Symbole masonerii - cyrkiel i fartuch roboczy - wyrażają ideę przebudowy świata, zmiany zastanego porządku. Liczne są przykłady jej ingerencji w życie polityczne na całym świecie, stanowiące jawny dowód na to, że nie odstępuje ona od zamiaru realizacji swoich planów. Nadal nie udało się w pełni jej poznać, ze względu na hermetyczność tego środowiska i milczenie jego członków.
Masonerię od momentu powstania otaczała aura tajemniczości i niezwykłości. Świadczą o tym liczne teorie spiskowe oraz legendy na jej temat. Z tego też powodu pojęcie tajemnicy uchodzi za najwyższą świętość w tego typu kręgach. Nie jest ona dostępna dla ludzi spoza grona wyznawców, wszystko odbywa się za zamkniętymi drzwiami loży i nie ma prawa dotrzeć do wiadomości profanów, ludzi nie wtajemniczonych w pilnie strzeżone zasady bractwa.
Dotyczy to zwłaszcza tajników podawanych do wiadomości ucznia poznającego kolejne, wyższe poziomy wiedzy. Od momentu złożenia przysięgi adepta obowiązuje zmowa milczenia i jest on w pełni świadomy, że za jej złamanie grozi surowa kara. Kto wie, być może "zamkniętość" tego środowiska, zabiegi czynione w celu zapobiegnięcia przedostawaniu się wyznawanych przez masonów zasad do świata zewnętrznego, same przez się stawały się powodem ogromnego zainteresowania nimi, prowadząc do wytworzenia się wokół niego otoczki niezwykłości. Przez wieki zastanawiano się bowiem, jak bardzo ważne muszą być informacje przekazywane nowym członkom, skoro nie można ich podawać do publicznej wiadomości. A może sami masoni pragnęli być za tajemniczych uważani?
Poszczególni członkowie są dla siebie braćmi, a przyświeca im jedna, wspólna idea – pogłębianie metafizycznej strony życia w oparciu o ideę rozumu. Tego typu zgromadzenia ponad wszystko cenią sobie wartość honoru, wierząc głęboko, że raz wypowiedziane słowa posiadają niezwykłą moc i są bardziej zobowiązujące niż umowa, nawet poświadczona własnoręcznym podpisem. Fanatyzm, lenistwo oraz ignorancja uchodzą w tym środowisku za najgorsze ludzkie cechy, zatem każdy, odznaczający się nimi członek zgromadzenia podlega bezwarunkowemu wykluczeniu ze wspólnoty. Nie ma więc litości dla tych, którzy nie respektują reguł.
Wyznawcy rozpoznawali się wzajemnie dzięki wspólnym dla wszystkich hasłom, wypowiadanym bardzo cichym głosem. Na szczególną uwagę zasługuje elegancki strój masoński, przywdziewany zarówno na specjalne okazje, jak i podczas pracy. Każdy z jego elementów posiada ściśle określone znaczenie. Nieodłączną część stanowi fartuch – symbol pracy, a także białe rękawiczki. Kolor ten wyraża czystość zamiarów. Ubiór masonów, zwłaszcza wśród dostojników wyższych rangą, podlegał jednak urozmaiceniu i stawał się bardziej uroczysty.
Postrzeganie zgromadzenia masońskiego jako religii jest błędem. Masoni, podążając śladem renesansowych humanistów, wierzyli w niczym nie zachwianą potęgę człowieka i niejednokrotnie przedkładali jego wartość nad prawdy objawione. W obliczu takiej koncepcji jednostki Bóg przestaje być postrzegany jako najwyższa Mądrość, traci też kondycję Stwórcy. Odrzucenie kultu, kapłaństwa i dogmatów miało wyzwolić człowieka od tego, co go ogranicza, a mianowicie od uległości wobec transcendencji, aby stał się jedynym punktem odniesienia. Obowiązywać powinna tylko zasada oparta na nieomylności rozumu. Wystąpienie masonów wobec nauki Kościoła, strącenie Boga z pozycji Najwyższego spowodowało reakcję wobec poglądów zgromadzenia, czego dowodem była ekskomunika papieża Klemensa XII z 1738 r.
Najbardziej znanymi postaciami wśród masonerii była najbliższa rodzina Napoleona Bonaparte. Co prawda jeden z najwybitniejszych przywódców w dziejach świata sam nie należał do grona wyznawców (choć zdania historyków w tej kwestii są podzielone), ale warto wspomnieć, że otaczał to zgromadzenie szczególną opieką.
Pierwszą polską organizację wolnomularską utworzono na początku XVIII w. i nosiła ona nazwę „la Confrérie Rouge". Należeli do niej przede wszystkim przedstawiciele szlachty i arystokracji. Z czasem dochodziło do powstania innych, a wśród ich członków znajdowało się wielu zasłużonych dla kultury ludzi. W następnym stuleciu działalność organizacji wolnomularskich została zawieszona w wyniki dekretu wydanego przez J. Zajączka i na nowo zaczęła odradzać się w naszym kraju tuż po I wojnie światowej, jednak jej wpływ na rządy wzbudzał niepokój do tego stopnia, że coraz bardziej nasilała się działalność antymasońska, aż w końcu, w 1938 r. doszło do całkowitego rozwiązania organizacji.
