27 odpowiedzi w tym temacie

[RoboCop]

Jak czytam wasze historie to dziękuję Bogu,że nie mam zdolnosci widzenia takich rzeczy Co prawda miałem kilka sytuacji w których nie wiedziałem czy to sen czy jawa,ale nie przytoczą jednak tego,bo sam dokładnie nie pamiętam. Pamiętam tylko,że pamiętałem o czymś takim. Nie pamiętam dokładnej sytuacji

[WYP3H]

Sorry, za odświeżanie tego starego tematu, ale mam pewną ciekawą historię, i dziwną co najważniejsze. Jak byłem mały, lubiłem ogladać telewizję, miałem wtedy na pewno powyżej 6 lat, ale poniżej 8, bo wspomnienie wiążę się z domem, w którym mieszkałem do tego okresu. Jako, że moja rodzina nie była zbyt bogata(biedna też nie, po prostu średniozamożna), a może to w tamtych czasach było całkiem normalne(lata 90 - 00) mieliśmy tylko 2,3 kanały(przy dobrym odbiorze był jeszcze Polsat ). Miałem wtedy zwyczaj oglądać z rodzicami wieczorem jakieś filmy, akurat oglądaliśmy kanał 1, telewizja publiczna nadawała wtedy dokument pt : "Miej oczy szeroko otwarte", czy jakoś tak(Nie mylić z filmem o podobnym tytule ). Nie pamiętam już kompletnie o czym ta seria była, nawet tytuł pewnie bym przekręcił, gdyby nie wujek google, pamiętam tylko czołówkę, którą teraz sobie odświeżyłem i jeden odcinek, przez który miałem wiele nie przespanych nocy. Opowiadał on o jakimś chorym chłopcu o dość potwornie zniekształconej twarzy, teraz to również robi wrażenie i jest dosyć przykre oraz budzi współczucie, ale jako dziecko nie wiedziałem wgl o takich strasznych chorobach i okropnie bałem się tego chłopca, zaczął on mi się śnić, do dziś pamiętam sen w którym wchodzi on do mojego pokoju po schodach(wciaż słyszę te kroki) i zaczyna mnie dusić. W końcu porozmawiałem o tym z rodzicami, wytłumaczyliśmy sobie wszystko i przestałem się tego bać. Jakiś czas później, może nawet parę tygodni, poszedłem z mamą jak to dziecko na zakupy. Wchodząc do rybiarni( mamo kum mi paluszki rybne, proszę ) ujrzałem dokładnie taką samą osobę, dziecko z kobietą(pewnie jego matka). Stała tuż przed nami(przede mną i moją mamą) Mimo tego, że rozmawialiśmy o tym z rodzicami, zacząłem się panicznie bać i chciałem stamdad wyjść, szukałem wymówki, w końcu wyszedłem z tego sklepu i schowałem się gdzieś za tym sklepem. Chwilę później przybiegła moja matka, zdziwiona co mi się stało. Opowiedziałem jej wszystko, na co ona powiedziała tylko, że przed nami w kolejce stała tylko kobieta. Do dziś nie wiem co się wtedy stało.

Znalazłem te dziecko, jest w czołówce tego dokumentu na youtube.


Gdzieś czwarta, piąta sekunda.

Użytkownik WYP3H edytował ten post 16.08.2012 - 11:44

[Agnieszka81]

Mając jakieś 4-5 lat doświadczyłam dziwnego majaku na jawie (bądź też był to w ogóle sen). Mieszkaliśmy wtedy jeszcze u dziadków (rodziców taty) i zajmowaliśmy jeden pokój od strony podwórka. Pamiętam, że łóżko stało zaraz przy oknie, a ja spałam z rodzicami (starsza siostra czmychała do babci łóżka)
Wydarzenia, które chcę opisać rozegrało się nad ranem, gdyż pamiętam, że było już jasno, a rodzice jeszcze spali, czyli najprawdopodobniej był to weekend, bo w tygodniu rodzice pracowali i wstawali wcześnie. Obudziłam się i wydaje mi się, że leżałam przez chwilę bawiąc się ręką mamy (miałam taki wymysł w dzieciństwie, że bardzo lubiłam bawić się dłońmi mamy) W pewnym momencie usiadłam na łóżku i na wysokości głowy miałam okno. Odwróciłam głowę w kierunku okna i ujrzałam w powietrzu...czarną niczym smoła plamę. Wyglądało to, jak zawieszony w powietrzu kleks Nie pamiętam, co zrobiłam potem: czy uciekłam do babci czy schowałam się pod kołdrę...
Dziś wydaje mi się, że mógł być to sen, jednak zdarzenie tkwi głęboko w mojej pamięci od wielu lat i oczami wyobraźni widzę tą unoszącą się czarną plamę.

Teraz ja Będąc dzieckiem podczas gorączki która przeważnie wynosiła ponad 40st miałem takie dziwne uczucia na tyle dziwne ze nawet nie jestem w stanie tego wyjaśnić. Nie chodzi mi o majaczenie podczas gorączki a o kojarzenie dziwnego stanu: "tak jakby duża materia była małą" do tej pory kojarzę to uczucie ale nie jestem w stanie tego opisać.

[Levana]

Teraz ja Będąc dzieckiem podczas gorączki która przeważnie wynosiła ponad 40st miałem takie dziwne uczucia na tyle dziwne ze nawet nie jestem w stanie tego wyjaśnić. Nie chodzi mi o majaczenie podczas gorączki a o kojarzenie dziwnego stanu: "tak jakby duża materia była małą" do tej pory kojarzę to uczucie ale nie jestem w stanie tego opisać.

