Kod Biblii
Jeszcze kilka lat temu świat nie wiedział o istnieniu zaszyfrowanych w Biblii informacjach dotyczących ważnych wydarzeń z przeszłości i tego, co nas czeka. Obecnie naukowcy badają zapisy zawarte w Torze i próbują odczytać ich znaczenie. Choć sceptycy negują istnienie kodu, wszelkie ślady wskazują na to, że w Biblii zajduje się ukryty przekaz, którego część spełniła się niemalże na oczach Michaela Drosnina.
Kod odnalazł przypadkiem doktor Elijahu Rips, matematyk i jeden z największych na świecie specjalistów w dziedzinie teorii grup, działu o kluczowym znaczeniu dla fizyki kwantowej. Odkrycie to potwierdzili wybitni matematycy z Harvardu, Yale oraz Uniwersytetu Hebrajskiego. Co ciekawe, kod został niezależnie złamany przez głównego specjalistę od łamania szyfrów w Departamencie Obrony Stanów Zjednoczonych oraz przeszedł trzystopniową procedurę weryfikacyjną, stosowaną przez jedno z wiodących amerykańskich czasopism matematycznych.
O istnieniu kodu przekonany był już Izaak Newton, który spędził wiele czasu, próbując odczytać Pismo. Stosując wyrafinowane modele matematyczne, próbował odczytać zagadkę ułożoną przez Boski Umysł, dotyczącą wydarzeń przeszłych i przyszłych. mimo to nie udało mu się jednak nic odczytać.
Ripsowi natomiast udało się to za pomocą komputera. Stworzył on skomplikowany model matematyczny, który, będąc uzupełnieniem programu komputerowego, potwierdził, iż Stary Testament zawiera zaszyfrowane, znaczące informacje. Nie był jednak w stanie dokonać ostatecznego przełomu i przeprowadzić dowodu, potwierdzającego swoje odkrycie. Dopiero Izraelczyk, Doron Witztum uzupełnił model matematyczny Ripsa i ocenił, że prawdopodobieństwo przypadkowego wystąpienia tak zaszyfrowanych informacji wynosi l do 10 milionów.
O niesłychanym odkryciu dokonanym w Izraelu dowiedział się Harold Gans, główny specjalista do łamania szyfrów w tajnej przybudówce amerykańskiego Narodowego Urzędu Bezpieczeństwa, działającej pod Waszyngtonem, i postanowił zająć się tą sprawą. Będąc głęboko przekonanym, że pomysł poszukiwania drugiego dna w Biblii jest całkowicie absurdalny, podjął się tego zadania. Napisał więc swój własny program komputerowy i poszukał tych samych danych, o których izraelscy uczeni twierdzili, że je odnaleźli. Odnalazł daty urodzin i śmierci znanych postaci, zaszyfrowanych wraz z imionami i nazwiskami. Sprawdził sześćdziesiąt sześć osób, które skonfrontował ze związanymi z ich życiem datami oraz miejscowościami i ostatecznie uwierzył w Boży przekaz.
Odczytywanie szyfru polega na przeskakiwaniu co cztery, dwanaście lub pięćdziesiąt znaków. Wyznaczone w ten sposób litery tworzą słowo, będące nazwiskiem, czy hasłem kluczowym z określoną osobą. Przeskakując przez x znaków, bierze się jeden, potem znowu, i tak dalej, aż odczytamy ukrytą wiadomość. Wybieranie znaków równoodległych pionowo lub ukośnie również przynosi nowe odkrycia w postaci nowych słów a nieraz wręcz całych zdań.
Aby odczytać szyfr, Rips usunął wszystkie przerwy pomiędzy znakami, przekształcając tekst w jednolity ciąg 304 805 znaków. Zrobił to, by przywrócić Torze pierwotną, oryginalną formą. Tradycja głosi bowiem, że Mojżesz otrzymał od Boga tekst Biblii spisany bez przerw między słowami.
