Pozwolę sobie rozwinąć nieco ten temat.
Oto co współczesna nauka o tym mówi:
Podobieństwa pomiędzy ludźmi i niektórymi dużymi małpami człekokształtnymi dostrzegano od bardzo dawna. Malajczycy nazywali orangutana leśnym człowiekiem (orang-outang), Karol Linneusz zaklasyfikował do rodzaju Homo człowieka i szympansa, któremu nadał nazwę systematyczną Homo nocturnus (nocny człowiek, człowiek nocy), a rodzinę człowiekowatych (Hominidae) umieścił wśród małp człekokształtnych.
Kolejny etap rozwoju myśli ewolucyjnej rozpoczął się od odkrycia w 1829 (Engis, Belgia), w 1848 (Forbes' Quarry, Gibraltar) i w 1856 roku (Neanderthal, Niemcy) kości istot podobnych do człowieka (neandertalczyk). Pojawiło się wówczas pojęcie człowieka jaskiniowego, które przetrwało do naszych czasów w kulturze masowej.
Karol Darwin zakładał, że poszukiwania skamielin wczesnych hominidów powinny być prowadzone w Afryce (Darwin, 1871). Wnioskował tak z analizy zasięgu naturalnego występowania gatunków najbliżej spokrewnionych z człowiekiem.
Poszukiwania prowadzone w różnych regionach świata - poza młodszymi genealogicznie okazami - nie dostarczały nowych danych o formach starszych od neandertalczyka. Począwszy od 1924 sytuacja zaczęła się zmieniać. Wskazywany przez Darwina kierunek poszukiwań wydawał się właściwy i kolejne lata przynosiły coraz to nowe odkrycia. Uwaga całego świata skoncentrowała się na afrykańskich stanowiskach archeologicznych.
Zanim pojawił się człowiek
Pierwsze łożyskowce (Eomaia) powstały w kredzie z grupy wymarłych, żyworodnych ssaków, nazywanych Eupantotheria, Eomaia prawdopodobnie dała początek kilku grupom: Xenathra, Afrotheria, Euarchontoglires, Laurasiatheria oraz Protoeutheria. Pierwsze euarchonty (Plesiadapis), w paleocenie dały początek pierwotnym małpiatkom, te dały początek linii ewolucyjnej, której pierwszym przedstawicielem był Eosimias, żyjący 45-40 mln lat temu, do tej linii ewolucyjnej obecnie należą małpy szerokonose (płaksowate, pazurkowce i inne), makakokształtne oraz małpy człekokształtne. Na podstawie analizy wyników badań molekularnych ustalono, że małpy szerokonose (Platyrrhini) oddzieliły się od wąskonosych ok. 35 mln lat temu Nie ma pewności, co do tego, gdzie wyewoluowały naczelne. Wielu badaczy skłania się ku Afryce, jednak prace archeologów na terenie Eurazji zdają się temu przeczyć. Niektórzy naukowcy wskazują nawet na Amerykę Północną, która w paleocenie i na początku eocenu wraz z Eurazją tworzyła Laurazję.
Za najstarszych przedstawicieli rodziny człowiekowatych uznaje się Sahelanthropus tchadensis (choć jego dwunożność nie została potwierdzona) i Orrorin tugenensis, których szczątki znaleziono w Afryce. Ok. 5,5 mln lat temu - również w Afryce - pojawiły się ardipiteki (A. kadabba i A. ramidus), a po nich pierwsze australopiteki (4-2 mln lat temu) i spokrewnione z nimi parantropy.
Czaszka Australopiteka
Skamieniałościom australopiteków towarzyszyły narzędzia kamienne, jednak nie ma pewności, czy nie były one wytworem późniejszych lub żyjących już wyżej rozwiniętych hominidów przebywających na tym samym terenie. Z tego okresu (3,6 mln lat) pochodzą najstarsze znane odciski stóp z Tanzanii przypisywane dwunożnym człowiekowatym.
Pierwsze ślady człowieka
Pierwszym śladom przedstawicieli rodzaju Homo towarzyszą prymitywne narzędzia kamienne. Narzędzia znalezione w wąwozie Olduvai (kultura Olduvai) - datowane na ok. 2,6 mln lat (Hadar, Omo i Turkana), a w Azji na ok. 2 mln lat - przypisywane są Homo habilis (człowiek zręczny). Prawdopodobnie wyłonił się spośród australopiteków. Był od nich bardziej wyprostowany, osiągał ok. 130 cm wzrostu i miał większy mózg. Świadectwa kopalne wskazują na jego obecność do ok. 1,5 mln lat temu. Od ok. 1,8 mln do 70 tys. lat temu żył H. erectus i H. ergaster czasami traktowane jako jeden gatunek - pitekantrop nazywany człowiekiem wyprostowanym.
Czaszka Pitekantropa
Jego (lub ich) ślady znajdowane są w Afryce, Azji i Europie, co sugeruje, że był pierwszym gatunkiem, który opuścił Afrykę. Pitekantrop udoskonalił wytwarzanie narzędzi, polował na zwierzęta i potrafił rozpalać ogień. Prawdopodobnie tworzył struktury społeczne oparte na związkach rodzinnych.Ok. 350 tys. lat temu na terenie Europy pojawili się pierwsi przedstawiciele neandertalczyka (Homo neanderthalensis).
Czaszka Neandertalczyka
Pierwsze ślady Homo sapiens datowane są na ok. 250 tys. lat (archaiczny Homo sapiens). W Europie pojawił się ok. 45 tys. lat temu (kromaniończyk), a więc w czasie kiedy żyli jeszcze neandertalczycy. Obydwa gatunki koegzystowały obok siebie przez blisko 10 tys. lat. Do te pory nie wiadomo, co spowodowało wyginięcie neandertalczyków.
Czaszka Kromaniończyka
Link