Chciałbym pokrótce
![:]](https://www.paranormalne.pl/public/style_emoticons/default/pleased1.gif)
przedstawić pewien system leczniczy dzięki któremu tak naprawdę, bierzemy zdrowie w swoje ręce. Jest to zbiór artykułów przedstawiający ogólne podstawy i pojęcia z tej mało znanej dyscypliny w Polsce. Artykuły zaczerpnięte z Internetu, książek, znajdują się także odnośniki, jeżeli łamie jakieś prawa tym że to umieściłem na tej stronie bez zgody autora proszę mnie poinformować. Zostaną usunięte.Ajurweda - system medycyny indyjskiej rozwinięty w starożytności. Ajurweda zajmuje się zdrowiem fizycznym, psychicznym i duchowym. Jest jednym z niewielu systemów medycyny niekonwencjonalnej wykorzystujących chirurgię. http://pl.wikipedia.org/wiki/Ayurveda
INDYJSKA MEDYCYNA NATURALNA
1, Skarby Ajurwedy
2. Renesans indywidualnej diagnostyki
3. Jak uczynić możliwym niemożliwe?
4. Prakriti
5. Pokaż mi swe paznokcie, a powiem ci kim jesteś
- Oznaki choroby
6. SMAK AJURWEDY
http://vrinda.net.pl...ie/ayurveda.php
7. The Ayurveda Encyclopedia - Natural Secrets to Healinn Prevention Longevity [ENG] (tłumaczenia dokonałem z tej książki sam)
A. Dosha w czasie dnia.
B. Fizyczne i psychiczne właściwości smaków
C. Smaki, Energia i ich Własności.
8. a. Zdrowie wewnątrz nas
b. Wywiad z Dr Olgą Ułybiną, lekarzem medycyny Ayurvedyjskiej.
c. Ayurweda a dieta
d. Dieta księżycowa
http://www.artoflivi.../strona.php?4,0
1, Skarby Ajurwedy
Większość historyków medycyny uważa, że Ajurweda to najstarszy na świecie system medycyny naturalnej. Powstał on w Indiach ponad 5 tysięcy lat temu. Ajus oznacza "życie" lub "okres życia" Weda oznacza "wiedzę" lub "naukę", zatem Ajurweda to "nauka o życiu". Jej celem jest uświadomienie, w jaki sposób możemy wpływać na nasze zdrowie, kształtować je i przedłużać. Wedlug Ajurwedy umysł wywiera najgłębszy wpływ na ciało, zatem uwolnienie się od chorób zależy od zmiany świadomości, zrównoważenia jej i przekazania tej równowagi ciału.
Ajurweda ma charakter holistyczny. Rozpatruje człowieka jako całość – sumę jego sfery fizycznej, umysłowej i uczuciowej. Choroba definiowana jest jako brak równowagi pomiędzy siłami, króre rządzą naszym ciałem. Dlatego też leczenie określonej choroby obejmuje przywrócenie harmonii całemu ciału, które w ten sposób wzmocnione dokonuje procesu uzdrawiania.
Z drugiej jednak strony Ajurweda traktuje każdego człowieka indywidualnie. Znane przysłowie mówi, iż to, co dla jednego jest lekarstwem, dla innego może być trucizną. Dlatego też Ajurweda oferuje bogactwo sposobów poznania swego ciała w celu postawienia właściwej diagnozy i dobrania takiej terapii, która przyniesie nam wyłącznie same korzyści.
Gdyby Ajurweda była religią, Natura byłaby jej boginią. Od zarania dziejów żaden lekarz nie wyleczył żadnego pacjenta. W przyszłości również nie będzie w stanie tego dokonać, gdyż jedynie Natura potrafi leczyć. Lekarze nie są po to, by na naszych oczach dokonywać cudów. Nie powinniśmy wymagać od nich rzeczy niemożliwych. Prawdziwy lekarz jest nauczycielem, który pomaga pacjentowi samemu radzić sobie ze swoimi problemami. Cuda pozostawia Naturze, ofiarowując jedynie swoje umiejętności i wiedzę jako medium, za pośrednictwem którego działa Natura. Z tego też powodu, bardziej niż medycznym systemem, Ajurweda jest raczej sposobem życia – umiejętnością wspołpracowania z Naturą i życiem w harmonii z jej prawami. Jak powiedział Carl Jung: "Kiedy idziesz boso, jak możesz nie pamiętać o istnieniu ziemi?..."
Szczególnym przesłaniem Ajurwedy jest zachęcenie nas do "wędrówki boso przez życie", czyli postrzeganie rzeczy takimi jakie one są i wzięcia odpowiedzialności za nasze własne zdrowie.
2. Renesans indywidualnej diagnostyki
Każdy z nas chce cieszyć się doskonałym zdrowiem, dlatego kiedy pojawia się najdrobniejsza dolegliwość, naturalną naszą reakcją jest szukanie przyczyny złego samopoczucia. Medycyna konwencjonalna do pewnego stopnia zagłuszyła w nas ten pierwotny instynkt. Obecnie na rynku farmaceutycznym pojawia się coraz więcej tak zwanych „ złotych środków” – leków, które, jak wynika z ich opisu, są panaceum ma większość chorób. Niestety równie długa jest lista ich skutków ubocznych.
Według Ayurvedy ta sama choroba może mieć różne przyczyny, choć objawy wyglądają bardzo podobnie. Jednym z tego typu przypadków są wrzody żołądka. Mogą być one spowodowane różnymi rodzajami odżywiania, stylu życia, innego rodzaju stresami, itp. Dlatego też mamy do czynienia z zupełnie innymi chorobami nazwanymi tę samą nazwą! Aby pokonać chorobę należy zlikwidować jej przyczynę, a skoro mamy do czynienia z różnymi przyczynami, musimy zastosować odmienne terapie.
Podobna rzecz ma się z dietą. Niewłaściwym jest uogólnianie, iż na przykład sok pomarańczowy jest zawsze zdrowy a pizza z podwójnym serem zawsze niezdrowa. Dla niektórych przypadkach sok pomarańczowy jest wręcz niewskazany, gdyż może powodować zgagę lub wzmagać nieżyt żołądka. Jednej osobie porcja pizzy przyczyni się do powstania kolejnej warstewki tłuszczu, innej zaś dostarczy niezbędnych tego dnia kalorii, potrzebnych do działania.
To, że każdy z nas jest inny wcale nie utrudnia postawienia diagnozy. Wręcz przeciwnie – kilkanaście trafnych pytań dotyczących naszego życia bardziej ułatwi wprawnemu lekarzowi postawienie diagnozy niż szczegółowy opis dolegliwości. W Ayurvedzie wszystko ma znaczenie- nasz styl życia, reakcje na sytuacje stresowe, preferencje żywieniowe i klimatyczne, a nawet nasze małe dziwactwa czy przyzwyczajenia.
Mimo, iż każdy z nas jest inny, dla ułatwienia Ayurveda klasyfikuje ludzi na trzy podstawowe typy konstytucjonalno – psychologiczne: Vata, Pitta i Kapha oraz pięć dodatkowych, będących ich kombinacjami. Zasadniczo nie mamy wpływu na zmianę naszej prakriti, czyli typu ciała. Predyspozycje do niej otrzymujemy w genach. Nie ma jednak „lepszej” prakriti czy „gorszej” prakriti. Każdy typ ciała ma takie same szanse na osiągnięcie zdrowia i długowieczności.