W tak zapisanym ciągu znaków komputer poszukiwał nazw miast, słów i zdań, wybierając litery odległe od siebie o stałą liczbę znaków. Program zaczął poszukiwania od pierwszego znaku Tory i poszukiwał znaczących informacji przy wszelkich możliwych długościach skoku, czyli słów utworzonych przez przeskakiwanie co l znak, co 2, 3 i tak aż do kilku tysięcy. Następnie poszukiwania prowadzone były począwszy od 2 znaku Biblii i znów od początku, aż do ostatniej.
Program ocenia dopasowanie słów w dwóch procedurach. Po pierwsze sprawdza, jak blisko siebie się pojawiają, a następnie, czy długość skoku, przy którym odczytujemy dane słowo, jest najmniejsza z możliwych.
Imiona, nazwiska, nazwy oraz wydarzenia zapisane w Biblii odczytywane są w języku hebrajskim, takim samym, w jakim napisany został właściwy tekst Pięcioksięgu, oraz którym posługują się współcześni mieszkańcy Izraela.
Daty zakodowane w Biblii liczone są według starożytnego kalendarza hebrajskiego, którego początkiem jest rok 3760 p.n.e. Współczesne odpowiedniki dat zostały w większości przypadków podane w opisie wydruków.
Nazwiska osób i nazwy miejscowości pochodzą ze standardowych źródeł określających pisownię, jak na przykład z Encyklopedii Hebrajskiej. Hebrajska pisownia określeń wydarzeń współczesnych ustalana była na podstawie formy występowania danego wyrazu w prasie izraelskiej.
Sprawa kodu zyskała sławę, gdy czwartego listopada 1995 roku tragiczna przepowiednia biblijna, dotycząca śmierci premiera Rabina sprawdziła się. Dyplomata dostał strzał w tył głowy, oddany przez człowieka święcie wierzącego, że działa pod wpływem Bożych rozkazów. Zamach na Rabina w tragiczny sposób potwierdził istnienie szyfru, przy pomocy którego w Starym Testamencie zapisano wiedzę o zdarzeniach z przyszłości, a w istnienie którego do tej pory wątpiono. Co naprowadziło badaczy na zapis o zamachu na Rabina?
Po odnalezieniu słów Icchac Rabin. komputer rozpoczął poszukiwania wyrazów z nim związanych, dzieląc ciąg liter Biblii (304 805 znaków) na 64 kolumny po 4772 znaków w wersie. Wydruk jest fragmentem obejmującym sam środek owej tablicy. Nazwisko i informacje pojawiły się przy przeskakiwaniu przez taką liczbę liter. W pobliżu zakodowanego nazwiska znajdowały się słowa Amir - zamachowiec i zabójca, który zabił, miasto Tel Awiwu oraz rok zamachu 1995. Co ciekawe, przy normalnej lekturze tekstu Biblii, dokładnie w tym samym wersie co zaszyfrowany wyraz Amir znajdują się słowa nazwisko zabójcy. Wers ten zawiera również ukryty, tekst: Uderzył, zabił premiera. Zamachowiec Izraelczyk, który strzelił z bliskiej odległości: Zabójca, jeden spośród jego ludu, ten, który blisko podszedł. W 5756 hebrajskim roku zaczynającym się we wrześniu 1995.
Prawdopodobieństwo pojawienia się nazwiska premiera w pełnym brzmieniu wraz z zaszyfrowaną przepowiednią jego zabójstwa wynosi co najwyżej l do 3000. Matematycy mówią, że już przy l do 100 trudno mówić o przypadku. Najbardziej rygorystyczne z testów przyjmują za wystarczające kryterium prawdopodobieństwo l do 1000.
