Buddyści patrzą na sztukę sakralną ze szczególnej perspektywy. Traktują ją jako cudowne okno otwierające się na wyższy, oświecony wymiar rzeczywistości. Poprzez sztukę to, co transcendentalne, niewyrażalne, staje się dostępne i zrozumiałe dla zmysłów człowieka poszukującego iluminacji. Bezforemna, oświecona mądrość absolutnego stanu Buddy przenika do świata formy, świata percepcji zmysłowej, niejako wciela się dla dobra istot stając się nirmanakaja (tulku); ciałem emanacji Buddy, które prowadzi wszystkich do oświecenia poprzez każdy z nim kontakt.
Poniżej zamieściłem kilka interesujących pozycji:
Fragment kości 16 Karmapy znaleziony po kremacji z samopowstałym wizerunkiem Buddy
Najstarszy w Tybecie posąg młodego Buddy Siakjamuniego zwany Dzioło Dzie w świątyni Dziokhang w Lhasie.
Cel pielgrzymek Tybetańczyków, najsłynniejszy posąg wyzwalający przez widzenie.
"Kiedy w 1970 pierwszy raz przybyłam do Parping, Samoistnie powstała Tara jeszcze nie istniała; były tam tylko jaskinie. Gdy wróciłam tam w 1982, pojawiła się na samoistnym zboczu, na kamieniu, w pobliżu hinduskiego boga Ganeśi z głową słonia. Prowadziła do niej wąska ścieżka, a w pobliżu mieszkała samotna tybetańska mniszka o zniekształconych ustach z wielkim młynkiem modlitewnym, która opiekowała się powstałymi z siebie formami. Powstałe z siebie (tyb.rang dziung) formy wyłaniają się ze skały same z siebie. Zazwyczaj formy te maja kremowy kolor. Kiedy powróciłam tam w1984r. wokół nich wybudowano cementową strukturę. Tym razem, w 1991r. droga biegła tuż poniżej, a w pobliżu skały zbudowano duży klasztor. Za każdym razem, kiedy tam wracałam, Tara wyłaniała się coraz bardziej ze skały i stawała się bardziej wyraźna."
Tsultrim Allione, "Pielgrzymki, doświadczenia, wizje", "Smok Wadżry", przekład Jacka Sieradzana
Odcisk stopy Guru Rinpocze w Tso Pema
"NIGDY NIE JESTEM ODDZIELONY OD TYCH,
KTÓRZY MAJĄ ODDANIE"
Padmasambhawa
kalu-paranirwana.bmp 175.83 KB
219 Ilość pobrań
Ciało Jego Eminencji Kalu Rinpocze w stanie pośmiertnej medytacji.
Ktokolwiek zobaczy tę termę, dzięki błogosławieństwu Padmasambhawy nie odrodzi się już w niższych światach (piekła, wymiar głodnych duchów, świat zwierząt) a w głębokich pokładach jego umysłu zasiana zostanie przyczyna oświecenia, osiągnięcia stanu Buddy.
Ngakpa Golok Chagdar Rinpoche - tybetański siddha (mistrz medytacji posiadający nadnaturalne moce - siddhi) Urodzony w 1860 roku, mieszkał na stałe w Sikkimie wraz z żoną i dzieckiem w bambusowej chatce. Znany z tego, że potrafił latać w powietrzu. Znany był ze swojego zwyczaju przelatywania z jednego szczytu górskiego na drugi, co było częścią jego szczególnej medytacji – praktyki integracji z przestrzenią. Jego małżonka (tyb. sang-yum) martwiła się tym ciągłym lataniem męża. Czasami próbowała go powstrzymać i gdy spał wiązała mu nogi grubym i ciężkim łańcuchem. Po śmierci żony pozostawił sobie kilka ogniw łańcucha przytwierdzonych do kostek, co miało mu przypominać o trosce i miłości jego żony. Na zdjęciu siddha prezentuje pełen jogiczny ekwipunek - ma na szyi zawieszone ‘lustro mądrości’ (tib. yeshé mélong). Ubrany jest w skórę leoparda, co trudno dostrzec ze względu na nagromadzenie mieczy i sztyletów. W lewej dłoni trzyma katłange (sanskr. khatvangha, tantryczny trójząb - symbolizuje moc oświecania innych istot) ozdobioną czaszką. W prawej trzyma nóż. Opasany jest wadżra uzbrojeniem (sanskr. wadżra – niezniszczalny; co symbolizuje niezniszczalność wynikającą z przekroczenia powstawania i zanikania), w którego skład wchodzą: miecz i trzy sztylety. Dla społeczności ngakpów (tib. gokar changlo de) tradycją jest posiadanie rozmaitej broni. Wynika to z wykonywanych przez nich gniewnych praktyk medytacji oraz podkreśla ich silny związek ze Strażnikami (sanskr. Dharmapala). Broń ta symbolizuje narzędzia niekonceptualnej mądrość, które pozwalają odciąć, pokonać ignorancję. Ignorancję, która podtrzymuje wszelkie złudzenia samsarycznej rzeczywistości.
Odcisk dłoni Padmasambhawy w kamieniu. Kathmandu, Nepal
Rangdziung, samopowstały Guru Rinpocze,
Raktrul we wschodnim Tybecie, 2009 rok
Na południe od Kathmandu, niedaleko wioski Parping znajduje się samopowstała figura Tary, Ci, którzy zaglądają do jaskini od czasu do czasu, twierdzą, że Tara robi się w miarę upływu czasu coraz bardziej wyraźna.
Odcisk stopy Dzigten Sumgona cudownie pozostawiony na kamieniu.
Kość przedramienia Guru Czołanga z samoistnie powstałym wizerunkiem Buddy
XVI Karmapa Randziung Dordże, Ceremonia Czarnej Korony. Podczas Ceremonii Karmapa zakłada na głowę widzialną, fizyczną Czarną Koronę będącą symbolem energetycznego pola oświeconej mocy (Korony Mądrości) - niedostrzegalnego dla zwykłych ludzi - które znajduje się nad głową Jego Światobliwości (Kiedy wiele wcieleń temu Karmapa osiągnął oświecenie 100 000 Dakiń ofiarowało mu koronę uplecioną ze swoich włosów mądrości. Od tej pory każde kolejne wcielenie Karmapy ma ją nad głową - zobaczyć mogą ją tylko istoty o czystej wizji - tak jak. cesarz Chin, Yung Lo, który ujrzawszy ją kazał w 1402r. sporządzić fizyczna replikę, aby inne istoty mogły doświadczyć jej błogosławieństwa. Ci, którzy obecni są na Ceremonii i widza Czarną Koronę, w ciągu kilku wcieleń osiągną oświecenie dzięki sile błogosławieństwa Karmapy (słowo Kramapa oznacza "aktywność wszystkich buddów")