Atrakcyjność tej starożytnej nauki polega także na tym, iż zaczynamy dzięki niej akceptować siebie takimi, jakimi jesteśmy. Ayurveda nie głosi fałszywego kultu modelek z pierwszych stron kolorowych pisemek. Tak samo piękna może być szczupła, ekspresyjna blondynka, jak i lekko zaokrąglona, spokojna brunetka o ciepłych oczach. Prawdziwe piękno leży w zdrowiu i wewnętrznej harmonii. Każdy, kto jest zdrowy i szczęśliwy- jest atrakcyjny.
3. Jak uczynić możliwym niemożliwe?
U podstaw diagnostyki ayurvedyjskiej leży wiedza o trzech doszach, czyli trzech siłach, które wpływają na każdy żywy organizm. Aby opisać, jak wewnętrzne i zewnętrzne siły działają na siebie nawzajem we wszechświecie.
Ayurveda stosuje teorię Pięciu Wielkich Elementów Materialnej Egzystencji. Są to:
Ziemia – stały stan skupienia materii, którego cechą charakterystyczną jest stabilność, ustaloność, zwartość.
Woda – ciekły stan skupienia materii, którego cechę charakterystyczną jest płynność.
Ogień – siła, która może przekształcać substancję ze stałej poprzez ciekłą w gaz, i odwrotnie. Cechą charakterystyczną ognia jest zdolność transformacji.
Powietrze – lotny stan skupienia materii, którego cechą charakterystyczną jest ruch i dynamizm.
Eter (przestrzeń) – źródło, z którego wszystko się manifestuje i do którego wszystko powraca; teren, na którym mają miejsce wszystkie zdarzenia. Eter nie ma fizycznej egzystencji; istnieje jedynie jako odległości, które oddzielają materię.
Powyższe pięć elementów łączy się ze sobą, tworząc Trzy Dosze: Vata, Pitta i Kapha. Vata jest związana z energią kinetyczną w ciele. Dotyczy głównie systemu nerwowego i kontroluje wszelkie ruchy ciała. Kapha jest bliższa energii potencjalnej, która odpowiada za stabilność i gładkość w ciele. Jej siedzibą są komórki i produkty przemiany materii. Pitta dba o równowagę pomiędzy energią potencjalną i kinetyczną. Jej zadaniem jest trawienie, nawet jeśli jest to tylko „trawienie” koncepcji czy teorii w umyśle. Głównym polem działania Pitta są gruczoły wydzielania wewnętrznego.
Kapha związana jest z Elementem Wody i Ziemi, które jednak niezbyt wiele mają ze sobą wspólnego, podobnie jak piasek wrzucony do wody. Służy ona do tego, by w naszym ciele elementy złożone z Ziemi spoczywały w płynach we właściwych proporcjach. Kiedykolwiek ciało staje się zbyt „zwarte” mamy do czynienia z zaburzeniami Kapha, np. kamienie żółciowe lub nerkowe. Są to organy złożone z Ziemi, które zostały wysuszone tak bardzo, iż uniemożliwiony został prawidłowy przepływ Wody. Kapha, zatem jest ta siłą, która utrzymuje w równowadze Ziemię i Wodę, które inaczej nie byłyby w stanie współpracować.
Pitta związana jest z Elementem Ognia i Wody. Te elementy są zawsze w opozycji do siebie, a w najlepszym przypadku ignorują się, gdy wchodzą ze sobą w kontakt. Jeśli w danym połączeniu jest więcej Wody niż Ognia, Woda gasi Ogień, jeśli zaś przeważa Ogień, Woda wygotowuje się lub wyparowuje. Zadaniem Pitta jest sprawienie, by tych dwoje oponentów współpracowało ze sobą w naszym ciele. Choć na pierwszy rzut oka nierealne, jest to jednak możliwe. Przykładem są kwasy żołądkowe – Woda, która zawiera Ogień służący do trawienia pokarmów.
Vata składa się z Elementu Powietrza i Eteru. Jest jak wiatr w przestrzeni. Eter jest z natury nieruchomy, powietrze zaś zawsze pozostaje w ruchu i ma tendencję do niekontrolowanej ekspansji poza wszelkie ograniczenia. Zbyt pusta przestrzeń z kolei, powoduje stagnację i zastój. Vata stoi na straży tego, by zawsze było wystarczająco dużo przestrzeni, w której mogłoby poruszać się powietrze.
Dosza- w sanskrycie oznacza coś, co „wypada z toru” lub coś, co „często się psuje”. Vata, Pitta i Kapha są niezbędne do życia, ale mogą sprawić wiele problemu, gdy pozwoli się im popaść ze sobą w konflikt. Są jak osobowość o dwóch twarzach. To nie jest ich wina, one po prostu mają do wykonania bardzo trudne zadanie połączenia wewnątrz siebie dwóch opozycyjnych żywiołów.
Dosze są siłami, nie substancjami. Kapha nie jest śluzem, lecz siłą, która sprawia, ze ciało wytwarza śluz. Pitta nie jest żółcią, lecz stymuluje wydzielanie żółci. Vata nie jest powietrzem, ale zwiększenie Vata w ciele powoduje zwiększoną produkcję gazów. Ponieważ są bezustannie aktywne, ciało nie jest w stanie ich gromadzić, dlatego ich produkty są regularnie wydalane w trakcie spełniania swych funkcji. Vata, Pitta i Kapha znajdują się w każdym ciele w proporcjach właściwych dla danej osoby. Od tego czy współdziałają ze sobą w harmonii, czy też wymykają się spod kontroli, zależy stan naszego zdrowia.
4. Prakriti
Aby zrozumieć, czym jest pakriti, musimy bliżej przyjżeć się doszom. Oto ich główne cechy charakterystyczne:
Vata – sucha, zimna, lekka, nieregularna, ruchliwa, rozrzedzona, szorstka
Pitta – gorąca, oleista, lekka, intensywna, płynna, ciekła, cuchnąca
Kapha – ciężka, oleista, zimna, stabilna, gładka, skondensowana, lepka
Wszystkie trzy dosze ulokowane są w każdej komórce ciała, a oprócz tego mają swoje główne siedziby w organizmie. Jeśli dosza zatraca równowagę, pierwsze objawy pojawiają się właśnie w tych miejscach.
Vata – mózg, serce, jelito grube, kości, płuca, pęcherz moczowy, szpik kostny, system nerwowy;
Pitta – skóra, oczy, wątroba, mózg, krew, gruczoły wydzielania wewnętrznego, jelito cienkie, śledziona;
Kapha – mózg, stawy, usta, język, limfa, żołądek, klatka piersiowa.;
Dosze są ze sobą ściśle powiązane, dlatego zawsze działają razem. Gdy próbujemy przywrócić równowagę jednej, nie jest to obojętne dla innej. Dla przykładu: gdy wypijemy szklankę zimnej wody, obniży się Pitta, zaś Vata i Kapha podniosą się. Dosze nigdy nie są statyczne. Są zrównoważone, gdy pozostają w dynamicznej równowadze. Równoważenie dosz przypomina trochę ustawianie fal w radioodbiorniku w poszukiwaniu swej ulubionej rozgłośni.