Zabójstwo Rabina nie jest bynajmniej jedynym przykładem współczesnych wydarzeń zapisanych w Biblii. Poza zamachami na Sadata i braci Kennedych pojawiają się na jej stronicach przepowiednie setek wydarzeń, które wstrząsnęły światem, od II wojny światowej po aferę Watergate, od Holocaustu po Hiroszimę, lądowanie człowieka na Księżycu czy zderzenie się komety z Jowiszem. Nie można również powiedzieć, by zamach na Rabina był jedynym przypadkiem odczytania informacji, zanim wydarzenie, którego dotyczyła, nastąpiło. Zawczasu wiadomo było na przykład, kiedy nastąpi silna kolizja komety z Jowiszem, a także znana była data wybuchu wojny w Zatoce Perskiej, zanim jeszcze się ona zaczęła.
W Biblii znajdują się informacje dotyczące wojny w Zatoce, a mianowicie Husajn wyznaczył dzień, wróg, wojna. rakieta, scudy rosyjskie rakiety a także data ogień 3 szwat, oznaczającą 18 stycznia 1991r. , kiedy doszło do pierwszych ataków rakietowych.
Wraz z Bill Clinton pojawiał się wyraz prezydent. Z lądowaniem na Księżycu - statek kosmiczny i Apollo l1. Z Hitlerem słowo hitlerowcy, z Kennedym - Dallas. W kolejnych sprawdzianach okazywało się, że krzyżówki takie pojawiają się wyłącznie w Biblii. Sprawdzano występowanie podobnych kombinacji w "Wojnie i pokoju" i kilku podobnych, dużych tekstach. W żadnym z nich nawet w próbnych tekstach podobne prawidłowości nie zostały stwierdzone.
Nie można jednak w żadnym wypadku powiedzieć, że w Biblii ukryte są informacje w stylu przepowiedni Nostradamusa: Gwiazda wzejdzie na Wschodzie, a wielki król upadnie, które można odnieść do czegokolwiek, co się wydarzy. Wiedza zawarta w Biblii jest równie precyzyjna jak telewizyjne wiadomości i dotyczy konkretnych osób i zdarzeń.
Rips twierdzi, że można znaleźć rozmaite przypadkowe układy liter w każdym wystarczająco rozbudowanym tekście, można również trafić na układy sensowne, jak Saddam Husajn. Nie będzie jednak w tym miejscu scudów, rosyjskich rakiet czy daty wybuchu wojny, niezależnie, czy doświadczenie przeprowadzi się na tekście ze 100 000, czy z miliona liter.
Przez trzy lata, które upłynęły od ogłoszenia wyników badań Ripsa-Witztuma, nikt, na łamach żadnego z matematycznych czasopism, nie opublikował ani jednego artykułu krytycznego. Najznakomitsi uczeni badający zawartość Biblii, potwierdzają istnienie szyfru. Ekspert Pentagonu od łamania szyfrów, trzej konsultanci znanego pisma naukowego, profesorzy Harvardu, Yale i Uniwersytetu Hebrajskiego podchodzili do całej sprawy z niedowierzaniem, lecz po próbach obalenia tezy o istnieniu kodu przechodzili na stronę jej wyznawców.
W Biblii pojawiają się nazwiska wszystkich przywódców świata z czasów II wojny: Roosevelt, Churchill i Stalin, ważniejsze państwa biorące w niej udział: Niemcy, Anglia, Francja, Rosja, Japonia i Stany Zjednoczone. Rok 1939 połączony jest z A. Hitler i naziści a Holokaust z datą 1942, zapadła decyzja o ostatecznym rozwiązaniu kwestii żydowskiej. Roosevelt łączy się nie tylko z tytułem prezydent, lecz również z aktem wypowiedzenia wojny z Japonią 7 grudnia 1941 roku atakiem na Pearl Harbor: Dał rozkaz natarcia w dniu wielkiej klęski.
