40 odpowiedzi w tym temacie

[Legalize]

Spoko artykuł.
A ja kiedyś wielokrotnie planowałem zacząć zapisywać swoje myśli po :thc: ale nie mogłem się do tego zebrać... Naprawde czasami takie rzeczy mi do głowy przychodziły, że to przegięcie. I właśnie dlatego lubiłem sobie siadać wygodnie na kanapie i rozmyślać... Możecie sobie mówić co chcecie ale thc relaksuje i wprowadza w godny uwagi stan...
Ten kto się orientuje wie co to są zawieszki i co się pod czas nich w głowie dzieje...

[Reko]

Spróbujcie sami! Nie zajmuje to zbyt wiele czasu. Dzwonił przed chwilą telefon, napiszcie kto dzwonił, co chciał o której godzinie, co robiłem w tym czasie. Piszcie wszystko co wam się przydarza! Ja tak robie i nie żałuje, bo pamięć mam dobrą i nie zapominam o tym forum

[anek132]

aśś Mi to juz chyba nic nie pomoże żeby być mądrzejszą :wow: nawet pisanie pamietnika :smile:

[Shirohime]

Ja pamiętnik piszę od gdzieś 1,5 roku. Nie uważam, żeby moje IQ się od tego zwiększyło, ale pisanie pomaga w zrozumieniu samego siebie.
Oprócz tego lubię myśleć, medytować, najlepiej wieczorem.
No ale żeby być od tego geniuszem...? To chyba nie zależy tylko od tego.

[Patryczek]

I co ja mam pisac że życie jest piękne ... :-/

[Bazzg]

Oj, z tą teorią można się kłócić... Wystarczy poczytać Pamiętnik
I można to i owo stwierdzić, tamto i owamto powiedzieć, no ale żeby być od tego inteligentniejszym : ...
PS. Klikać w te linki poniżej, na białym tle.

[MatoIto]

Normalnie juz cos notuje, byle szybko i przez rok :

[Mayo]

Zgadzam się z Ejaelem, że to geniusz powoduje pisanie pamiętników a nie odwrotnie. Wydaje mi się, że ci wszyscy geniusze tak się zapisywali, ponieważ mieli za dużo myśli w głowie
i musieli je jakoś wyrazić. No i forma, oni pisali chaotycznie i to jest moim zdaniem najważniejsze, pisząc logiczne, przemyślane zdania znowu będziemy ograniczać nasz umysł. Wolność i swoboda

[Arturus]

od pisania pamietnikow na pewno nie jest sie madrzejszym i ja takze zgadzam sie z Ejaelem.... moze jedynie pomoc zrozumiec siebie.. ja probowalem i nie wychodzilo;/
szkoda bpo tyle w zyciu sie zdazylo a wszystko zapomne ;/

[OutOfBody]

Ja piszę pamiętnik od 11 dni Pisze go na komputerze, zdolność szybkiego pisania na klawiaturze mam już zbyt rozwiniętą, żeby uciekać się do takich przedpotopowych metod jak kartka papieru i długopis Tyle, że ze mną jest taki problem, że staram się, żeby wszystko co piszę było bardzo uporządkowane i zgodne z językiem polskim, bo inaczej by mnie to po prostu wkurzało...

!Legalize!, a jakie konkretnie myśli Ci do głowy przychodziły... Ciekawy jestem właśnie tego stanu po mj, pewnie kiedyś sprubuje...

[Motonick]

Hey, sądzę że wybór pióro czy klawiatura jest sprawą drugorzędną i wynika z dostępności danego narzędzia w każdej chwili. Jednym z przymiotów inteligencji jest dobra pamięć a pisanie pamiętnika na pewno służy jej polepszaniu. Istotne dla nas zdarzenia z życia codziennego są ponownie przywodzone do pamięci, a więc kolejny raz zapisywane w mózgu jako te ważniejsze, które trzeba zapamiętać na dłużej. Systematyczność w pisaniu uczy dyscypliny i wyrabia wewnętrzny mechanizm postępowego selektywnego wyboru pisania "tych istotnych jedynie dla nas" treści. A tego dokonujemy poprzez analizę danej sprawy, zarówno świadomie jak i podświadomie. Taka analiza to kolejny zapis w mózgu, czyli poprawa pamięci co pośrednio zwiększa nasz iloraz inteligencji. Mnie ten artykuł przekonał i zamierzam pisać pamiętnik. Oby starczyło zapału ... ;-)
Najlepszego

[Cyrulik]

Na pewno nie poddam się takiemu procesowi, bo wiem, że wszystko co mam może być wykorzystane przeciwko mnie. Niechno by sie ktoś o tym dowiedział i zaczął czytać... Nie, zdecydowanie nie, zbyt duże ryzyko

[cinix]

Spoko artykuł.
A ja kiedyś wielokrotnie planowałem zacząć zapisywać swoje myśli po :thc: ale nie mogłem się do tego zebrać...

