Co do interpretacji, nie da sie ukryć, iż będzie ona mocno zależna od samego tłumaczenia. Starożytne pisma (te najbardziej popularne) były tłumaczone dawno, dawno temu, przez różne osoby z rożnych środowisk. Nieunikniony wydaje się wpływ różnic środowiska tłumacza, a środowiska kulturowego z którego pochodzi pismo. Znajomość tłumaczonego języka, a nawet same różnice znaczeniowe (np. w naszym języku "zamek" określa kilka rzeczy , a np. w angielskim mamy "castle", "lock", "zip"...). Niewykluczone, ze wiele razy w tłumaczeniu doszło do ujęcia, zamknięcia w drzwiach, czy suwaka w spodniach jako kamiennej budowli w której rezyduje dwór książęcy
, a my próbujemy rozgryźć i zastanawiamy się jak to wytłumaczyć, że ktoś miał w spodniach dwie wieże, fosę, most zwodzony i na dodatek otwierał to wszystko kluczem
Do tego dochodzi jeszcze świadomość świadka zdarzenia. Wszystko co widzimy porównujemy do tego co już znamy. Rzeczy których nie znamy zadziwiają nas, szokują... a jeśli chcemy to opisać, zawsze będziemy to porównywać, do tego co już znamy + nasza wyobraźnia, która w parze z półmrokiem często nas oszukuje. Dla przykładu posłużę się własnym doświadczeniem. Ostatnio będąc w puszczy usłyszałem niepokojące narastające warczenie (znam dźwięk silnika motocykla), później na ścieżce z pomiędzy drzew wyłoniło się coś o wielkim płonącym ślipiu (wiem jak wygląda reflektor). Była to rycząca bestia (dwusuw bez tłumika), na grzbiecie której siedział ktoś w dziwnej czerwono-czarnej zbroi. Reasumując, był to demon, pędzący na ryczącej bestii... przemknął ode mnie 2 metry z diaboliczną prędkością (jakieś 40-50 km/h) i paraliżującym hałasem. Myślę, że tak zinterpretowałby to człowiek żyjący jakieś 400 lat temu i z wrażenia uciekłaby mu cała masa, szczegółów, których nie sposób porównać do czegoś z jego czasów. Ja natomiast widziałbym tu poważne wykroczenie w postaci jazdy na hałaśliwych cross'ach po parku krajobrazowym
.
Moim zdaniem wielce prawdopodobne, iż trafna interpretacja starożytnych tekstów to znalezienie po omacku srebrnej igły w stogu igieł z innych metali.
Niemniej jednak proponuje owy fragment z Biblii Warszawskiej wyd. 1975r:
Ezech. 1:4-28
4. I spojrzałem, a oto gwałtowny wiatr powiał z północy i pojawił się wielki obłok, płomienny ogień i blask dokoła niego, a z jego środka spośród ognia lśniło coś jakby błysk polerowanego kruszcu.
5. A pośród niego było coś w kształcie czterech żywych istot. A z wyglądu były podobne do człowieka,
6. Lecz każda z nich miała cztery twarze i każda cztery skrzydła.
7. Ich nogi były proste, a stopa ich nóg była jak kopyto cielęcia i lśniły jak polerowany brąz.
8. Pod ich skrzydłami z czterech stron były ludzkie ręce; a te cztery żywe istoty miały twarze i skrzydła.
9. Ich skrzydła nawzajem się dotykały; ich twarze nie obracały się, gdy się posuwały, każda posuwała się wprost przed siebie.
10. Ich oblicza wyglądały u wszystkich czterech z przodu jak twarz ludzka, z prawej strony jak twarz lwa, z lewej strony jak twarz wołu, a z tyłu jak twarz orła.
11. Takie były ich oblicza. A ich skrzydła były rozpostarte ku górze; u każdej dwa nawzajem się dotykały, a dwa przykrywały ich ciała.
12. Każda posuwała się wprost przed siebie; szły tam, gdzie Duch chciał, aby szły, a posuwając się nie obracały się.
13. A pośrodku między żywymi istotami było coś jakby węgle rozżarzone w ogniu, z wyglądu jakby pochodnie; poruszało się to pomiędzy żywymi istotami. Ogień wydawał blask, a z ognia strzelały błyskawice.
14. A żywe istoty biegały tam i z powrotem jak błyskawice.
15. A gdy spojrzałem na żywe istoty, oto na ziemi obok każdej ze wszystkich czterech żywych istot było koło.
16. A wygląd kół i ich wykonanie były jak chryzolit i wszystkie cztery miały jednakowy kształt; tak wyglądały i tak były wykonane, jakby jedno koło było w drugim.
17. Gdy jechały, posuwały się w czterech kierunkach, a jadąc nie obracały się.
18. I widziałem, że wszystkie cztery miały obręcze, wysokie i straszliwe, i były dokoła pełne oczu.
19. A gdy żywe istoty posuwały się naprzód, wtedy i koła posuwały się obok nich, a gdy żywe istoty wznosiły się ponad ziemię, wznosiły się i koła.
20. Szły tam, gdzie Duch chciał, aby szły, a koła wznosiły się wraz z nimi, gdyż w kołach był duch żywych istot.
21. Gdy te szły, szły i one, a gdy te stanęły, i one stanęły; a gdy te wznosiły się ponad ziemię, wtedy i koła wznosiły się wraz z nimi, gdyż duch żywych istot był w kołach.
22. Nad głowami żywych istot było coś w kształcie sklepienia, błyszczącego jak niesamowity kryształ, rozciągniętego w górze nad głowami.
23. A pod sklepieniem były rozpostarte ich skrzydła, nawzajem się dotykające; każda żywa istota miała dwa skrzydła, którymi przykrywała swoje ciało.
24. A gdy posuwały się, słyszałem szum ich skrzydeł jak szum wielkich wód, jak głos Wszechmocnego, jak hałas tłumu, jak wrzawa wojska; a gdy stanęły, opuściły swoje skrzydła.
25. I było słychać szum znad sklepienia, które było nad ich głowami. Gdy stanęły, opuściły swoje skrzydła.
26. A nad sklepieniem, nad ich głowami, było coś z wyglądu jakby kamień szafirowy w kształcie tronu; a nad tym, co wyglądało na tron, u góry nad nim było coś z wyglądu podobnego do człowieka.
27. A wyżej ponad tym, co wyglądało na jego biodra, widziałem jakby błysk polerowanego kruszcu, z wyglądu jak ogień wewnątrz niego, a w dół od tego, co wyglądało na jego biodra, widziałem coś, co wyglądało na ogień i wokoło niego blask.
28. Jak wygląda tęcza, która pojawia się na obłoku, gdy pada deszcz, tak wyglądał wokoło blask tego, co pojawiło się jako chwała Pana; gdy ją ujrzałem, upadłem na twarz. I słyszałem głos tego, który przemówił.
(BW)
![:]](https://www.paranormalne.pl/public/style_emoticons/default/pleased1.gif)