Pearl Harbor występuje w powiązaniu z krzyżującą się informacją o zniszczeniu fortecy. Baza morska określona jest jako miejsce skupienia floty. Jej nazwa pojawia się także wraz z wojną światową, 7 grudnia oraz z Hiroszimą. Hiroszima odczytywana jest przy skoku o długości 1945 liter, co jest rokiem zrzucenia bomby. Jej efekt też został opisany: Hiroszima uciszy strzały na całym świecie pojawia się w miejscu, gdzie normalnie czytana Księga Rodzaju mówi: żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się.
W miejscu, w którym pojawia się prezydent Kennedy, znajdują się słowa ma umrzeć oraz nazwa miasta w którym doszło do zamachu Dallas.
Wraz ze słowami nazwisko zabójcy, który zabił zapisane jest Oswald, połączony ze słowami strzelec i snajper. Ponadto, zamieszczony jest także opis sposobu, w jaki Kennedy zostanie zabity: trafi w głowę, śmierć. Zapisana jest nawet śmierć Oswalda, w postaci nazwiska jego zabójcy Ruby'ego, a ukryty tekst dodaje: on zabije zabójcę.
19 kwietnia 1995 roku, o 9 rano, w Oklahoma City wybuchła ciężarówka-pułapka. Eksplozja wysadziła Murrah Federal Building, zabijając 168 osób, w tym dwadzieścioro dzieci. Sprawcą był były sierżant Timothy McVeigha, związanego z radykalną prawicą. W Biblii opisany jest ze szczegółami, pojawia się Oklahoma, opis straszliwa, przerażająca śmierć oraz strach, wskazany został cel - Budynek Murrah, słowa masakra, Zabici, rozdarci na kawałki. Wskazany został cel: Budynek Murrah, wraz z którym widnieją takie słowa, jak śmierć, spustoszenie, masakra i zabici, rozdarci na kawałki, a także nazwisko sprawcy. Pojawiał się także główny podejrzany: Jego imię Timothy McVeigh. Poza tym w Księdze Wyjścia ułożona jest krzyżówka z wypunktowanymi oskarżeniami przeciwko McVeighowi: Jego imię Timothy McVeigh dnia 19 o 9 godzinie rano urządził zasadzkę, uderzył, terror dwa lata po śmierci Koreszu.
Rankiem 25 lutego 1996 roku miała miejsce największa od trzech lat akcja terrorystyczna w Izraelu. Palestyński zamachowiec wysadził w powietrze jadący po ulicach Jerozolimy autobus z pasażerami. W ciągu kolejnych 9 dni nastąpiły dwie kolejne eksplozje, co zachwiało pokojem na Bliskim Wschodzie, a w Izraelu znów ogłoszono stan wojenny. W Biblii odnajdujemy zapis tej tragedii. Jerozolima przecina słowo autobus, obok znajduje się wybuch. W tym miejscu zapisana jest cała nazwa miasta, lecz wydruk był zbyt szeroki, by mógł się zmieścić w całości na jednej stronie.
Jednak w Biblii zakodowane są nie tylko przykre czy tragiczne wydarzenia. Również nasze wielkie triumfy, takie jak lądowanie na Księżycu, znalazły swe odzwierciedlenie w biblijnych krzyżówkach. Człowiek na Księżycu pojawia się ze słowami statek kosmiczny, Apollo 11 oraz datą 20 lipca 1969. Data postawienia przez Armstronga stopy na Księżycu krzyżuje się ze zdaniem: Tego dokonała ludzkość, tego dokonał człowiek.
Co ciekawe, informacje te zaszyfrowane są w Księdze Rodzaju, a samo słowo Apollo 11 znajduje się dokładnie tam, gdzie Bóg przemawia do Abrahama: Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić.
Również wszystkie ważniejsze wynalazki techniczne zostały w podobny sposób odnotowane w odpowiednich miejscach w Biblii. Bracia Wright skrzyżowani są ze słowem aeroplan, Edison z elektrycznością i żarówką. Marconi z radiem.