Przewaga którejś doszy w organizmie determinuje naszą przynależność do określonego typu ciała, czyli tworzy naszą prakriti. Wyróżniamy osiem głównych prakriti: V, P, K, VP, PK, VK, VPK, i zrównoważona. Bardzo niewiele osób ma wszystkie trzy dosze rozregulowane (VPK). Te osoby rzadko cieszą się dobrym zdrowiem i muszą być bardzo zdyscyplinowane, by udało im się uniknąć chorób. Podobnie, niewielu jest takich, których dosze znajdują się w ciele w takich samych proporcjach i do tego w równowadze. Ich ciało jest jak powóz ciągnięty przez trzy posłuszne konie. Ci szczęściarze są bardzo odporni na większość chorób. Nie oznacza to jednak, że mogą sobie folgować przez całe życie. Jeśli nie będą prowadzić zdrowego trybu życia, po jakimś czasie może okazać się, iż któraś z doszy uległa zachwianiu i czeka ich ta sama praca nad powrotem do zdrowia, co typy z podwójną doszą lub VPK. Większość ludzi na pewno jednak będzie w stanie zakwalifikować się do jednej z pozostałych sześciu kategorii.
Często mamy do czynienia z doszą podwójną, np. VP. Jest to zrozumiałe, gdyż otrzymujemy nasze ciało od naszych rodziców i jest ono wypadkową obydwu prakriti – matki i ojca, a ich prakriti jest również połączeniem prakriti ich rodziców. W sanskrycie prakriti oznacza „pierwsze stworzenie”, coś co zostało stworzone w momencie poczęcia i towarzyszy nam do konca życia. Pamiętajmy, iż nasza prakriti jest jedyna i niepowtarzalna- jak nasz genotyp. Niemniej jednak powinniśmy starać się ją poznać i na bazie tej wiedzy wybrać taki sposób życia, przy którym nasze ciało będzie sprawiało nam najmniej problemów.
5. Pokaż mi swe paznokcie, a powiem ci kim jesteś
Ayurveda dysponuje dziesiątkami kryteriów, za pomocą których możemy określić typ naszego ciała, czyli naszą prakriti. Próby określenia swej prakriti warto zacząć od analizy cech zewnętrznych.
To, co już na pierwszy rzut oka wskazuje na przynależność do danego typu, to budowa ciała. Osoby typu Vata są zazwyczaj albo wyjątkowo wysokie, albo wyjątkowo niskie, szczupłej budowy, o wąskich ramionach i długich rękach. Ich palce u stóp i rąk bywają długie i często „strzelają” podczas ruchów. Vata mogą mieć kosci drobne lub też grube i ciężkie, z wydatnymi kolanami lub łokciami. Wszelkie strukturalne nieprawidłowości takie jak skolioza, płaskostopie, wydatny nos, również wskazują na Vata. Osoby typu Pitta mogą poszczycić się bliską ideału, proporcjonalną sylwetka. Są średniego wzrostu i mówiąc potocznie- ” wszystko mają na swoim miejscu”. Typ Kapha charakteryzuje się masywną budową ciała, ciężką strukturą kostną i szerokimi ramionami. Osoby tego typu są najlepszymi kandydatami na bramkarzy i pracowników ochrony. Cechą związaną z budową ciała jest ciężar. Osoby Vata to raczej chudzielce, którzy niezalażnie od tego, ile zjedzą i tak nie są w stanie przytyć choćby kilograma. Jedną z cech Vata jest jednak nieregularność, zatem znaczne wahania wagi na przestrzeni całego życia również wskazują na Vata. Jeśli zdarzy się im zgromadzić zbędne kilogramy, to zazwyczaj ulokowane są one wokół pasa. Osobom Pitta udaje się zazwyczaj utrzymać prawidłową wagę przez całe życie. Potrafią szybko przytyć, jak również łatwo schudnąć. Ewentualna nadwaga rozłożona jest równomiernie w ciele. Osobom Kapha niełatwo jest uniknąć nadwagi, umiejscowionej głównie w dolnych częściach ciała.Tylko regularne ćwiczenia i dieta mogą je od niej uchronić. To ten typ ludzi, który „tyje nawet od patrzenia na jedzenie”.
Przyjrzyjmy się także włosom. Najważniejszą cechą Vata jest suchość, dlatego też osoby tego typu wyróżniają się zazwyczaj suchymi włosami. Jednakże z powodu charakterystycznej dla Vata zmienności i niregularności, czasem są one suche tylko na końcach a skłonne do przetłuszczania u nasady. Są naturalnie kręcone lub pofalowane, łamliwe, kruche, rozdwajające się i matowe. Włosy rude, jak również skłonność do szybkiego siwienia i łysienia to niezaprzeczalny znak, iż w ciele dominuje dosza Pitta. Zdarzają się jednak osoby typu Pitta o blond lub jasnobrązowych włosach. Typ Kapha posiada włosy grube, lśniące, najczęściej w ciemnych odcieniach brązu. Jednym z problemów, z którym się boryka, to ich skłonność do nadmiernego przetłuszczania.
Jak się okazuje, wiele może nam powiedzieć o prakriti tak nieznaczny element naszego wyglądu, jakim są paznokcie. Skrywane pod lakierem i rekawiczkami, sztucznie wydłużane i modelowane, zdają się bronić dostępu do wiedzy o rzeczywistym stanie naszego zdrowia, którego są obrazem. Najwięcej zabiegów upiększających prawdopodobnie stosują osoby typu Vata, gdyż ich paznokcie z natury dalekie są od ideału z reklam salonów kosmetycznych. Czasem różnią się od siebie wielkością i kształtem, mogą mieć bruzdy i wgłębienia. Sprawiają wrażenie sinawych lub szarych. Nawyk obgryzania paznokci dotyczy prawie wyłącznie osób Vata. Paznokcie Pitta są ładnie ukształtowane, miękkie i sprężyste, jakby z gumy. Intensywny kolor różowy świadczy o „gorącej krwi” płynącej w żyłach ich posiadaczy. Osoby Kapha mają zazwyczaj silne, duże i symetryczne paznokcie. Są one grubsze niż u pozostałych typów i blade w kolorze.
Przy określaniu prakriti powinniśmy kierować się przede wszystkim zdrowym rozsądkiem. Jeśli na przykład nie jesteśmy w stanie ustalić swej przynależności na podstawie któregoś z kryteriów, powinniśmy skupić się na innym, bardziej ewidentnym. Jeśli staniemy się ekspertami w tej dziedzinie, intuicja powie nam więcej niż sztywne książkowe kryteria.
Oznaki choroby w którymś z dosh można rozpoznać po obserwacji paznokciów:
1. Vata – czarne plamy,
2. Pitta – żółte plamy,
3. Kopha – białe plamy i cienie,
Określone palce dłoni można przyporządkować do:
Kciuk do „Vaty”
Wskazujący do „Pitty”
Środkowy oraz zewnętrzna strona dłoni ”Kophy”
Oczy, usta, język też odgrywają ważną rolę dzięki nim także można określić dysharmonie którejś z dosh.
6. SMAK AJURWEDY
Słodki smak cytryny
Mukhara dasi
Kiedy mówimy o smakach, najczęściej mamy na myśli potrawy lub produkty, które kojarzą nam się z nimi. "Słodkie jak miód"," kwaśne jak ocet"," gorzkie jak piołun" to porównania, które na stałe weszły do potocznego języka. Tymczasem tradycyjne pojęcie smaku różni się od aurvedyjskiego spojrzenia na smaki. Rzeczywisty smak niewiele ma wspólnego z jego źródłem – powstaje w ustach podczas kontaktu pożywienia z kubkami smakowymi.
