodzi mi o coś wielości tego, co zrobiło te niebieskawe "morze". Był by to bardzo widowiskowe, tak patrząc z naszej perspektywy.

Księżyc miał wyjątkowego pecha bo tak duże obiekty stanowią rzadkość jeśli porównać je z mniejszymi asteroidami. Ponad to nie spodziewaj się, że parę tam bilionów lat temu takie zderzenia były codziennością. Choć faktycznie, były częstsze niż teraz bo w młodym Układzie Słonecznym było wiele tworzących się planet i planetoid z których większość posłużyła jako "obiad" dla większych od nich ciał na których pole grawitacyjne miały pecha natrafić. Poruszające się w kółko coraz to większe planety przy pomocy pola grawitacyjnego wyczyściły otaczającą przestrzeń niczym gigantyczne odkurzacze.

Swoją drogą w filmiku dostrzegam zasadniczy błąd - wprowadza we wrażenie, że te kilka bilionów lat temu Księżyc bombardowały tylko wielkie asteroidy. A tak nie było. Księżyc był bombardowany wówczas przede wszystkim przez asteroidy małe - po prostu do dnia dzisiejszego po tych małych uderzeniach nie został żaden ślad a krater po dużym obiekcie wciąż ładnie się prezentuje. Chyba, że o to właśnie chodziło autorowi - w końcu na pierwszy rzut oka widać, że filmik to zdjęcie Księżyca w formie animacji.

[manitoris]

Nie zebym byl wcibski, ale skad wiadomo ze:

...że te kilka bilionów lat temu Księżyc bombardowały tylko wielkie asteroidy. A tak nie było. Księżyc był bombardowany wówczas przede wszystkim przez asteroidy małe - po prostu do dnia dzisiejszego po tych małych uderzeniach nie został żaden ślad...

bo to troche nonszalanckie - nie wiemy dokladnie odkad my sami na Ziemi jestesmy, a badamy ja setki lat, a wiemy rzeczy o Ksiezycu, po ktorych nie ma sladu, a na nim samym podobno ktos byl 2-3 razy

Użytkownik manitoris edytował ten post 29.06.2012 - 16:03

[mylo]

bo to troche nonszalanckie - nie wiemy dokladnie odkad my sami na Ziemi jestesmy, a badamy ja setki lat, a wiemy rzeczy o Ksiezycu, po ktorych nie ma sladu, a na nim samym podobno ktos byl 2-3 razy

Badając warunki młodego Układu Słonecznego można wysnuć wnioski. Jeżeli uderzały księżyc duże obiekty, to małych musiało być odpowiednio więcej niż dziś, skoro nawet po 4 miliardach lat pozostało ich dość sporo.

Na księżycu byli amerykanie i to 5 razy od Apollo 11 do 17, bo Apollo 13 nie wylądował. Dowody są dobitne, zdjęcia powierzchni Księżyca ze śladami lądowań.

[manitoris]

Nie zbijajmy tematu na grunt spiskowy..

Aha, czyli to poprostu czyjs wymysl nie poparty dowodami i jak gdyby nie potwierdzone naukowo inne dziedziny to tym tokiem rozumowania, moglbym orzec ze skoro ja mam 2 nogi, to moi przodkowie powinni ich miec wiecej, albo ze kiedys wszedzie byly gory i na skutek erozji sie "wytarly" tworzac doliny.. albo ze ziemia jest plaska, co jeszcze niecale 300 lat temu bylo dla ludzi pewnikiem..

[mylo]

Nie zbijajmy tematu na grunt spiskowy..

Właśnie.

Nauka to nie religia, nikt nie uwierzy w czyjeś nie poparte domysły. By teoria została zaakceptowana musi mieć dobre dowody, różnego rodzaju.

Wiemy z czego powstają gwiazdy, z obłoków pyłowych. Koncentrując się drobiny materiału zbijają się w coraz większe bryły tworząc planetoidy i inne małe ciała niebieskie, one zderzając się ze sobą tworzą coraz większe obiekty.

Można zobaczyć to na przykładzie pasu Kuipera, ponieważ nie sięga do niego wpływ grawitacyjny planet które "wymiatają" planetoidy ze swojego pobliża. Jest w nim wielokrotnie więcej materiału niż w okolicach bliższych Słońcu. To oznacza że przed "wymiecieniem" małych planetoid przez planety ich zagęszczenie było co najmniej porównywalne z pasem Kuipera.

[manitoris]

Dopiero co bylo bylo kilka odkryc ktore nie powinny wg naszej wiedzy byc mozliwe.. ale na szczesnie sami zainteresowani (naukowcy) przyznaja ze to zmusza do zredagowania dot. teorii i sa swiadomi, ze malo co wiemy o kosmosie i jego stworzeniu - oni nie zapomnieli ze to nie religia, przeciwnie do niektorych forumowych dyskutantow

Użytkownik manitoris edytował ten post 29.06.2012 - 18:11

[Cyklop Ziemi]

A jak myślicie, gdybyśmy mieli księżyc o średnicy np 100 km, to opłacało by się tam lądować ? Przy takim małym ciele kosmicznym, to mógłby nawet przez to wylecieć z orbity. Albo gdyby ziemia była wielkości Plutona, to siedzielibyśmy sobie na głowie.

[mylo]

manitoris czyli jak chcesz rozmawiać na temat historii kosmosu? Możemy sobie poopowiadać nawzajem że nic nie wiemy, albo podawać najbardziej prawdopodobne teorie. Układ słoneczny mógł powstać z wielkich klocków lego, ale drobiny pyłu i gazu są bardziej prawdopodobne.

Jak byłem mały to sobie wyobraziłem taką teorie iż nasz wszechswiat jest zbudowany tak jak sa zbudowane połączenia miedzy atomami. tzn. że nasz układ słonecny tworzy jakis związek chemiczny. Inaczej kaŻdy związek chemiczny moze być nowym układem planet--coś na zazadzie "fraktali". Tak zwana nieskończonosć. Ale to były moje młodzieńcze spostrzeżenia także nie bierzcie tego do siebie

Użytkownik jacek84 edytował ten post 30.06.2012 - 18:41

[trele12]

@Up
Czemu przecież tak jest
My oddziałujemy na księżyc, słońce na nas, galaktyka na słońce