W Biblii znajduje się również informacja o zderzeniu komety Shoemakera-Levy, odkrytej w 1993r. z Jowiszem i datą zderzenia 16 lipca. Autor odnalazł kluczowe słowa na dwa miesiące przed wybuchem. Wydarzenie, jakie miało miejsce niemalże na jego oczach utwierdziło go w przekonaniu o autentyczności Biblii.
W Auschwitz zaszyfrowane jest w miejscu, gdzie jawny tekst Biblii mówi kres wszelkiej cielesności. Nawet szczegóły techniczne ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej znalazły się nazwy gazu stosowanego do uśmiercania Żydów - Cyklon B i nazwisko Eichmann.
Zastanawiające jest, jakim cudem Biblia zawiera informacje dotyczące naszej przyszłości, tak dokładne i prawdziwe. Czy możliwe jest, że Stwórca może widzieć cały Wszechświat, od początku do ostatniego dnia? Bóg w przeciwieństwie do nas nie jest ograniczony czasem i przestrzenią. Czy oznacza to, że wszystko, co robimy jest już zapisane i nieodwołalne? Czy może jest zbiorem przepowiedni wykutych w kamieniu raz na zawsze? Jeśli tak, oznacza to, że nasze życie podporządkowane jest wyższej sile, a nie nam samym, a wszystko, co spotyka nas w tym czasie, wcześniej czy później musi nas doświadczyć. W takiej sytuacji czym warte jest nasze życie, jeśli jest z góry ustawione w odpowiedni sposób?
Istnieje też inna możliwość, a mianowicie, że Tora jest zbiorem wszystkich możliwych sytuacji, jakie mogą nas doświadczyć w życiu, że zawiera możliwości spełnienia się zdarzeń, których w porę nie zatrzymamy.
Niektóre ze zdarzeń tak, jak zapowiedź zamachu na Rabina, spełniają się. Inne mogą być tylko ostrzeżeniem dla nas, ludzi, abyśmy mądrze postępowali i nie dopuścili do tragedii, jaka może nas spotkać w przyszłości.
Nie wiadomo również, czy zapis oznacza bezpośrednie, nieuniknione zagrożenie czy każde jedno, jakie grozi ludzkości. Wiadomo tylko, że słowa ostrzeżenia są wpisane w Biblię i że z pewnością zostały tam umieszczone celowo.
Zastanawiające jest, w jaki sposób w ograniczonej liczbie znaków można zaszyfrować informacje dotyczące tak wielkiej liczby wydarzeń. Rips tłumaczy to następująco. Jeśli mamy zbiór składający się ze skończonej liczby elementów, możemy obliczyć moc tego zbioru i zbiór wszystkich jego podzbiorów. Dodatkowo każdy element w każdym podzbiorze może być włączony lub wyłączony. Oznacza to, że nawet z ograniczonej liczby elementów danego zbioru można utworzyć niewyobrażalnie wielką liczbę permutacji i kombinacji.
W Biblii może istnieć tyle zaszyfrowanych informacji, że nie byłoby w ludzkiej mocy ich policzyć, a co dopiero odnaleźć. Biorąc jeszcze pod uwagę krzyżówki, które powstają, gdy 2, 3 lub więcej słów splata się ze sobą, liczba wyrażeń zwiększa się wielokrotnie. Mogą istnieć również inne, nie brane dotąd pod uwagę sposoby odczytywania kodu, co pozwoliłoby odkryć nowe dane. Bardzo prawdopodobne, że kod ma kilka poziomów zaawansowania, lecz dotychczas nie dysponujemy dostatecznie potężnym modelem matematycznym, który mógłby do nich dotrzeć. Możliwe, że kod jest czymś w rodzaju hologramu, który może być odczytywany trójwymiarowo.
