mariuszm
Czekam na następne tłumaczenie.
ps może niech osoby które tak nagminnie"minusują" podzielą się swoim punktem widzenia, rozumienia i zrozumienia tematu.
Charakterystyka cech NDE, które mogą potwierdzić hipotezę o przetrwaniu.Podwyższona umysłowość.Pacjęci zgłaszający NDE zazwyczaj opisują je jako nieprawdopodobny sen w którym ich procesy umysłowe były bardzo wyraźne i przejrzyste a ich
doświadczenia zmysłowe niezwykle żywe, równe lub przewyższające stan czuwania. Wbrew powszechnemu przekonaniu, NDE (lub podobne doznania) mogą wystąpić u nawet zdrowych osób. Niemniej jednak wiele innych NDE w rzeczywistości pojawiało się podczas utraty przez pacjęta oznak życia, np. podczas zawału serca lub innej przyczycny nagłego spadku ciśnienia krwi. W dwóch wcześniejszych dokumentach zwróciliśmy uwagę na znaczenie procesów umysłowych (normalnych lub podwyższonych) towarzyszących takim fizjologicznym stanom osłabienia. Normalny lub podwyższony stan umysłowy w czasie, w którym można by się spodziewać że jest osłabiony lub nieobecny z powodu zaniku funkcji fizjologicznych, sugeruje, że świadomość może nie być uzależniona/oparta na od procesów fizjologicznych, jak większość naukowców obecnie zakłada.
Międzykulturowe badania NDE potwierdzają tą sugestię. Zdecydowana większość zgłoszeń NDE miała miejsce i była badana w kulturach zachodnich chociaż w ostatnich latach badacze zaczeli badać sprawę w kulturach nie zachodnich i we wcześniejszych okresach historycznych, chcąc dowiedzieć się czy NDE są kulturowo zdeterminowanymi halucynacjami czy też są bardziej uniwersalnym zjawiskiem (e.g., Becker, 1984; Feng Zhi-ying & Liu Jian-xun, 1992; Pasricha, 1993; Pasricha & Stevenson, 1986; Zaleski, 1987).
Jak dotąd liczba przypadków nie zachodnich jest mała a wnioski z nich płynące są nieokreślone - mogą potwierdzać jak i zaprzeczać że NDE są kulturowo zdeterminowane. Ponadto, jeśli nawet są miedzykulturowe podobieństwa, wiele z nich może odzwierciedlać uniwersalne, fizjologiczne lub psychologiczne reakcje na stres a nie powszechne obiektywne pośmiertne postrzeganie. Niezależnie od tego która interpretacja jest właściwa do analizy hipotezy o przetrwaniu najważniejszym odkryciem z badań międzykulturowych jest to, że w szeroko zróżnicowanych kulturach i czasach powtarzają się doniesienia o skomplikowancyh doświadczeniach poznawczych i doznaniach występujących w czasie ciężkich zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu.
OOBE Inną cechą NDE, która popiera hipotezę o przetrwaniu jest powszechnie zgłaszane oglądanie ciała i jego otoczenia z innej pozycji w przestrzeni. Wiele osób zgłasza to jak oglądali z góry działania personelu medycznego reanimującego ich ciała na miejscu wypadku lub w izbie przyjąć. Jak wspomniano wcześniej ta sytuacja nie jest ograniczona do NDE. OOBE są także zgłaszane przez zdrowe osoby i występują zarówno spontanicznie jak i w warunkach doświadczalnych (see,e.g., Blackmore, 1982; Irwin, 1985). Wiele z osób które miały takie doświadczenia, jak i te które nie miały ich, doszło do wniosku że OOBE przedstawia dowody że umysł człowieka może funkcjonować poza ciałem a więc może przetrwać śmierć.