Dowodem na relatywność odczuwania smaku jest na przykład eksperyment z pomarańczą. Weźmy dojrzałą pomarańczę i przekrójmy ją na pół. Po zjedzeniu jednej połówki zjedzmy łyżeczkę lub dwie miodu, a następnie pozostałą część pomarańczy. Druga połówka wyda nam się o wiele kwaśniejsza od pierwszej. Pomarańcza nie zmieniła się, zmieniła się natomiast nasza percepcja. Miód tymczasowo przytępił zdolność odczuwania słodkiego smaku, ponieważ zmysł smaku został nim przesycony. Kiedy więc spożywaliśmy drugą część pomarańczy, język zignorował jej słodycz, selektywnie doświadczając głównie jej kwaśnego smaku. Innym przykładem jest pewna roślina rosnąca w Indiach, której liście po ich spożyciu na jakiś czas całkowicie uniemożliwiają odczuwanie słodkiego smaku. Cukier traci swą słodycz, a jedząc go, czujemy tylko jego krystaliczną strukturę w naszych ustach.
Według Ajurwedy pożywienie nie traci smaku, nawet kiedy ulegnie strawieniu. Każda komórka w organizmie posiada swój własny "zmysł smaku", czyli sposób reagowania na smak substancji, która ją odżywia. Ponieważ wszystkie te komórki wpływają na siebie wzajemnie, wpływają również na zmysły i umysł. Stąd wniosek, iż smaki mają potężne oddziaływanie na nasze zdrowie i stan świadomości.
Wszystko, co spożywamy, wpływa na nasze ciało na trzy różne sposoby:
Pierwszym efektem kontaktu pożywienia z naszym ciałem jest jego smak, którego doświadcza język, zanim zostanie ono strawione. Drugie oddziaływanie ma miejsce podczas trawienia i ma związek z energią. Smaki „ciepłe”, czyli kwaśny, słony i ostry zwiększają zdolność organizmu do trawienia, zaś "zimne" jak słodki, gorzki i cierpki wymagają dodatkowej porcji energii z organizmu do ich strawienia. Kiedy trawienie jest zakończone, składniki odżywcze są wchłaniane do wewnątrz komórek. Efekt, jaki wywierają, jest odczuwany zarówno przez ciało jak i przez umysł. Końcowym efektem zjedzenia pokarmu słodkiego lub słonego jest smak słodki – odżywczy i sycący, dający satysfakcję ciału i umysłowi. Kwaśne potrawy wytwarzają ostatecznie smak kwaśny, który każe ciału doświadczać i próbować nowych rzeczy, samemu jednak nie dając nic od siebie. Zauważmy, iż większość potraw zwiększających apetyt, to potrawy kwaśne. Gorzki, ostry i cierpki zazwyczaj tworzą stany fizyczne lub mentalne, kiedy czujemy, iż coś tracimy. Są jednak bardzo istotne, gdyż poprawiają oraz przyspieszają trawienie i wydalanie.
Ajurwedyjscy eksperci zauważyli, że pokarmy, które najkorzystniej wpływają na organizm i pomagają utrzymać go w równowadze to zazwyczaj te, które mają bardzo wyjątkowe zestawienie cech. Weźmy dla przykładu cytrynę – jest kwaśna i gorzka w smaku, zimna -biorąc pod uwagę energię, a jej efektem końcowym jest smak słodki.
7. The Ayurveda Encyclopedia - Natural Secrets to Healinn Prevention Longevity [ENG]
A. Dosha w czasie dnia.
Dominowanie Dosha w czasie dnia:
Kapha 7-9 A.M. 7-9 P.M.
Kapha / Pitta 9-11 A.M. 9-11 P.M.
Pitta 11 A.M. - 3 P.M. 11 P.M. - 3 A.M.
Vayu 3-5 P.M. 3-5 A.M.
Vayu / Kapha 5-7 P.M. 5-7 A.M.
A.M. rano
P.M. popołudnie
Sześć Smaków: str. 67
Słodki – zmniejsza Vayu i Pitte, w ciele zwiększa Kaphe.
Kwaśny – zmniejsza Vayu natomiast zwiększa Pittę i Kaphę
Słony – zmniejsza Vayu natomiast zwiększa Pittę i Kaphę
Ostry - zmniejsza Kapha natomiast zwiększa Pittę i Vayu
Gorzki - zmniejsza Kaphe i Pittę natomiast zwiększa Vayu
Ściągające - zmniejsza Kaphe i Pittę natomiast zwiększa Vayu
„Wszystko z umiarem włączając w to także umiarkowanie.”
B. Fizyczne i psychiczne właściwości smaków
Słodki VP- K+
Fizyczność: Wzmacnia tkanki, dobra dla cery,
włosów, gardła, narządów zmysłów, ojas, dla dzieci,
i starszych. Uzdrawia rozbite kości, długotrwała wydajność,
jako środek zmiękczający, środek wykrztuśny i powoduje łagodne
rozwolnienie. Słodki smak buduje ciało, wzrost
mleka w piersiach, ciężko strawny.
Umysł: Dostarcza zadowolenie i harmonie.
W nadmiarze : Powoduje nadwyżkę wagi, niestrawność, cukrzycę,
omdlenia, rozszerzenie gruczołów, a nawet raka.
Sól V- PK+ (V+ w nadmiarze)
Fizyczność: Oczyszcza kanały i pory, poprawia trawienie, produkuje pot, poprawia smak, przesiąka
tkanki, skłonność do ran, i kruszy tkanki i wrzody.
Umysł: Środek uśmierzający, uspokaja nerwy, zatrzymuje niepokój.
W nadmiarze : Wzrost krwi, powoduje łysienie, szare
włosy, zmarszczki, pragnienie, choroby skóry, opryszczki, słabnie
siła ciała.
Kwaśny V - PK +
Fizyczność: Dobry na serce, trawienie, łagodzi
palące doznanie, nasyca, zwilża, jest łatwo
przyswajalne, tłuszczy, rozprasza gazy, odżywia, łagodzi pragnienie,
pomaga w krążeniu, pomaga wszystkim tkankom oprócz reprodukcyjnego,
utrzymuje kwaśność.
Umysł: Budzi umysł i zmysły.
W nadmiarze : Zwiotczałość, strata siły, ślepota,
zawroty głowy, swędzące podrażnienie, bladość, opryszczki,
zgrubienia, ospe, pragnienie, gorączkę.
Ostry K - P + (V + w nadmiarze)
Fizyczność: Uzdrawia choroby gardła, alergiczne wysypki,
zaburzenia w skórze, obrzęki, wrzodowe zgrubienia; wysuszoną oleistość,
przemianę materii, zwiększa produkcję śliny; podnosi głód, smak i
przyswajalność; eliminuje nadmiary dosha, zmniejsza masowość, rozszerza kanały ciała.
Umysł: Otwiera umysł i zmysły.
W nadmiarze : Powoduje pragnienie, omdlenia, drżenia i
bóle, odciąża z reprodukcyjnych płynów i sił.
Gorzki PK - V +
Fizyczność: Leczy z anoreksji, pasożytów, pragnienia, zaburzenia skóry,
gorączki, nudności, dobry na płonące doznania,
oczyszcza mleko w piersi i gardło, staje się łatwo przyswajalny,
wzmacnia inteligencję i wysusza.
Umysł: Oczyszcza zmysły i emocje.
W nadmiarze : Opróżnia tkanki.