Kod Biblii zmusza nas do przyznania, że to sama Biblia dowodzi, że nie jesteśmy sami. Jest namacalnym dowodem dla niedowiarków, dowodem istnienia kogoś wszechpotężnego, kto nad nami czuwa jednocześnie chcąc nas ostrzec przed naszymi uczynkami i ich konsekwencjami. Można spytać jakimi, ale przy istniejącej technologii nasuwa się myśl o wojnie atomowej.
Zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie, w normalnie odczytywanym tekście, mowa jest o walce ostatecznej, która rozpocznie się w Izraelu, atakiem na Święte Miasto, Jerozolimę, a później ogarnie cały świat. W układzie zaszyfrowanych w Biblii informacji nazwa jednej tylko stolicy Jerozolima łączy się w jakiś sposób ze słowami zagłada atomowa lub wojna światowa.
Obie wielkie biblijne Apokalipsy, czyli Księga Daniela w Starym Testamencie oraz Księga Objawienia, zwana też Apokalipsą Świętego Jana w Nowym Testamencie, zapowiadają nadejście najstraszliwszych czasów, jakie znał świat. Przepowiednia wypełni się w czasach ostatecznych, gdy zostanie odpieczętowana okryta dotąd tajemnicą księga, zamknięta na siedem pieczęci.
W Księdze Daniela, żydowskiemu prorokowi przyszłość objawia anioł, który zwraca się do niego: Ty jednak, Danielu, ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów ostatecznych.
Ten właśnie zapis skłonił Izaaka Newtona do poszukiwania ukrytego w Biblii zapisu. Czy możliwe jest, aby sama Biblia była ową zapieczętowaną księgą? Była przecież zapieczętowana do czasu wynalezienia komputerów. Czy naprawdę jednak udało się otworzyć ów zamek? Jeśli tak, oznacza to nadejście ostatnich dni...
Jeśli kod Biblii jest jednocześnie ostrzeżeniem dla świata, to skąd może pochodzić? Kto spojrzał 3000 lat wprzód i zapisał przyszłość w Biblii?
Kod mówi, że nawet sporządzone na kamiennych tablicach napisy mogły być tworem Umysłu pracującego tak, jak komputer lub myśl/umysł, co w hebrajskim można odczytać tak samo. Tablice te były dziełem Bożym, a pismo na nich było pismem Boga, wyrytym na tablicach mówi Księga Wyjścia (32, 16). Lecz w tymże wersecie ukryty jest kolejny przekaz: To zrobił komputer.
Słowo komputer pojawia się w ostatnim rozdziale Księgi Daniela, zaczynając się w wersecie nakazującym prorokowi: ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów ostatecznych.
Zaszyfrowane w Biblii treści mogą więc być zbiorem różnych możliwości. Zapieczętowana księga może zawierać wszelkie możliwe warianty przyszłości. Każde z przepowiadanych wydarzeń może być zapisane wraz z co najmniej dwiema prawdopodobnymi jego konsekwencjami. Rips przyznaje, że kod Biblii może mieć dwa nurty, pozytywny i negatywny, stojące do siebie w opozycji, lecz jednocześnie łączące się w całość.
Zagląda atomowa oraz wojna światowa pojawiają się razem. W następnej wojnie użyta zostanie broń masowego rażenia, której nigdy dotąd nie stosowano podczas walk. Biblia wskazuje lata 2000-2006, roztaczając wizję wojny: Zbombarduje twój kraj, terror, spustoszenie, zaraz będzie wystrzelone. Trudno brac to za wymysł, skoro ten sam szyfr zapowiadał również wybuch II wojny światowej na rok 5700, rozpoczynający się według naszego kalendarza we wrześniu 1939 r. Pismo wskazuje Jerozolimę jako cel zapowiadanego ataku nuklearnego, dodając: to miasto będzie zniszczone przez akt terroryzmu, skrzyżowane z zagładą atomową.
