Era promów przeminęła, ale NASA nie ustaje w misjach badawczych. W piątek na Jowisza poleci sonda kosmiczna Juno. Urządzenie przez pierwszy rok będzie krążyć wewnątrz pierścieni planety, po czym zanurkuje w jej atmosferę.
Sonda ma zbadać, czy wewnątrz Jowisza znajduje się woda. Celem misji jest także ustalenie, co jest źródłem silnego i rozległego pola magnetycznego planety oraz czy pod gęstą i gorącą atmosferą znajduje się stałe jądro.
Sonda zbliży się na odległość blisko pięciu tysięcy kilometrów od najwyższych warstw atmosfery Jowisza. Urządzenie chronić będzie powłoka z tytanu, ocenia się jednak, że wytrzyma tylko rok. Po zanurkowaniu w atmosferę planety sondę zniszczy wzrastające ciśnienie i temperatura.
Mój odnośnik
baterie słoneczne sondy
sonda w Wikipedii:
Juno — bezzałogowa sonda kosmiczna amerykańskiej agencji kosmicznej NASA. Planowany sztuczny satelita Jowisza. Juno jest drugą misją realizowaną w ramach programu New Frontiers. Głównym zadaniem misji jest zrozumienie pochodzenia i ewolucji Jowisza, co poprawi wiedzę na temat fundamentalnych procesów formowania i wczesnej ewolucji Układu Słonecznego[1].
Sonda będzie podróżować do gazowego olbrzyma przez niecałe 5 lat, po czym przez jeden rok będzie okrążać tę planetę. Po wystrzeleniu w sierpniu 2011 roku przez rakietę nośną Atlas V (konfiguracja 551), Juno oddali się od Ziemi, by po dwóch latach znów zbliżyć się do niej, żeby wykorzystać jej asystę grawitacyjną. W lipcu 2016 roku Juno wykona manewr wejścia na orbitę polarną wokół Jowisza. Satelita będzie przez rok prowadził zaplanowane obserwacje. Po wykonaniu 33 orbit o okresie 11 dni nastąpi deorbitacja i spalenie sondy w atmosferze Jowisza.
Misja poświęcona jest badaniom składu i struktury atmosfery, pomiarom pola magnetycznego, pola grawitacyjnego oraz magnetosfery Jowisza[2].
* Skład atmosfery – zbadanie procesu formowania i pochodzenia atmosfery Jowisza oraz możliwego procesu migracji planet dzięki wykonaniu pomiarów globalnej obfitości wody i amoniaku:
o pomiar globalnego stosunku tlenu do wodoru (obfitość wody) w atmosferze;
o pomiar globalnego stosunku azotu do wodoru (obfitość amoniaku) w atmosferze.
* Struktura atmosfery – zbadanie zmienności w głębokich warstwach atmosfery Jowisza związanej z warunkami meteorologicznymi, składem, profilami temperatury, nieprzezroczystością obłoków i dynamiką atmosfery:
o określenie stopnia nieprzezroczystości dla mikrofal (microwave opacity) jako funkcji szerokości planetograficznej i wysokości (ciśnienia);
o określenie głębokości obłoków i struktur atmosfery jak strefy, pasy i plamy oraz wykonanie map dynamicznej zmienności obfitości amoniaku i wody;
o scharakteryzowanie stopnia nieprzezroczystości dla mikrofal polarnych rejonów atmosfery.
* Pole magnetyczne – zbadanie drobnych struktur w polu magnetycznym Jowisza, dostarczenie informacji na temat jego wewnętrznej struktury oraz natury dynama:
o wykonanie globalnych map pola magnetycznego Jowisza przez bezpośrednie pomiary pola w bliskich odległościach radialnych;
o określenie spektrum magnetycznego pola dostarczającego informacji o promieniu jądra dynama;
o obserwacja zmienności długookresowej pola magnetycznego.
* Pole grawitacyjne – zbadanie dystrybucji masy wewnątrz planety:
o dostarczenie ograniczeń na masę jądra planety dzięki określeniu pola grawitacyjnego;
o detekcja odśrodkowej odpowiedzi planety na własną rotację różnicową (wiatry) na głębokościach o ciśnieniu kilobarów i większej;
o zbadanie odpowiedzi na pływy wywołane przez księżyce Jowisza.
* Magnetosfera biegunowa – zbadanie trójwymiarowej struktury magnetosfery w obszarach biegunowych i obserwacja zórz polarnych:
o zbadanie podstawowych procesów zorzowych odpowiedzialnych za przyspieszanie cząstek;
o scharakteryzowanie zorientowanych zgodnie z polem (field-aligned) prądów przekazujących moment pędu z Jowisza do jego magnetosfery;
o zidentyfikowanie i scharakteryzowanie zorzowych emisji fal radiowych i plazmowych związanych z przyspieszaniem cząstek;
o scharakteryzowanie natury, lokalizacji i skali przestrzennej struktur zorzowych.
Mój odnośnik
trajektoria
no czekają nas kolejne ekscytujące odkrycia