Ściągający PK - V +
Fizyczność: Oczyszcza krew, zatrzymuje krwotoki, pot,
biegunki, uzdrawia wrzody, wysusza, trudny, trudno znośny,
powoduje niestrawność, zaciska tkanki, opada gojenie.
W nadmiarze : Powoduje gazy, pragnienie, wychudzenie, stratę
męskości; blokuje kanały, powoduje zaparcia
i bóle w obszarze serca, hamuje trawienie.
C. Smaki, Energia i ich Własności.[/u]
Gorąco Gorętszy Najgorętszy
Słony kwaśny ostry
Zimny Zimniejszy Najzimniejszy
słodki środek ściągający gorzka
Sucha Wysuszone Wyschnięte
ściągające gorzkie ostre
Przyczyna zaparć
Olejowate Oleiste Tłuste
kwaśne słone słodkie
Wspiera eliminację kału, uryny i gazów
Mała przyswajalność Niestrawność Ciężkostrawność
słony środek ściągający słodki
Przyswajalny Łatwiejszy Najłatwiej przyswajalny
kwaśny ostry gorzki
8. a. Zdrowie wewnątrz nas
Wykład o Ayurvedzie i właściwych tej nauce możliwościach niesienia ulgi w schorzeniach oraz ich leczenia został wygłoszony niedawno w Combaitore przez Dr Mani Gopalakrishnan ze Sri Sri Ayurvedy - Bangalore. Przedstawiamy poniżej krótkie streszczenie tego wystąpienia, uznając, iż jego główne punkty mogą okazać się bardzo pomocne w naszym codziennym życiu:
• Ciało, umysł i energia życia (duch) - tworzą trzy główne aspekty naszego istnienia.
• Słowo "stres" nie ma odpowiednika w żadnym z indyjskich języków, jako że aż do niedawna jeszcze hindusi nie znali stresu. Nasz sposób życia, sposób odżywiania i rozkład dnia były zgodne z prawami natury.
Kiedy zaczęliśmy łamać te prawa, zaczęły się też pojawiać tzw. choroby streso-pochodne, a zwłaszcza wynikające ze stresów umysłowych. Spowodowało to powstanie nowej gałęzi nauki, tzw. psycho-neuro-immunologii, zwanej również medycyną umysłu i ciała i która jest obecnie coraz szerzej praktykowana.
• Dr Mani Gopalakrishnan poruszył kwestię sposobu, w jaki nasz system immunologiczny połączony jest z systemem nerwowym i jak z kolei system nerwowy powiązany jest z umysłem. W przeciwieństwie do chwilowej ulgi powodowanej zażyciem leku czy zastosowaniem kuracji, które mają działanie tymczasowe, leczenie zgodne z wiedzą ayuvedyjską jest stopniowe, wspierające życie i o stałym efekcie końcowym. Żadne działania lecznicze nie mające oparcia w umyśle nie mogą przynieść trwałych skutków. Dr Mani Gopalakrishnan podkreślił wagę holistycznego traktowania życia i stwierdził, że kiedy pojawia się problem w obrębie ciała, nie możemy pominąć istniejących równolegle umysłu i ducha gdyż nawet najdoskonalszy system medyczny nie zda się na nic w martwym ciele.
• Wyleczenie zdarza się w umyśle wolnym od lęku, poczucia winy, złości, itd. Wyniki leczenia są o wiele skuteczniejsze u pacjentów wolnych od obaw, w małym stopniu odczuwających ciężar winy oraz o małym stopniu agresji. Skuteczność leczenia zależy od jasności umysłu i pokoju ducha. Kiedy stosujemy techniki oddechowe takie jak pranajamy czy Suddarshan Kriję - wszelkie negatywizmy znikają i umysł staje się jasny, pogodny i spokojny. W doświadczanym wówczas spokoju wydarza się to, co określamy mianem leczenia wewnętrznego. W dobrze oświetlonym pokoju nie pojawi się cień - i podobnie praktyka Suddarshan Kriyi umożliwia pozbycie się wszelkich negatywnych emocji i zapewnia jasność umysłu co sprawia, że wyleczenie staje się możliwe.
• Postrzegamy świat wzrokiem, słuchem, smakiem, węchem i dotykiem. Organy zmysłu mogą sprawnie funkcjonować tylko przy udziale umysłu. Bez pracy umysłu nie możemy postrzegać. Dlatego tez Ayurveda twierdzi, że zdrowie przychodzi od wewnątrz. Każda emocja rodzi odpowiadający jej rytm oddechu i odczucie w ciele. Oddech jest łącznikiem pomiędzy umysłem a ciałem. Umiejętne zastosowanie oddechu z powodzeniem dokona zmian w naszym stanie zarówno emocjonalnym jak i psychicznym przynosząc spokój, pogodę ducha i szczęście. Oddech może skutecznie wyeliminować napięcia i toksyny i znacząco wzmocnić naszą kondycję fizyczną.
• Nasze ciało składa się z 5 podstawowych elementów: przestrzeni, powietrza, wody, ognia i ziemi. Niemożliwością jest zważenie czy odmierzenie 5 kg przestrzeni czy też 3 l wody w ludzkim organizmie, ale te 5 elementów ma wpływ np. na zewnętrzne przejawy cech naszego charakteru - i tak, jeżeli ktoś charakteryzuje się giętkością i z łatwością "płynie" przez życie, poziom elementu wody najprawdopodobniej przeważa u niego nad innymi elementami. Cechy charakterystyczne dla danego człowieka wynikają z proporcji poziomów tych pięciu elementów.
• Ayurveda jest nie tylko nauką medyczną, ale sposobem życia a określa się ją mianem "wiedzy o życiu", ponieważ dotyczy wszelkich aspektów naszego istnienia: ciała, umysłu i ducha. Większość chorób może zostać wyleczona bez użycia leków. Wystarczy zaprowadzić drobne zmiany w naszym stylu życia i dokonać drobnych korekt dietetycznych....
b. Wywiad z Dr Olgą Ułybiną, lekarzem medycyny Ayurvedyjskiej.[/u]
Irena Stanisławska:
• Jakie miejsce w medycynie Ayurvedyjskiej zajmuje dieta?
Olga Ułybina: Dieta jest najważniejszą terapią, ponieważ jeśli człowiek jest chory i odżywia się nieprawidłowo, w jakikolwiek sposób by się nie leczył, i tak nie wyzdrowieje. Pokarm może być najlepszym sposobem leczenia, pod warunkiem, że będzie odpowiedni. A odpowiedni, znaczy dostosowany do indywidualnych potrzeb. Dla każdego człowieka wskazane są pewne produkty, a pewne działają na jego organizm niekorzystnie. Aby ustalić odpowiednią dietę specjalista Ayurvedy na podstawie diagnostyki z pulsu określa indywidualną konstytucję człowieka, czyli stosunek dosh: vaty, pitty i kaphy. Doshe to zasady przebiegu psychofizjologicznych procesów w organizmie człowieka. Vata kontroluje wszystkie procesy poruszania się, zarówno ruchów samego ciała, jak i wszystkich ruchów w jego wnętrzu: to proces oddychania, ruch krwi po obiegu, ruch mięśni serca czy wydalanie produktów przemiany materii. Jeśli vata jest zrównoważona - wszystko przebiega prawidłowo. Pitta z kolei kontroluje wszystkie procesy transformacji ciała: przekształcanie zjedzonego pożywienia w części tkanek, zapewnia produkcję hormonów, fermentów, enzymów, soków trawiennych, reguluje temperaturę. Jeśli pitta jest zrównoważona - mamy wspaniałe trawienie. Dosha kapha zabezpiecza budowę struktur, czyli zapewnia naszemu ciału prawidłowy szkielet, mięśnie, smarowanie stawów. Jeśli jest zrównoważona człowiek ma dobrze ukształtowane ciało. Tak jak wspomniałam, te trzy doshe składają się na naszą indywidualną konstytucję, ale ich proporcjonalny stosunek u każdego człowieka jest inny i określa jego indywidualność. Są typy jedno-doshne, dwu-doshne np. vata - pttta, pitta - kapha. Są też typy składaj?ce się z 3 dosh. Nie znaczy to jednak że dwie osoby z konstytucją vata - pitta będą absolutnie jednakowe, ponieważ stosunek vaty i pitty u każdej z nich będzie inny. Człowiek jest zdrowy tylko wtedy, jeśli stosunek vaty, pitty i kaphy jest taki, jaki był w momencie jego narodzin. Jeśli ta naturalna konstytucja zostaje naruszona - zaczyna się choroba.
