Temat jest zamknięty
Wczoraj szedłem z kolegą po przy-wiślu (taka "dzielnica" w Tarnobrzegu) Całe było spowite dymem (śmierdziało spalenizną, jakby spalone drewno) już 5 minut przed dziwnym zdarzeniem kolega powiedział, że jest jakoś "dziwnie cicho" doszliśmy do górki zwanej górką śmierci (jedynym problemem było to że nic nie było widać... jakimś dziwnym trafem tam gdzie staliśmy gasły latarnie...) była 22:45 i kolega powiedział że musi za 15 minut być w domu (co nie było możliwe gdyż powrót zająłby około 30 minut) postanowiliśmy wracać przez PKP po drodze kolega zatrzymał mnie i powiedział "patrz!" nagle wzrok skierował mi się na oświetloną ścianę... żadne światło na nią nie padało jednak się świeciła, później spojrzałem w prawo i zobaczyłem źródło dymu (to zdarzenie trwało sekundę lub krócej a mi się wydawało że dłuży się do 5 minut) nie mogłem nic zrobić stałem jak wryty, nagle kolega powiedział że kontener się pali... podeszliśmy bliżej, okazało się że to coś pali się na cmentarzu... nie miałem zamiaru podchodzić bliżej byłem sparaliżowany strachem (lub czymś innym) nagle kolega powiedział że zobaczył "przebłysk" Black-Zioma* i oddaliliśmy się od cmentarza... Nadal czułem strach, poprosiłem Boga o pomoc i nagle poczułem się lepiej, chwile po tym kolega powiedział że "aura Black-Zioma" zniknęła. Powiedziałem mu że może był to Demon i po oczach spłynęły mi łzy... kolega spojrzał na niebo i powiedział że łuna księżyca wygląda jakoś dziwnie (światło w chmurach utworzyło się w twarz ze złowrogim wyrazem twarzy). Gdy byliśmy już blisko domu była godzina 23:10, kolega powiedział że chyba nie zaśnie. A ja wróciłem do domu i zacząłem oglądać "Nat Geo Wild"
Black-Ziom* - Jakieś 3 lata temu udaliśmy się grupą (5 osobową) za tory, zobaczyliśmy tam taki mały "domek" (lub coś takiego jak wychodki na wśi) poskakaliśmy trochę po dachu, ktoś powiedział żebyśmy już wracali (było coś koło 17) ja powiedziałem żebyśmy poszli jeszcze do lasu... Idę idę i nagle jakaś czarna postać weszła za drzewo (może i dlatego była czarna bo słońce świeciło jej w plecy... gdyby nie to że słońce świeciło nam w plecy) a z za drzewa wyleciał ptak który śledził nas przez drogę do domu (nie widzieliśmy go ale cały czas słyszeliśmy krakanie)
Na tym świecie na prawdę dzieją się dziwne rzeczy...
