Ja odpowiem na to tak..
Moja babcia miewa sny prorocze, ALE charakteryzują się one tym, że widzi w nich czy rozmawia ze swoją zmarłą mamą (czasem i tatą, jeśli się nie mylę). Po takim śnie, babcia wie, że coś złego wydarzy się w rodzinie. Jednak to zło przybiera różne formy. Czasem ktoś nam bliski umiera, czasem ma wypadek, albo po prostu zachoruje na grypę (i leży w łózku przez tydzień
).
Teraz nieco inny przykład z tą samą babcią, która zresztą.. miała też do czynienia z duchami, ale to opisywałam w innym temacie. 3 lata temu moja najbliższa rodzina (rodzice i siostra) miała wielkie powody ku temu, by się o mnie zamartwiać, tym bardziej, że mieszkałam wtedy za granicą. W tym dniu zadzwoniła do domu moja babcia, zapytała co słychać i usłyszała, że wszystko ok. Nie chciała uwierzyć, więc wypytywała dalej. Mama ją jednak jakoś przekonała. Po 15 minutach babcia znowu zadzwoniła i powiedziała, że wie, iż coś jest nie tak. Wtedy mama przekazała jej, że wszyscy bardzo martwią się o mnie. Skąd babcia wiedziała? Nie, nie ze snu. Tego dnia, przed południem, moi dziadkowie wybrali się na spacer. Gdy zbliżali się do lasu, na babcię naskoczył czarny kot. Był bardzo agresywny i nie chciał się odczepić
Dziadek musiał go jakoś odegnać, ale ten skakał nadal jak oszalały. Spacer szybko się skończył, a babcia już wiedziała, że coś się święci..
Moje "zniknięcie" było jednym wielkim nieporozumieniem i pewna osoba niepotrzebnie narobiła szumu, ALE faktycznie moi rodzice mogli wtedy myśleć o najgorszym. Na szczęście wszystko dobrze się skończyło.
Wydaje mi się, że przypadek z żarówką, to też swoisty rodzaj przestrogi. Zło, przed którym dostajemy ostrzeżenie, niekoniecznie musi zwiastować wielką tragedię, lecz np. skręcenie nogi (jak pisze autor tematu). Takie jest moje zdanie na ten temat. Nie wykluczam działania sił "z zewnątrz".
