27 odpowiedzi w tym temacie

[Nic_nowego]

A czy twierdzenie, że aby być racjonalnym trzeba odrzucić uczucia nie jest błędne? Przecież racjonalne decyzje można podejmować jedynie, gdy ma się pojęcie o podejmowanym ryzyku przy jakiejś decyzji. Rozpoznanie ryzyka bez uczuć?

Kiedyś oglądałem pewien film dokumentalny, w którym został poruszony podobny problem. I zrobiono dwóm osobnikom test. Jeden z nich był całkowicie pozbawiony uczuć, po operacji mózgu. Drugi zaś w pełni zdrowy.
Test polegał na wybieraniu kart. Dwie z nich to było niskie ryzyko, ale i niska wygrana. Dwie kolejne to duże ryzyko i duża wygrana. Mężczyzna pozbawiony uczuć był parę tysięcy na minusie po przejściu testu, ponieważ nie był w stanie całkowicie określić podejmowanego ryzyka. Drugi z mężczyzn bez problemu przeszedł test śpiewająco.
Wyniki tego testu miałyby niejako udowodnić, że bez uczuć nie potrafimy podejmować racjonalnych decyzji. Jakie jest wasze zdanie na ten temat?

[mylo]

Niedawno oglądałem na BBC film dokumentalny o człowieku z uszkodzeniem mózgu z powodu wypadku.

Przestał on odczuwać cokolwiek. Uczucia były dla niego tylko odległym wspomnieniem, ale już nie więcej nie potrafił z siebie wykrzesać. Ani szczęścia, ani złości, totalnie nic. Niemalże pusta skorupa.

Mówił że wie że powinien kochać, czuć szczęście, czy przyjemność porannych promieni słonecznych i to go nadal trzyma. Nie wyobrażał sobie stracić tych wspomnień. Nie wiem czy można to określić jako dobre życie. Był pusty, twarz wiecznie bez wyrazu.

[Po_prostu]

Już Kochanowski, piewca stoicyzmu, w końcu doszedł do wniosku, że jednak stoicyzm to...

[Nic_nowego]

mylo wydaję mi się, że mówimy o tym samym programie. Czy nie była to może seria "Przenikną umysł", z udziałem Michaela Mosleya?

Właśnie na końcu tego programu był ten test, który opisywałem wyżej.

[mylo]

Dokładnie, Przeniknąć Umysł. Ciekawy program swoją drogą, inne odcinki też.

Uszkodzenia mózgu są ciekawymi przypadkami w których możemy zaobserwować jak działa nasz umysł.

Tak czy siak, ten człowiek mógłby być Dalaj Lamą Stoików. Jakieś pielgrzymki czy cuś.

[liberta.dv]

Stoicyzm jako zaakceptowanie praw natury i naturalne do nich przystosowanie jest nie do wyparcia. Niepokojący jest jego wymiar promujący bierność na zjawiska społeczne, które dziś w głównej mierze są wynikiem nieregularnych "tąpnięć" nastrojów mas pozostających w mniej lub bardziej ukrytym zniewoleniu.
Nieliteralne przeniesienie fenomenu pojęciowego pneumy na życie społeczne cementuje tylko status quo niewolnictwa. Jako wygodny i użyteczny dla pozostającej w mniejszości klasy panów powinien być raczej zwalczany na równi z innymi nurtami myślowymi propagującymi bierność.
Innymi słowy - filozofia wymyślona przez niewolnika przeniesiona na grunt właściciela stała się w istocie swoją karykaturą, nie ma się czym podniecać.

Użytkownik liberta.dv edytował ten post 14.05.2012 - 19:36

[mariuszm]

Jeśli wierzyć biologom/zoologom ateistom, to po prostu jeden z genów (odpowiedzialny za 'lubienie' stoicyzmu) masz bardziej aktywny - mógł się uaktywnić z wiekiem, przebytą chorobą zakaźną itp.

The Scientists

[Avenarius]

Gdyby przytoczone na początku słowa nie padły z ust cesarza-filozofa Aureliusza, tylko jakiegoś cesarza niefilozofa, obdarzonego mniejsza elokwencją, i nie były zamieszczone w pismach przeznaczonych dla potomności, mających stanowić świadectwo "wielkości" autora, to mogłyby brzmieć mniej więcej tak :

"Niech motłoch zapierdziela bez szemrania od samego rana i płaci podatki bo mam w tym tygodniu jeszcze trzy orgie w planie a kasa państwowa pusta."

Sens jednego i drugiego ten sam tylko forma odmienna

PS : A jak ktoś chce zapoznmać się z pożądną filozofią, to polecam takich autorów jak : Hume, Bertrand Russel, Alfred Ayer, Kazimierz Ajdukiewicz, Willard Quine. To jest filozofia polegająca na merytorycznej, logicznej i obiektywnej analizie naszych poglądów, naszego języka i metod poznania, która uczy jak myśleć i rozumować bardziej precyzyjnie i trafnie. Na wynurzenia znudzonych cesarzy rzymskich i rencistów mających nierówno pod kopułą po prostu szkoda czasu.

