Technika Alexandra to system wykorzystujący zależności między postawą ciała, a stanem umysłu .Technika Alexandra nazywana jest metodą reedukacji psychofizycznej, ponieważ uczy świadomego przywracania naturalności i swobody psychofizycznej organizmu. Inaczej mówiąc prowadzi do eliminowania nieprawidłowych nawyków nadwerężających organizm lub ograniczających swobodę jego działania, a dotyczących codziennych ruchów i zachowań. Mimo że powstała na początku XX wieku, dopiero w ciągu ostatnich kilkunastu lat jest coraz bardziej doceniana i stosowana.
Jej szczególny charakter polega na tym, że nie proponuje dodatkowych ćwiczeń czy reżimów psychofizycznych, lecz uczy obiektywnej obserwacji siebie oraz świadomego wyboru sposobu działania, najefektywniejszego dla danej czynności. Z tego względu może być korzystna w przypadku pacjentów z chorobą nowotworową, szczególnie we wcześniejszych jej fazach.
To właśnie znalezienie sposobu na świadome przeciwstawienie się reakcjom odruchu strachu zdecydowały o uniwersalnym charakterze Techniki Alexandra. Podstawowe elementy tej metody obejmują te same kroki, przez które przechodził jej autor.
Jest to przede wszystkim nauka obiektywnej obserwacji siebie, swojej postawy i sposobów działania w celu wykrycia źródła problemu.
Kolejnym etapem jest mentalne powstrzymanie natychmiastowej automatycznej reakcji na bodziec do działania, szczególnie reakcji powodujących nadmierne napięcia i nadwerężanie organizmu.
Specyficzne kierunki myślowe umożliwiają zachowanie pełni przestrzeni organizmu oraz odpowiedniej sprężystości mięśni i organów biorących udział w danym ruchu.
Szczególną rolę odgrywa również świadomy wybór sposobu działania, który ma nie tylko prowadzić do oczekiwanych rezultatów, lecz również zapewniać pełne wykorzystanie możliwości organizmu, unikając jego nadwerężania.
W toku swej pracy Alexander zwracał szczególną uwagę na utrzymanie prostej, swobodnej postawy z pełnym zachowaniem jej przestrzeni zarówno w ruchu jak i bezruchu. Nazwał to pierwotną kontrolą (ang. primary control), dzięki której stale jest zachowana dynamiczna relacja pomiędzy głową, szyją i kręgosłupem.
Szczególnie męczące wydaje się błądzenie myśli po zaskakujących obszarach świadomości. Wszystkim pewnie znane są sytuacje strachu i paniki, kiedy nie jesteśmy w stanie odwrócić własnej uwagi od najbardziej pesymistycznych wizji obecnej sytuacji. Technika Alexandra nie zajmuje się poszukiwaniem źródeł negatywnych myśli i wewnętrznych lęków, daje jednak techniczne umiejętności radzenia sobie z nimi. Z czasem może również dodawać odwagi w zagłębianiu się w przyczyny tych głębokich wewnętrznych problemów, z tego tylko względu, że pomaga panować nad strachem, który im towarzyszy. Nie muszę pewnie dodawać, że umiejętność zapanowania nad natłokiem niekorzystnych myśli sprzyja również poprawieniu umiejętności skupienia i koncentracji.
Te udoskonalone sposoby poruszania sie , chodzenia , stania, leżenia umożliwiają lepszy przepływ energii przez cały organizm dzięki czemu postawa i wykonywane ruchy będą lżejsze i znacznie swobodniejsze. Ta wolność fizyczna pociągnie za sobą podobna wolność umysłu. Umysł wyswobodzi się od psychicznych stresów i napięć. Technika Alexandra uczy ludzi osiągać spokój i lepiej reagować na świat zewnętrzny, gdyz są oni w stanie efektywniej wykorzystac swoją energie i uzyskac równowage umysłu. Ludzie, którzy nauczyli sie tej techniki tierdza często, że ogarnia ich zdumienie, kiedy uświadamiaja sobie, jak bardzo byli wczeniej spięci fizycznie i umysłowo.
Technikę Alexandra moga stosowac szczególnie ci , którzy chcieliby osiągnąć wysoki wysoki stopień koordynacji ciała i umysłu i być świadomi swojej postawy , jak muzycy, aktorzy i inni artyści, praktykujący jogę i medytację, a także sportowcy.
Żródło: http://www.unicorn.o...y2/technika.htm
oraz Świat Wiedzy ciało człowieka str. 399 temat 126