Jednakże osoby doświadczające OOBE jak i w stanach bliskich śmierci w rzeczywistości żyją w chwili doświadczania/odczuwania tych zjawisk
ponieważ nie przeżywały tego niezależnie od swoich ciał. Nawet osoby które personel medyczny określił jako martwe były fizycznie nienaruszone ponieważ wróciły do życia. Może dlatego wydaje się że swiadomość jest oderwana od ciała chociaż jej dalsze istnienie jest zależne od niego. Ponadto zdecydowana większośc przypadków NDE i OOBE jest całkowicie subiektywnym zjawiskiem nie dostarczającym obiektywnych dowodów na to że dana osoba oddziela się od ciała fizycznego. Nawet jeśli osoba później dokładnie opisuje wydarzenia tego co się działo wokół w czasie kiedy była nieprzytomna informacje takie mogą wynikać ze zdolności słyszenia (see, e.g., Ghoneim & Block,1992; Jones, 1994; Moerman et al., 1993). W efekcie inni badacze zjawisk NDE i OOBE doszli do wniosku, że takie doznania pacjentów są produkowane przez procesy wyobraźni (Blackmore, 1982; Palmer, 1978).
Niemniej jednak była jedna godna uwagi próba ustalenia czy OBE zgłaszane w związku z NDE są tylko i wyłącznie produktem subiektywnej wyobraźni czy też zawierają obiektywne percepcje OOBE. Michael Sabom, kardiolog, porównał opis doznań osób które miały NDE w czasie reanimacji z tymi które takich doznań nie zgłaszały ale zostały poproszone o wyobrażenie i opis tego jak ich reanimacja wyglądała. Stwierdził, że opisy, osób które doświadczyły NDE wydawały się przedstawiać rzeczywiste obserwacje a nie wyobrażenia(Sabom, 1982).
Innym podejściem weryfikacji hipotezy o rzeczywistym opuszczeniu ciała podczas OOBE lub NDE było sprawdzenie czy cokolwiek opuszcza ciało. W eksperymencie zaprojektowanym w celu sprawdzenia postrzegania paranormalnego odległego celu podczas OOBE usytuowano tensometry w pobliżu obiektu docelowego. Stwierdzono ich aktywację kiedy był postrzegany paranormalnie a pacjent odczuwał/zgłosił bycie poza ciałem. Badacze stwierdzili, że niektóre aspekty osobowości były obecne w miejscu docelowym i aktywowały tensometry.
Morris, Harary, Janis, Hartwell, and Roll (1978) przeprowadzili również eksperymenty z inną osobą która była biegła w wywoływaniu OOBE u siebie. Używali różnych ludzi, zwierząt, urządzeń jako detektorów w celu zidentyfikowania czasów kiedy osoba była w OOBE. Niektóre z tych eksperymentów wydawały się potwierdzać w pewnych okolicznościach prawdziwość OOBE. Jednakże ogólnie, były one niejednoznaczne.
Percepcja paranormalnaJeszcze ważniejszym rodzajem zjawisk sugerującym, że NDE nie są tylko subiektywnymi halucynacjami lub działaniem wyobraźni są te wskazujące na percepcje które przekraczają zdolnośc normalnych zmysłów nawet gdyby osoba była w pełni świadoma. Jak podkreślają zarówno krytycy i badacze raporty tego typu są rzadkie a większość z nich to niepotwierdzone anegdoty (Blackmore, 1983; Cook, 1984; Ring & Lawrence, 1993).
Nawet ci badacze, którzy znaleźli przypadki potwierdzające, opublikowali tylko pobieżne informacje o nich (Clark, 1984, pp. 242-243; Owens, 1995, pp. 160-162; Ring & Lawrence, 1993). Niemniej jednak w całej literaturze, zarówno o NDE jaki OOBE, relacje tego typu doznań powracają.
Hart(1954) zidentyfikował 288 opublikowanych przypadków w których osoba stwierdzała postrzeganie paranormalne podczas wyjścia z ciała.
(99 z tych przypadków spełniło kryteria dowodowe i zakwalifikowano je jako prawdziwe - w tym: zdarzenia obserwowane były później zweryfikowane oraz zostały zgłoszone do kogoś innego przez doświadczającego przed weryfikacją.
(cdn)
ciąg dalszy percepcji i analizowane przypadki najwcześniej we wtorek.
Pozdrawiam i proszę o wyrozumiałość względem jakości tłumaczenia.