• Czy to oznacza, że gdybyśmy od dziecka odżywiali się zgodnie z dietą przypisaną naszej konstytucji, bylibyśmy zdrowi?
To bardzo słuszne spostrzeżenie. Od samego początku powinniśmy się odżywiać tak, żeby nie naruszać naszej prawdziwej natury.
• Skoro tak nie robimy i już dopadła nas choroba, w czym nam może pomóc dieta?
Dieta pomoże nam wrócić do zdrowia. Dlatego powinniśmy określić, która dosha jako pierwsza przestała być w równowadze i określić dietę, która pomoże tę równowagę przywrócić. Ayurveda jest całościowym systemem naukowym, przyjmuje świat w jego pełnym obrazie, w jego całej różnorodności. Uważa, że wszystko co istnieje we wszechświecie (w tym również i ciało człowieka, i pożywienie) składa się z 5 pierwotnych żywiołów: przestrzeni, powietrza, ognia, wody i ziemi. I doshe to też połączenie tych elementów. Vata składa się z przestrzeni i powietrza, dlatego jest sucha i chłodna, i charakteryzuje ją ruch; pitta składa się z ognia i wody, jest tłustawa, charakterystyczne jest dla niej gorąco i zdolność do transformacji; kapha składa się z wody i ziemi, jest chłodna i wilgotna, i dla niej charakterystyczne jest stwarzanie struktur. Podstawową zasadą utrzymywania dosh w równowadze, jest zasada przeciwności, - jeśli dosha vata utraciła równowagę a wiemy, że składa się z przestrzeni i powietrza, przywracamy ją do równowagi produktami, w których powietrza i przestrzeni jest mało, czyli produktami, które składają się głównie z pozostałych 3 żywiołów - ognia, wody i ziemi. To bardzo prosty i efektywny sposób podtrzymania równowagi nie tylko w naszym ciele, ale i w całym wszechświecie, ponieważ człowiek, chociaż jest tylko jednym z malutkich obiektów wszechświata, podlega wszystkim jego prawom. Człowiek będzie zdrowy, szczęśliwy i będzie odnosił sukcesy tylko wtedy, gdy będzie żył w harmonii ze wszystkimi prawami przyrody.
Ale indywidualna dieta jest tylko jednym z elementów prawidłowego odżywiania. Ogromnie ważne jest również spożywanie posiłków dokładnie o określonym czasie, zgodnie z naturalnymi rytmami przyrody. Bo każda godzina dnia ma swój określony rytm, a my, będący dziećmi natury, nie powinniśmy go naruszać. I trzecia zasada: nasze posiłki nie powinny być zbyt obfite.
• W takim razie, o jakich godzinach powinniśmy jeśćć
Podstawą jest obiad między godziną 12 a 13. Natomiast według Ayurvedy śniadanie nie jest konieczne. Praktycznie śniadania potrzebują tylko przedstawiciele z mocno wyrażoną doshą vata. Przedstawicielom doshy pitta na śniadanie wystarczy szklanka mleka, a przedstawicielom kaphy może wystarczyć szklanka wody. Dlaczego? Dlatego, że dostateczną ilość energii otrzymujemy już podczas nocnego snu. Jeśli sen był naprawdę spokojny i dobry, pożywienie nie jest nam potrzebne, ponieważ jest ono tylko jednym ze źródeł energii. A olbrzymim źródłem energii jest właśnie nocny sen. Dlatego też ostatni posiłek nie powinien być spożywany po godzinie 19, by nie kłaść się spać z obciążonym układem trawiennym. Ayurveda kładzie duży nacisk na to, by pilnować przerw między posiłkami. Jeśli człowiek w czasie obiadu zjadł duży posiłek, to znaczy najadł się do syta, to powinno minąć przynajmniej 6 godzin, żeby ten posiłek został strawiony. W przerwie między obiadem a kolacją zaleca się wypicie tylko szklanki lassi, czyli specjalnie przyrządzonego kwaśnego mleka rozrzedzonego wodą z przyprawami, które pomaga w procesach trawienia. Dzięki niemu ta duża ilość pożywienia, którą zjadamy w czasie obiadu, zostanie w całości metabolizowana.
• Od dziecka słyszymy, że należy jeść 5 posiłków dziennie. Jak można nie odczuwać głodu jedząc tylko 2 razy dziennie!?
Zaczynamy dzień od szklanki wody z miodem i cytryną, potem można wypić szklankę specjalnie przygotowanego mleka z przyprawami, miodem i masłem ghee. Oprócz tego zjeść kilka rodzynków i orzechów, czy fig i migdałów. To bardzo pożywne, smaczne i całkowicie wystarczające. Kiedy prowadzę kursy żywienia wszyscy uczestnicy rano wypijają szklankę mleka i zgadzają się, że to im wystarcza. Jeśli jednak ktoś odczuwa głód, w przerwie między tym lekkim śniadaniem a obiadem możne wypić szklankę świeżo przygotowanego owocowego lub warzywnego soku, lub zjeść trochę owoców. Na obiad jemy do syta, a w przerwie między obiadem a kolację pijemy szklankę lassi. Potem kolacja i niedługo przed snem można wypić jeszcze szklankę mleka. To chyba sporo jedzenia jak na jeden dzień?
• W tej chwili uważa się, że mleko odwapnia. Makrobiotyka wręcz ze swojej diety mleko wyklucza.
Wielu dietetyków uważa, że mleko jest szkodliwe, ale bardzo trudno jest mi zrozumieć dlaczego pojawił się taki pogląd, skoro mleko jest prawdziwym źródłem wapnia. W Japonii przez 20 lat prowadzono eksperyment, który dotyczył właśnie picia mleka. Ochotników, którzy przez cały czas jego trwania pracowali w jednym miejscu, podzielono na 2 grupy - jedna grupa piła szklankę mleka dziennie, druga nie. Po 20 latach podsumowano wyniki i okazało się, że ci urzędnicy, którzy codziennie pili szklankę mleka mieli dwukrotnie miej zawałów i udarów mózgu od tych, którzy mleka nie pili. Wniosek nasuwa się jeden - mleko jest dla naszego organizmu pożyteczne. Przecież to produkt stworzony przez samą naturę, w którym harmonijnie łączą się białka, tłuszcze, węglowodany, wapno, witaminy. Ale żeby mleko było dobrze przyswajalne, Ayurveda zaleca określoną technologię przygotowania.
