Powoli do przodu
ku temu który nie zaprzecza
szczęściu ,
Powoli do przodu
ku temu który nie zaprzecza
zamysłom niebieskim ,
Powoli ku górze
ku ułatwieniu ,
które zwie się
systemem mądrzejszym
Oto on tli się w sercach
ludzkich niczym księżyc
nad ziemią od milionów lat ,
Oto on jest światłem rozjaśniającym
życie ludzkie niczym światłość
Ojcowskiej miłości w niebie.
Oto on powraca w pragnieniu
które zwie się - Szczęście.
Niczym raj na ziemii ,
niby eden
Ten system nadrzędny
Ten najprawdziwszy
No i ten piękny
który natchnieniem spłynął
na umysł człowieczy
Przez słowo Boga ,
Od Boga , przez usta poety.
Waeszawa "Miłość" (Na zawsze) 26.X.2010 r.
Większa niz muzyka
Aniżeli to co śpiewa i tańczy
Rodzicielka poezji
Hierarchii we wszechświecie
Matka słońca, księżyca i gwiazd
Ona, Jedyna
Ta która na zawsze
oświetla mnie, ciebie
i mnie
Warszawa "Księżyc i Bóg" 26.X.2010 r.
I przyszedł księżyc
z woli Boga
Z jego "myśli" przyszedł
by oświecić nam sen
Przyszedł po to by ciemno
nie było
By noc byłe dniem
Noc mężem księżyca ,
To ona nim była
Bóg ...
który nie wiadomo kim jest
Dla jednych dobrem,
dla drugich złem
Bóg ...
Twórca dobra i zła ...
No i dobro które Bogiem jest
Rajem na ziemii i wszechświecie
Wszędzie
, Nawet we śnieWarszawa "W melancholii" 26.X.2010 r.
I. Byłem tu
Jestem w niej czasami
Tak jak w życiu
Kiedy raz jest dobrze a raz zle ,
Może ...
Mówię wtedy , może
I płynę w niej
I myślę o miłości swojego życia
które trwa tyle o ile poprosiłem ,
Jeszcze wiele przedemną
I wzrasta piękno mych rąk.
Ludzie przychodzą i uciekają
Są szarzy i kolorowi
Zdrowi i chorzy ...
Swoi ,
Ci moi ,
Ay Love my poeple ,
Bo to jest historia ta , bo to
jest właśnie tak
II. Tak dzieje się by
do radości przyszłości
By wiersz radością ukończyć ...
Oto jest koniec życia
ludzkiego ,
Radość i jej
wieczna pieśń ,
III. - Pieśń -
Radość jest panem
Radość jest szczęściem
I przyświeca nam Stwórca
Jesteśmy szczęśliwi
i nic innego już nie potrzebujemy
bo wszystko juz mamy...
Warszawa "Dziewczyna" (Zona) 29.X.2010 r.
To ona jest niczym
natchnienie z cudownego snu
To ona niczym kwiat bzu
jest pachnąca wokoło
To ona jest tym szczęściem
Drugą połówką mojego serca
To ona jest tym miejscem
To ona jest wierna
Warszawa "Hiv" 29.X.2010 r.
I. Jest największy
Smiercionośny ale piękny
Zyciodajny
Najstraszniejszy
II. Jest niepokonany
w medycznym śnie
jest ujarzmiony
we wroniastym -
Bo ty latać potrafisz
Medyka już kwikła
Poeta przybywa ,
III. A potem mówi że
ty będziesz żyła
Ze ty jesteś piękna
Ze ty nie jesteś fałszywa
Ze ty będziesz w małych miastach brać ,
Ze ty żeś nie umarł
Ze ty jesteś ... Największa ...
Taka jest Rosja ,
Głupia ... Ale Najmądrzejsza
Warszawa ... 29.X.2010 r.
Bo ja uważam - że tak
Ze to jest ten czas by
pisać wiersze ,
Wbrew tym którzy tego nie chcą
Wbrew tym którzy tego nie pragną
Wbrew tym którzy nie śniąc nie odczuwają.
Ci którzy nie chcą poezji
chyba nic nie umieją ,
Nic czują ni do dziewczyn ,
- Do poezji -
Warszawa "Do jasności" 29.X.2010 r.
Od mgły do jasności idę ...
Pisząc ,
Ze ktoś powiedział mi - Tak -
Ze ktoś się mnie nie wyparł ,
Ze ktoś na mnie popatrzył
I powiedział - Przyjazń -
Warszawa ... 29.X2010 r.
I jestem tu
tak jak Wojaczek
ale inaczej trochę ...
Tak jak Słowacki i
Mickiewicz ,
Bo patriotyczny
Bo Bawarski
Zły , dobry
ale nie poczwarny
Normalny , tylko że czasami pijacki
ale nie niebezpieczny ,
Poważny
Poetycki do bólu
Zabijający w myślach śmierć
Użytkownik Poeta2008 edytował ten post 03.11.2010 - 05:03
