Nie wiedziałam do kogo się mam zwrócić, więc postanowiłam podzielić się moją niezrozumiałą przygodą na tym forum.
Przedwczoraj, czyli 30 kwietnia, około 18 godz. wyszłam na spacer z psem. Pogoda była bardzo ładna początkowo, jednak w momencie gdy wchodziłam do parku chmury zakryły słońce i zaczęło wiać. Puściłam na chwilę psa ze smyczy, żeby pobiegał, park był pusty, ludzie pouciekali przed deszczem do domu. Gdy pies odbiegł kawałek za drzewa, a ja szłam wzdłuż alejki, usłyszałam za sobą kroki. Zeszłam na bok, by osoba idąca za mną mogła mnie ominąć, jednak nie nastąpił ten moment, ale w tym samym momencie gdy zwolniłam, kroki także wydawały się zwalniać. Obejrzałam się więc za siebie - w parku i na alejce za mną było pusto. Na początku zareagowałam zdziwieniem, zrobiło mi się dziwnie. Zawołałam psa, przypięłam smycz do obróżki. W tym momencie zaczęło padać, ruszyłam w stronę mieszkania. Nagle przede mną, przez alejkę przebiegła postać. Nie zdążyłam zauważyć dokładnie, bo poruszała się bardzo szybko. Spojrzałam w stronę, w którą biegła i zobaczyłam pod zieleniejącym się krzakiem bzu cień, rozmytą postać, figury może dziesięcioletniego dziecka. Widziałam zarys głowy, rąk - tak jakby trzymała je w kieszeniach, potem dół sylwetki, ale wydawało mi się, że nie stoi na ziemi. Postać ruszała głową, jakby się rozglądała. Uciekłam czym prędzej do domu. Przez ostatnie noce mam okropne koszmary, budzę się o 5 nad ranem, wydaje mi się, że w łazience, bądź w kuchni jest odkręcony kran, słyszę lejącą się wodę. Jednak za każdym razem kran okazuje się być zakręcony. Dziś rano miałam wrażenie, że słyszę rozmowę na klatce, jednak gdy wyszłam nikogo nie było. Moi współlokatorzy odczuwają dziwny niepokój, są jakby zestresowani, ale historię tę opowiedziałam tylko jednej mojej znajomej...
Może ktoś z Was potrafi mi przybliżyć z czym miałam do czynienia?