• Jesteśmy przyzwyczajeni, że im więcej składników zawiera posiłek tym lepiej, że na kanapce z serem musi być pomidor, ogórek, zielona sałata a jeszcze przydałaby się pietruszka, ponieważ zawiera dużo witaminy C. Dieta Ayurvedyjska ilość produktów ogranicza. Czy te, które przypisane są naszej doshy dostarczą nam wszystkich witamin i mikroelementów?
Nie zgadzam się z tym, że Ayurveda ogranicza. To, że każdemu człowiekowi przypisuje określone produkty, nie oznacza, że jest to dieta uboga. Pszenica, owies i ryż rekomendowane są dla wszystkich. Podobnie masło sklarowane - ghee, mleko przygotowane w szczególny sposób, lassi i miód. Zboża to najważniejszy rodzaj pożywienia, ale oprócz nich mamy dużą ilość warzyw strączkowych, warzyw, które rosną w ziemi i blisko ziemi (marchew, seler, dynie, kabaczki, cukinie), warzyw, które rosną trochę wyżej (pomidory, bakłażany, papryka) i rosnących na krzakach i drzewach owoców. Przedstawicielowi każdej doshy zaleca się produkty z każdej z wymienionych grup, ale oczywiście tylko te produkty, które są dla danej doshy wskazane, i tak np. przedstawicielom doshy pitta nie zaleca się takich warzyw jak papryka, bakłażany, a szczególnie pomidory, ponieważ u pitty pomidory mogą spowodować odkładanie soli w nerkach. Dla vaty pomidory są wskazane, natomiast niewskazane jest jedzenie surówek.
• Czy dieta Ayurvedyjska uwzględnia jedzenie mięsa?
Dieta Ayurvedyjska uważa, że w przyrodzie nie ma nic absolutnie szkodliwego ani absolutnie korzystnego. Wszystko zależy od ilości i od indywidualności człowieka. Ayurveda nie zabrania jedzenia żadnego rodzaju produktów. Ale jeśli człowiek praktykuje jogę, techniki oddechowe, sam rezygnuje z produktów pochodzenia zwierzęcego. Ja nie zalecam jedzenia mięsa, ale nie mam moralnego prawa dyktować komuś, czy ma być wegetarianinem, czy nie. Lecz jeśli już ktoś je mięso, lepiej, by było to mięso małych zwierząt.
• Ayurveda to dieta hinduska. W Indiach jest ciepło, świeci słońce, które dostarcza energii. W Polsce przez pół roku jest zimno i szaro. Jak się ma ta dieta do naszego klimatu, naszej konstrukcji?
Wracamy do tego, od czego powinniśmy zacząć: co to jest Ayurveda? Ayurveda to najstarszy system medyczny istniejący na świecie. Przetrwał do naszych dni od czasów cywilizacji wedyjskiej, która istniała na całej przestrzeni Europy i Azji. A w Indiach ta kultura po prostu dotrwała do dzisiaj. Dlatego Ayurveda jest nauką, którą da się przyjąć przez wszystkich ludzi żyjących na naszej planecie. W sanskrycie słowo Ayurveda oznacza znajomość życia, wiedzę człowieka o sobie samym i o wszystkim, co go otacza. Dlatego kiedy rozpatrujemy system odżywiania zgodnie z koncepcją Ayurvedy, wykorzystujemy tylko lokalne produkty (ja będąc w tej chwili w Polsce również staram się kupować miejscowe warzywa). Rekomendujemy jedynie niektóre przyprawy indyjskie, ponieważ mimo wszystko, jak dobrze pani powiedziała, indyjskie słońce i klimat stwarzają możliwości, by przyprawy te zgromadziły jak najwięcej odżywczych środków. Przyprawy są ważne również dlatego, że według Ayurvedy nasz posiłek powinien zawierać 6 smaków: słodki, kwaśny, słony, ostry, gorzki, cierpki, i tę różnorodność otrzymujemy nie tylko dzięki różnorodności produktów lecz także przypraw. Ale w swoim codziennym żywieniu oddajemy pierwszeństwo produktom danego regionu, zwłaszcza produktom sezonowym. I jest to jedno z podstawowych wymagań Ayurvedy.
• A jak jest z ilością składników w jednym posiłku?
Podczas jednego posiłku staramy się nie łączyć wielu produktów, bowiem gdy jest ich za dużo nasz układ trawienny a przede wszystkim żołądek nie wie, jaki rodzaj soków trawiennych i enzymów powinien wyprodukować. I zaczyna produkować soki trawienne tylko dla tych produktów, których jest najwięcej, a pozostałe pozostaną niestrawione i przejdą do następnych części układu trawiennego nieprzetworzone, a to może spowodować choroby dwunastnicy i trzustki. Należy też zwrócić szczególna uwagę na konieczność dokładnego przeżuwania każdego kęsa, tak, aby stał się jednorodny, dobrze nawilżony a więc łatwo przyswajalny przez receptory żołądka. Ważne też jest aby po skończonym posiłku nasz żołądek był wypełniony w 1/3 pokarmem stałym, w 1/3 - wodą a w 1/3 pozostał pusty.
Chciałabym jeszcze zwrócić uwagę na kilka rzeczy, które również mają duże znaczenie. Zadbajmy, by podczas spożywania posiłku otaczało nas piękno. Dotyczy to zarówno pomieszczenia, jak i nakrycia stołu, czystości i estetycznego podania posiłku. A ludzie, z którymi go jemy powinni nam być przyjaźni. Całą swoją uwagę poświęcamy na proces przyjmowania pokarmu, nie dekoncentrujemy się oglądaniem telewizji czy czytaniem gazetę.
• Jemy w milczeniu?
Dopuszcza się lekką wymianę zdań. Oprócz tego, jedzenie powinno być świeżo przygotowane, bowiem powtórne podgrzewanie pożywienia pozbawia je energii. Jedzenie, które nie zostało zjedzone w ciągu 2 godzin od momentu przygotowania, nie powinno już być wykorzystywane, ponieważ zaczynają w nim zachodzić procesy rozkładu. Jeśli człowiek spożywa takie jedzenie, wnosi te procesy w swoje ciało. I jeszcze jedna dobra zasada - jedzenie powinien przygotowywać nam człowiek, który nas lubi, aby miało energię miłości. A po skończeniu posiłku Ayurveda zaleca 15 - 20 minutowy spacer, żeby wszystkie procesy trawienia, które mają miejsce w naszym organizmie troszeczkę wzmocnić własną energią, aktywnością. Podczas chodzenia nasze ciało doznaje pewnych wibracji, które bardzo stymulują proces trawienia.
• Istnieje bardzo dużo diet, często krańcowo różnych. Trudno wybrać tę najlepszą dla siebie.
Istnieje bardzo dużo różnych diet, które rodzą się każdego dnia, które przychodzą i odchodzą, ale niestety często przynoszą ludziom szkodę. Dieta Ayurvedyjska istnieje tak długo, jak długo istnieje ludzkość. I dobrodziejstwa, jakie prześledzono na przykładzie długiego łańcucha pokoleń. Ta dieta jest naprawdę bezpieczna.