Legalize to jest baaardzo dobry pomysł.
Jednakowoż w takich chwilach odczuwam przeważnie niepokojący brak długopisa,oraz tymbardziej kartki Ale trzeba sie przygotować

hnmm..co do pamiętnika,to odnalazłam ostatnio moje wynurzenia z okresu klasy 5-tej szkoły podstawowej :drink: uśmiałam się strasznie

chciałabym pisać..ale boję się że wpadnie to w niepowołane ręce
jeszcze niedawno pisałam,ale matka poczęła mi zadawać w tym okresie dosyć dziwaczne pytania,więc zaprzestałam tych praktyk

próbowałam na komputerze/bezpiecznie,bo na hasło/ale to nie to samo,jak romantyczne gęsie pióro,atrament i pergamin ^^ ah

[BlueBoy]

I ty możesz zostać geniuszem

Geniusze się tworzą, nie rodzą - do takiego wniosku po latach analiz doszli psycholodzy i neurolodzy. Jeżeli masz wystarczająco dużo samozaparcia, możesz zrobić z siebie drugiego Einsteina

Myślisz, że nigdy nie dorównasz genialnemu naukowcowi Stephenowi Hawkingowi? Mylisz się. Każdy z nas może być jak Hawking, tylko trzeba nad tym popracować. W Anglii pojawiła się właśnie książka, która podsumowuje wieloletnie badania nad ludźmi szczególnie uzdolnionymi. - To nie jest magia, a nawet nie natura. Geniusze powstają, kiedy do inteligencji tylko nieznacznie wyższej od przeciętnej doda się niezwykłą siłę do pracy i odpowiednie warunki - mówi pismu "New Scientist" redaktor owej książki, psycholog

Anders Ericsson. - To oznacza, że właściwie każdy z nas może zostać mistrzem w jakiejś dziedzinie.

W ten sposób, parafrazując słowa Thomasa Edisona, który mawiał, że geniusz to w 99 proc. pot, naukowcy ukuli formułę, że geniusz to: 1 proc. inspiracji, 29 proc. dobrych wskazówek i zachęty oraz 70 proc. potu. - Geniusze zazwyczaj pracują pięć razy więcej niż ludzie, którzy chcą być w jakiejś dziedzinie dobrzy - twierdzi Anders Ericsson. Inną regułą jest zasada dziesięciu lat. Mówi ona, że nim poczujesz geniusz w zasięgu ręki, musisz wytrwale pracować przez minimum dziesięć lat. Taki Mozart na przykład, choć zaczynał w wieku trzech lat, pierwsze dzieła, które przeszły do historii, napisał dopiero jako nastolatek.

Jednak psycholodzy, którzy na co dzień mają do czynienia z wyjątkowo zdolnymi dziećmi, są sceptyczni. - To bardzo jednostronne podejście - mówi dr Izabela Krauze z Centrum Usług Psychologicznych. - Według moich doświadczeń oprócz ciężkiej pracy musi być ta "iskra boża". Choć to prawda, że mam bardzo dużo przykładów zmarnowanych talentów - dzieci z niezwykłymi zdolnościami, które nic nie osiągnęły, bo zaniedbały pracę. Jaka jest więc recepta na geniusza? Według dr Krauze to przede wszystkim rozsądek. Jeżeli dziecko szczególnie się czymś interesuje i dobrze mu to wychodzi, trzeba rozwijać w nim pasje. Ale nie można przesadzać, bo nadmiar obowiązków, szczególnie w młodym wieku, może nawet doprowadzić do choroby. - Bieganie po podwórku i zabawa z innymi dziećmi przyniosą dużo więcej dobrego - mówi dr Krauze.

Źródło: Gazeta.pl (Olga Sobolewska )

[pandemia]

No cóż... właściwie każdy wpis - choćby na tym forum to tak luźna myśl... albo pewien rodzaj bloga

Ja swego czasu pamiętam, że jak zaczynałem naukę w liceum, to już w pierwszych dniach zajęć szkolnych nauczyciele namawiałi nas do pisania pamiętników. Coś w tym musi być...