Biblia zawiera również ostrzeżenie, że przez ponad sto najbliższych lat w różnych miejscach na Ziemi będzie miało miejsce wiele wielkich trzęsień ziemi. Opatrzone są one datami: 2000, 2014, 2113.. a największe prawdopodobieństwo towarzyszy zaś ostatniej z tych dat. Nie wiadomo, czy kod zapowiada kilka kataklizmów, czy też podaje kilka ewentualnych dat rozpoczęcia tragedii. Jak na razie poza olbrzymimi powodziami nie doszło do kataklizmu, lecz być może potężny wstrząs sejsmiczny, mający wpłynąć na cały glob jest już blisko. Biblia podaje, że pierwszy wstrząs ma być w Kalifornii w 2010r. Poprzednie z 1906 i 1989r., jakie zdarzyły się w tym mieście były dokładnie zapowiedziane. Dodatkowo w amerykańskim Raporcie Geologicznym, opublikowanym w roku 1995, stwierdzono, iż prawdopodobieństwo wystąpienia trzęsienia ziemi o sile do 7 stopni w skali Richtera przed rokiem 2024 wynosi 80-90%. Również Chiny połączone są w kodzie z wielkim trzęsieniem ziemi wraz z rokiem 2000-2006. Jak dotąd do katastrofy nie doszło, ale pozostało jeszcze sporo czasu, by sprawdzić nieomylność Biblii.
Istnieje teoria, zgodnie z którą w 2126r. w Ziemię może uderzyć kometa Swifta-Tuttle'a, co w praktyce oznaczałoby dla nas koniec świata. W Biblii zakodowana jest informacja na ten temat, w 2126r. kometa powinna minąć bezpiecznie Ziemię w siódmym miesiącu.
Oprócz tego odnaleźć można kilka przepowiedni, dotyczących czasów bliższych, a mianowicie roku 2006, kiedy to kometa jakby gwiazda stworzy zagrożenie dla Ziemi. Jego droga trafi w ich domostwa. Zapis ten, spleciony z datą, kończy się słowami: jakby gwiazda.Datę przecina napis: Rok przewidywany dla świata.
Zakodowane są jednak również inne możliwości. Zarówno 5770, jak i 5772 - lata 2010 oraz 2012 także łączą się z wyrazem kometa. Dni przerażenia krzyżują się natomiast z rokiem 2012. Ciemności i ponuro łączą się z kometą zaraz poniżej. Ziemia unicestwiona zapisane jest zaś w ukrytym tekście powyżej roku 2012. Tu też pojawia się możliwość uniknięcia katastrofy: Zostanie rozkruszona, wywiedziona, rozerwę ją na kawałki, 5772.
Choć wielu sceptyków nadal wątpi w prawdziwość kodu zawartego w zamkniętej księdze, trzeba przyznać, że przyszłość zaszyfrowana jest w Biblii. Dokładne opisy wydarzeń, pełne nazwiska i lata są na to najlepszym dowodem. Jednakże bieg wypadków nie jest najwyraźniej przesądzony. Kod jest raczej zbiorem możliwości, które w zależności od naszego postępowania mogą stać się rzeczywistością lub nie. Prawdopodobnie Biblia zawiera także informacje potrzebne, by zapobiec tragedii. Świadczą o tym słowa: Kod ocali pojawiające się nad zagładą atomową.
Tak więc, przyszłość ziemi w dużej mierze zależy od nas i naszych poczynań i powinniśmy zrobić wszystko, aby nie doprowadzić do naszego unicestwienia. Odczytując kod zawarty w Biblii mamy szanse spojrzeć na otaczający nas świat w inny sposób. W końcu otrzymaliśmy go po to, aby właściwie go wykorzystać.
źródłoArtykuł opiera się o treść książek "Kod Biblii" oraz jej kontynuację "Kod Biblii 2 - odliczanie" napisanych przez Michaela Drosnina.
Połączyłem tematy// Makbet