Wywiad ten przeprowadzony został w ubiegłym roku przez Irenę Stanisławską z Dr Olgą Ułybiną, lekarzem medycyny Ayurvedyjskiej z Naberżnyj Czelnyj (Rosja).
c. Ayurweda a dieta
Zgodnie z założeniami Ayurvedy, dobre samopoczucie i zdrowie człowieka ściśle zależy od tego jak sprawnie jego system trawienny jest w stanie dostarczyć organizmowi składników odżywczych. Kierując się wiedzą, że prawidłowe i sprawne przetwarzanie, wchłanianie i wydalanie pożywienia stanowi podstawę tworzenia zrównoważonego środowiska wewnętrznego, w którym zdrowie zachowywane jest bez trudu, ten starożytny system dostarcza nam sprawdzonych wskazówek dotyczących nie tylko reguł odżywiania się, ale też i właściwego sposobu i odpowiedniej pory do spożywania pokarmu.
PRAKRITI: właściwości spożywanego pokarmu
Najwięcej energii dostarczają naszemu organizmowi świeże, nieprzetworzone składniki i dlatego też podstawę zdrowego odżywiania powinny stanowić sezonowe owoce i warzywa, orzechy, ziarna zbóż. Tego typu jedzenie uważane jest za „satwiczne”: czyste i łatwo poddające się przetworzeniu w „ojas” – życiodajną substancję pochodzącą z dobrze strawionego pokarmu. Zasila ona ciało i zachodzące w nim procesy.
Pokarmy „tamasowe”, takie jak mięso - w tym drób i ryby, mrożonki, przetworzone półprodukty, alkohol, oczyszczona mąka i oczyszczony cukier oraz genetycznie modyfikowane produkty, oddziałują na nasz organizm i umysł nie tylko otępiająco, ale często powodują zatrucia toksynami, ogólnie zły stan zdrowia oraz w końcowym efekcie rozmaite schorzenia.
Również pokarmy „radżasowe”, takie jak czosnek czy cebula powodują brak równowagi funkcji ciała i umysłu, i podobnie jak w przypadku pokarmów tamasowych – należy się ich wystrzegać. Ogólnie mówiąc, jedzenie „satwiczne” poprzez różnorodną paletę smaków, konsystencji i barw dostarcza optymalny zakres składników odżywczych. Reguła ta podlega w sposób oczywisty zmianom wynikającym z konieczności uwzględnienia specyficznych cech indywidualnych dosh.
UPAYOGASAMSTHA: zasady dotyczące sposobu przyjmowania pokarmu
Ayurveda radzi, aby jedzenie było spożywane w umiarkowanym tempie, nie powinno być zbyt gorące ani zbyt zimne. Zalecane jest także odpowiednie łączenie składników (na przykład owoce nie powinny być spożywane razem z powolnie trawioną skrobią).
Pożywienie powinno być zawsze przygotowywane, podawane i jedzone w spokoju, w otoczeniu radości i miłości.
Podczas jedzenia należy zwracać uwagę na odpowiednie przeżuwanie pokarmu. Takie postępowanie pozwala być w pełni świadomym bogactwa smaków, być wdzięcznym za dostarczone pożywienie i czerpać radość ze spożywanego posiłku.
Odpowiednie porcje jedzenia odgrywają również znaczącą rolę: żołądek powinien być wypełniony do 1/3 jego pojemności. Zaleca się unikanie ciężkostrawnego pożywienia na noc.
Krótki, energiczny spacer po posiłku przekłada się na lepsze trawienie i jest to prosty sposób na wyzwolenie aktywności fizycznej w czasie codziennego rozkładu dnia.
Nawiązując do „karany”, czyli właściwego przyrządzania posiłków, należy przeznaczyć odpowiednią ilość czasu, aby przygotować jedzenie z troską, miłością i uwagą.
Takie podejście staje się istotne, gdy zauważymy, że emocje, jakie odczuwamy w czasie przyrządzania lub spożywania posiłku, zostały przez to pożywienie wchłonięte.
KALA: Znaczenie czasu w diecie
Kala odnosi się nie tylko do dnia i nocy, ale również do zmiany pór roku.
Wszyscy możemy zaobserwować, że ciało najlepiej funkcjonuje w trybie regularności.
Powinniśmy w związku z tym zapewnić taki tryb, aby posiłki były spożywane w odstępie minimum 4 godzin, by pokarm został należycie strawiony.
W tym temacie, Ayurveda dostrzega wpływ poszczególnych dosh w różnych porach roku, dlatego też radzi ona, aby dietę dobierać stosownie do sezonu.
Na przykład zimą, która jest porą roku vaty, najczęściej cierpimy z powodu kataru, artretyzu i reumatyzmu. Picie ciepłej wody w tym czasie, a także spożywanie obfitych, oleistych posiłków, wpływa na oliwienie stawów. Jedzenie lekkich, świeżych sałatek latem łagodzi ogień pity, która dominuje o tej porze roku.
W poszczególnych etapach przygotowywania i spożywania posiłków, modlitwy i medytacje powinny być kierowane do Boga, aby jedzenie stało się „prasad”, czyli łaską Boga. Takie pożywienie nie tylko odżywia ciało, ale także wzmacnia nasze mentalne, emocjonalne i duchowe zdrowie, transformując pospolitą codzienność w akt dziękczynienia.
d. Dieta księżycowa[/u]
tzw. „dni EKADASI", które w 2007 roku przypadają w następujące dni:
15, 28 stycznia
13, 27 lutego
15, 29 marca
14, 27 kwietnia
13, 27 maja
11, 26 czerwca
10, 25 lipca
09, 24 sierpnia
07, 23 września
06, 22 października
05, 21 listopada
05, 20 grudnia
W dniach w których przypada pełnia/nów księżyca jesteśmy zwykle szczególnie wrażliwi a często nawet rozdrażnieni. Pomóc możemy sobie utrzymując wówczas nasz organizm w czystości. Dlatego też Sri Sri Ravi Shankar zasugerował stosowanie diety zgodnie z terminami faz księżyca.
Potrzebujemy 4 dni na przyswojenie zjedzonego posiłku przez ciało i umysł; tak więc powinniśmy przestrzegać diety od czwartego dnia przed pełnią/nowiem księżyca. Na przykład: jeżeli pełnia przypada 10-go dnia danego miesiąca – pościmy 6-go, a jeżeli 25-go dnia miesiąca, to pościmy 21-go.
Zaleca się pościć od wschodu słońca w dniu w którym przypada post, do wschodu słońca następnego dnia.
Można jeść owoce i pić świeżo przyrządzone soki owocowe, albo też pić wyłącznie soki owocowe lub warzywne, albo też samą wodę. Następnego dnia szczególnie zwaracajmy uwagę na to co jemy – ta faza wychodzenia z diety jest równie istotna co sam post: przyjmujemy znowu pożywienie zaczynając od świeżych owoców i warzyw, unikając serów, chleba, chipsów, roślin strączkowych oraz zbóż i jego przetworów.
Najlepiej jest zacząć od zielonych warzyw, np. od szpinaku. Możemy też zakończyć dietę jedząc lekkie "kiczeri" przez cały następny dzień.
Korzyści:
• Ograniczone zostają skutki schorzeń zarówno fizycznych jak i umysłowych, które mają zwykle ostrzejszy przebieg w okresie pełni/nowiu
• Ograniczony zostaje wpływ planet i gwiazd na stan naszego umysłu i emocji
• Zapewniamy organizmowi chwilę odpoczynku – i to powtarzanego cyklicznie
• Rozbudzamy