Po transformacji ustrojowej w 1989 r. masoneria przeżywała swój prawdziwy rozkwit. Największa do dziś to, posiadająca statut stowarzyszenia, Wielka Loża Narodowa Polski, reaktywowana w 1991 r., której główne założenia, oparte na pokoju, braterstwie i miłości, zawierają się w 12 zasadach. Organizacje masońskie posiadają swoje reprezentacje w największych miastach naszego kraju: w Krakowie działa "Przesąd Zwyciężony”, w Warszawie "Pod Szczęśliwą Gwiazdą” czy też "Walerian Łukasiński”, w Katowicach "Silesia”, a w Poznaniu "Świątynia Hymnu Jedności”. Ich członkowie rzadko jednak starają się zwalczać zakorzenione w świadomości społecznej opinie o wolnomularstwie.
Obecnie liczba lóż masońskich rozsianych po całym świecie sięga 20 tysięcy, skupiając łącznie 1,5 mln wyznawców. Na obszarze Stanów Zjednoczonych, gdzie jest ich najwięcej, w Filadelfii czy Chicago posiadają oni nawet swoje świątynie. We Francji działa 10 obediencji (Potęg) masońskich, a wśród nich "Wielki Wschód Francji” czy "Wielka Loża Narodowej Francji”, co daje razem sumę 70 tys. członków. W Wielkiej Brytanii liczba ta jest dziesięciokrotnie większa. Powiązania z masonerią odnajduje się również pośród członków rodziny królewskiej. Do Zjednoczonej Wielkiej Loży Anglii należy kuzyn księcia Karola – Filip.
Pomimo tego, że poszczególne obediencje masońskie różnią się między sobą pod względem postaw i zamiarów natury politycznej, prześwieca im wspólna idea. To właśnie ją, nazywając „racjonalizmem”, głosi się otwarcie. Druga doktryna – okultyzm (lub inna nazwa - mistycyzm) stanowi tajemnicę.
Idee zgromadzeń masońskich obecne są do dzisiaj, pomimo upływu niemalże trzech stuleci od początku w 1717 r. Uznaje się, że najpełniejszą realizacją hasła "Szczęście bez Marksa i Jezusa” oraz kontynuacją koncepcji moralności bez ograniczeń są prawa do aborcji oraz swobody seksualnej. Tematy te z pewnością budzą kontrowersje. Niektórzy widzą w nich ludzkość w stanie totalnego upadku moralnego, inni zaś traktują je jako przejaw nieograniczonej wolności człowieka.
Masoneria posiada tyle samo zwolenników, co przeciwników. Aby się o tym przekonać wystarczy przywołać tylko niektóre przypisywane jej określenia, takie jak "awangarda postępu głosząca hasła braterstwa” – o wydźwięku pozytywnym, a na drugim biegunie – "pomiot szatana”, "szkoła zbrodni i fałszu". W doskonały sposób obrazują one otoczkę kontrowersji, która nieustannie towarzyszy masonerii. Kościół uważał ją za największego wroga, nie tylko ze względu na wspomniane wcześniej wywyższenie pozycji człowieka kosztem Boga, ale także z powodu dążeń tej organizacji, zmierzających do zniesienia granic pomiędzy religiami w celu stworzenia jednej, wspólnej dla wszystkich wiary.
Innymi słowy: godziło to w interesy Kościoła i stanowiło poważne zagrożenie wobec ustalonego porządku. Temat masonerii był niejednokrotnie poruszany podczas pontyfikatów kolejnych głów kościoła. Wystarczy nawiązać chociażby do papieża Benedykta XV, który to ostrzegał wyznawców religii katolickiej przed wstępowaniem w szeregi masonerii, bo skończy się to dla nich wykluczeniem ze wspólnoty. Do dzisiaj stosunek Kościoła do tego typu organizacji pozostaje niezmienny.
Symbole masonerii - cyrkiel i fartuch roboczy - wyrażają ideę przebudowy świata, zmiany zastanego porządku. Liczne są przykłady jej ingerencji w życie polityczne na całym świecie, stanowiące jawny dowód na to, że nie odstępuje ona od zamiaru realizacji swoich planów. Nadal nie udało się w pełni jej poznać, ze względu na hermetyczność tego środowiska i milczenie jego członków. Wiadomo, że wolnomularze biorą czynny udział w życiu politycznym na całym świecie, często zostają premierami, ministrami. Szacuje się, że ich liczba w Parlamencie Europejskim wynosi 20-30%. Zarzuty przeciwko masonerii dotyczą ukrywania prawdziwych zamiarów pod postacią trudnych do odczytania symboli. Dla przeciwników stanowi to sygnał, że zamiary tej organizacji mogą zachwiać ładem na świecie.
Źródło
Użytkownik Mefiu edytował ten post 20.02.2011 - 23:54