Użytkownik Avenarius edytował ten post 22.05.2012 - 10:28

[mariuszm]

PS : A jak ktoś chce zapoznmać się z pożądną filozofią, to polecam takich autorów jak : Hume, Bertrand Russel, Alfred Ayer, Kazimierz Ajdukiewicz, Willard Quine. To jest filozofia polegająca na merytorycznej, logicznej i obiektywnej analizie naszych poglądów, naszego języka i metod poznania, która uczy jak myśleć i rozumować bardziej precyzyjnie i trafnie. Na wynurzenia znudzonych cesarzy rzymskich i rencistów mających nierówno pod kopułą po prostu szkoda czasu.

Hume'a polecam. Szczególnie na tle najnowszych badań i stwierdzenia syndromu Hume'a - Irracjonalna awersja do zjawisk parapsychicznych.
Facet był na tyle wewnętrznie uczciwy, że w jednym z listów dokonał introspekcji na temat tej awersji do zjawisk nadnaturalnych (niedostępnych racjonalnemu umysłowi lecz bardzo licznych, których był świadkiem)
"przyznanie za fakt zjawisk nadnaturalnych zmusiłoby mnie do weryfikacji moich poglądów na tematy religii, życia po śmierci i zbawienia"

Gorzej jak trafi wyrywkowo na jego argumenty krytykujące zjawiska niepowtarzalne - wtedy zostanie stoikiem lub przynajmniej wyznawcą Randi'ego.

[Avenarius]

Na "najnowsze badania", podobnie jak wspołczesne diagnozy medyczne dotyczące faceta żyjącego 400 lat temu spoglądam raczej podejrzliwie.

Użytkownik Avenarius edytował ten post 22.05.2012 - 11:41

[mariuszm]

Na "najnowsze badania", podobnie jak wspołczesne diagnozy medyczne dotyczące faceta żyjącego 400 lat temu spoglądam raczej podejrzliwie.

A jak spoglądasz na najnowsze badania dotyczące kości sprzed 50 tys lat?

W przypadku Hume'a masz jego korespondencję, jego twórczość, opinie mu współczesnych - duża doza prawdopodobieństwa, że dotykasz materiałów źródłowych.

Co sądzić o profesorze który znalazł kość.... - jak mawiał Chesterton "czasem profesor który znalazł kość jest bardziej niebezpieczny (dla ludzkości, jej poglądów) od psa który znalazł kość"

[Avenarius]

Zależy kiedy tę kość znaleziono. Raczej trudno mi uwierzyć że nagle dokonano sensacyjnych odkryć w temacie który jest znany od dawna, nawet w oparciu o jakieś świeże materiały. Za często się zdarza że rządni sławy hochsztaplerzy fabrykują rózne "sensacje" na podstawie lipnych dowodów. Na przykład na temat Hitlera krążą sprzeczne teorie jakoby był gejem oraz teorie że lubił aby kobiety w trakcie stosunku seksualnego oddawały na niego mocz (sic!). Pozatym, nawet jeśli Hume byl czubkiem, to nie wiadomo czy był czubkiem cały czas, czy odbiło mu na pewnym etapie życia, już po tym jak skończył pisać swoje zasadncize dzieła filzoficzne (podobnie jak np Kurt Goedel).

Użytkownik Avenarius edytował ten post 22.05.2012 - 12:23

[mariuszm]

Zależy kiedy tę kość znaleziono. Raczej trudno mi uwierzyć że nagle dokonano sensacyjnych odkryć w temacie który jest znany od dawna, nawet w oparciu o jakieś świeże materiały. Za często się zdarza że rządni sławy hochsztaplerzy fabrykują rózne "sensacje" na podstawie lipnych dowodów.

Sądzisz, że wystarczy aby przez pewien okres czasu temat był powielany - przez co w naszych czasach jest "znany od dawna" - aby stał się wiarygodny ?
W przypadku kości od początku były dwa nurty w interpretacji - jedna była bardziej nośna, bardziej medialna i to ona stała się nam dzisiaj "znaną od dawna".

Dziwi mnie jedno: Jak powołuje się na XX wiecznych biologów którzy się nawrócili (mówiąc np. "życie to cud") to jestem krytykowany "co ty się powołujesz na jakiegoś starego naukowca, najnowsze badania dowodzą ....". Jak powołuje się na najnowsze badania to słyszę "ale ugruntowana wiedza/przekonania mówią co innego. te badania należy zweryfikować. bardziej ufam temu co od wielu lat jest powtarzane w podręcznikach niż jakimś tam spekulacjom"