Kiedy mam gorączkę odczuwam czasem taki "nacisk" np, pośrodku brzucha albo dłoni, jakby leżała tam mała kulka mająca większą wagę niż na jaką wygląda, coś jak ołów. Czy o to Ci chodzi?

Pamiętam, że doświadczyłam czegoś dziwnego w wieku 4-5 lat. Kiedy siedziałam w aucie pośród garaży (tato otwierał nasz), wyjrzałam przez okno i nagle jakby "przełączyłam się" i zobaczyłam samą siebie siedzącą na tylnim siedzeniu auta ze zdziwioną miną, patrząc się na siebie z odległości kilku metrów.

Winię za to tylko swoją wyobraźnię

[harpoonek]

Teraz ja Będąc dzieckiem podczas gorączki która przeważnie wynosiła ponad 40st miałem takie dziwne uczucia na tyle dziwne ze nawet nie jestem w stanie tego wyjaśnić. Nie chodzi mi o majaczenie podczas gorączki a o kojarzenie dziwnego stanu: "tak jakby duża materia była małą" do tej pory kojarzę to uczucie ale nie jestem w stanie tego opisać.

Skojarzyło mi się to od razu z tym, co ja odczuwałam podczas gorączki jako dziecko. Ciężko to uczucie opisać... Ale pamiętam, że zawsze napawało mnie przerażeniem.

[Marble]

Co do tego uczucia, to był już nawet taki temat na forum
http://www.paranorma...moc-psychologa/

[Ciocia Groza]

Teraz ja Będąc dzieckiem podczas gorączki która przeważnie wynosiła ponad 40st miałem takie dziwne uczucia na tyle dziwne ze nawet nie jestem w stanie tego wyjaśnić. Nie chodzi mi o majaczenie podczas gorączki a o kojarzenie dziwnego stanu: "tak jakby duża materia była małą" do tej pory kojarzę to uczucie ale nie jestem w stanie tego opisać.

Czy chodzi ci może o coś takiego, że kładziesz się, zamykasz oczy i masz wrażenie takiego... pulsowania? Nieokreślone kształty (z braku lepszego określenia) tak jakby wizualizują ci się niezależnie od woli, kurcząc się i rozkurczając w nieskończoność? Też nie umiem tego dobrze opisać, pamiętam że zdarzyło mi się parę razy w różnym wieku, nawet już chyba w dorosłym. Był o tym raz temat na /x/ na 4chanie i sporo osób napisało że doświadczyło podobnego zjawiska, ale nie pamiętam, jakie teorie powstały na ten temat. Osobiście byłabym skłonna przypuszczać, że to jakieś zakłócenia w przepływie krwi w mózgu, czy coś w tym rodzaju.

Nie opisze tego bo to było z 20 lat temu. Ale w pamięci mi to utkwiło.

[ewela]

Jako dziecko raczej nie miewałam majaków. Pamietam tylko jedno przywidzenie które do dzis mam przed oczami jak żywe. Nie wiem ile mogłam mieć lat-5, 6? Wstałam nad ranem do toalety, zapaliłam światło, patrzę, a nad klozetem na wysokości mojej głowy wisi coś na kształt czaszki, z dziurami zamiast oczu, otwartymi ustami a z ust tych, równolegle do podłogi wydobywa sie coś, jakby strumień czegoś, jakby laser. Nie celowało to we mnie, tak sobie wisiało i pluło Mój wrzask postawił rodzinę na równe nogi, pamiętam, że uciekłam w te pędy do pokoju rodziców gdzie schowałam się..pod kloszem stojącej tam lampy. Gorsze jazdy miałam potem jako późna nastolatka, kiedy znajomi zrobili seans spirytystyczny, żeby szlag to trafił. Powinnam wyjśc i trzasnąć drzwiami-do końca zycia nie odżałuję, że się na to zgodziłam, ale to już inna historia.

[snajper414]

Również coś podobnego mi się przytrafiło, chodź sam tego nie pamiętam. Rodzice mi opowiadali że kiedy byłem mały raz tak mi się zdarzyło że wskazywałem na ściany i mówiłem coś że robią się czerwone. To chyba dosyć powszechne zjawisko, u mnie w rodzinie jest mnóstwo historii o tym że małe dzieci widziały zmarłych dziadków lub inne podobne sytuacje. Być może wynika to z dopiero kształcącego się rozumu który myli różne rzeczy, a może dzieci faktycznie widzą więcej.

[Satsujin]

Mamy taki kąt w domu, w nim szafę a między ścianą a szafą jest luka. Jako małe dziecko nieraz widziałam białe poświaty wychodzące z szafy i idące w stronę ściany. Nawet się ich nie bałam, tylko je po prostu widziałam. Zazwyczaj wieczorami miałam takie zwidy.

Użytkownik Satsujin edytował ten post 26.08.2012 - 18:26

[Mikus]

Rodzice opowiadali mi, że kiedyś gdy miałem jakieś 3 lata zaprowadziłem tatę do kuchni i powiedziałem - Tato widzisz tam stoi anioł. I wtedy patrzyłem zaciekawiony w góre jakbym patrzył na czyjąjś twarz.Tata mi najpierw nie uwierzył i zapytał mnie jak on wygląda, odpowiedziałem mu, że nosi białe ubranie ma skrzydła i jasne włosy. Tata zaczął mi tak jakby wierzyć bo w tamtym okresie wogóle nie kłamałem i nie robiłem sobie żartów.