Dwa lata wcześniej miała miejsce pierwsza, nieudana próba założenia osady na wyspie Roanoke. Sir Richard Grenville zostawił na wyspie stu mężczyzn, gdy sam wrócił do Anglii po potrzebne zapasy. Oni natomiast znudzili się czekaniem i kiedy w czerwcu 1586 roku do wybrzeża wyspy Roanoke przybił statek Sir Francisa Drake’a, oni wrócili z nim do Anglii. Dwa tygodnie później Grenville powrócił na Roanoke z zapasami i piętnastoma mężczyznami. Ci ludzie mieli zostać na wyspie dopóki nie będzie można ściągnąć posiłków z Anglii.

Późnym popołudniem 7 lipca 1730 roku na centralnym placu w Saint-Denis, stolicy należącej do Francji, a leżącej na Oceanie Indyjskim wyspy Reunion zgromadził się tłum żądnych krwi mieszkańców miasta. I nie bez powodu, jako że punktualnie na 17:00 zaplanowano publiczną egzekucję znienawidzonego pirata, Oliviera Levasseura. Ale bez cienia wątpliwości nikt z widzów tej jakże atrakcyjnej rozrywki, idealnej wręcz na chłodne, lipcowe, piątkowe popołudnie nie zdawał sobie sprawy, że wydarzenia, jakie miały nastąpić już za kilka minut będą stanowić jedną z zagadek, której rozwiązania nie zdołano znaleźć przez blisko 300 kolejnych lat.

Tym razem opowiem Wam historię, która przydarzyła mi się autentycznie. Otóż kilka dni temu (red. - grudzień 2015) odezwał się do mnie mężczyzna – z wykształcenia geolog i mineralog. Pan Franc Zalewski (dalej zwany Panem Janem), mieszkaniec Katowic napisał do mnie mniej więcej coś w stylu: „Czy chcesz zobaczyć Atlantydę w Krakowie?”. Na początku pomyślałem sobie, że ktoś po prostu robi sobie ze mnie żarty, ale postanowiłem odpowiedzieć na pytanie twierdząco i dowiedzieć się, o co dokładnie chodzi z tą „krakowską Atlantydą”.

„Lądowanie na Księżycu prawda czy fałsz”, „czy lądowanie na Księżycu było mistyfikacją?” – takich podpowiedzi udziela Google, kiedy pytamy go o misję Apollo 11. Mit wiecznie żywy… Jak walczyć z teoriami spiskowymi, jeśli każde wyjaśnienie profesjonalistów rodzi sprzeciw i kolejne mity? Co zrobił sam Buzz Aldrin, zaczepiony przez faceta, który nie wierzył w lądowanie na Księżycu? Czy można skutecznie obalać mity tak, żeby ludzie chętnie nas czytali/oglądali/słuchali?

O tym, że Elvis żyje, wiemy od dawna. Co chwilę jakiś nawiedzony człowiek rozpoznaje go na ulicy, pomimo tego, że dziś miałby już 80 lat ( ur. 1935 r. ) i nie bardzo przypominałby sam siebie z przed 38 lat ( zm. 1977 r. ). Najciekawsze jest to, że w jego śmierć nie uwierzyło wielu fanów, pomimo tego, że wydarzenie nie było tajemnicą.

Wulkaniczne wyspy cechuje pewna niestabilność - ponieważ lawa szybko zastyga w kontakcie z wodą, ich brzegi często wchodzą pod wodę dość stromo, tworząc wręcz podwodne klify. Dodatkowo są one budowane warstwami, często więc twarde warstwy litych skał poprzekładane są warstwami bardziej miękkich tufów i skał okruchowych. Dlatego na każdej z większych oceanicznych wysp wulkanicznych zdarzały się osuwiska, podczas których ogromny kawał wyspy wpadał do morza.

Kolejne nietypowe zdarzenie w rosyjskich górach - zorganizowana grupa turystów wybiera się na kilkudniową wyprawę, w czasie przechodzenia przez górską przełęcz uczestnicy giną w tajemniczych okolicznościach. Ale tym razem jedna osoba ocalała. Sprawa wydaje się być bardziej podobna do śmierci Kaszniców na Lodowej Przełęczy. Mimo że miała miejsce niedawno, w roku 1993, niewiele jest o niej informacji.

Wszyscy znamy z filmów obraz szalonego naukowca, który mozolnie pracuje w swoim tajnym laboratorium, balansując na krawędzi wiedzy naukowej. Oczywiście, tacy niezależni naukowcy istnieją naprawdę. I choć nie są może tacy szaleni, to i tak ich zamiary są niekonwencjonalne. Być może nawet niemożliwe. Oto kilka intrygujących opowieści o "szalonych naukowcach" i ich równie szalonych wynalazkach. Mogą być prawdziwe, przesadzone, mogą być legendami lub zamierzonymi żartami - tego nigdy możemy się nie dowiedzieć. Ale możliwość ich rzeczywistego istnienia jest niepodważalna.

W 2012 roku japońscy naukowcy z Uniwersytetu w Nagasaki przeprowadzili badania próbek pobranych z pni miejscowych cedrów. Odkryli ciekawą rzecz – około 773 roku w atmosferze ziemskiej wydarzyło się coś dziwnego. W pierścieniach wzrostu z tego czasu odnotowano skokowy wzrost zawartości radioaktywnego węgla. Co się wówczas wydarzyło?

22 czerwca 1976 roku na Wyspach Kanaryjskich doszło do bardzo ciekawego incydentu UFO. Tysiące osób widziało dziwne kule światła na niebie, a wśród świadków znajdowali się wojskowi oraz naukowcy. Analiza ich zeznań przynosi zaskakujące informacje.

W 2010 roku Forrest Fenn opublikował wiersz "The Thrill of the Chase" (Gorączka pościgu). Ogłosił, że gdzieś w Górach Skalistych ukrył drewnianą skrzynię, która zawiera w sobie złoto i kamienie szlachetne, których wartość sięga nawet pięciu milionów dolarów. Były to czasy światowego kryzysu gospodarczego. Ludzie z dnia na dzień tracili pracę, domy, samochody. Zaproszenie Fenna do wzięcia udziału w poszukiwaniach spotkało się z ogromnym odzewem. Szacuje się, że na wezwanie milionera w teren niedaleko Santa Fe ruszyło nawet 350 tysięcy mieszkańców.

W ostatnich dniach osoby wędrujące po polskich Tatrach mogły zaobserwować widmo Brockenu. Zdaniem niektórych - omen zbliżającej się śmierci. To nie jedyny zły znak, jaki da się zobaczyć w górach.

Naukowcy z Kurashiki University of Science and the Arts postanowili rozwiązać zagadkę tajemniczej mumii, znajdującej się w świątyni Enjuin w japońskim mieście Asakuchi. Udało im się ustalić, że przerażająco wyglądająca hybryda, którą znaleziono z notatką: "syrena złapana w sieć u wybrzeży Tosa", jest czymś innym, niż początkowo sądzono.

11 grudnia 1978 roku na nowojorskim lotnisku dokonano największego napadu w dziejach USA. Mafiosi z rodziny Lucchese zrabowali wówczas fortunę.

3 kwietnia 1829 roku Olaf Jansen, 19-letni rybak, razem ze swoim ojcem popłynął na kutrze na południe, przez cieśninę Hinlopen w stronę Ziemi Franciszka Józefa. Płynąc do West Coast, znaleźli się w jakiejś przepięknej i, o dziwo, nieoblodzonej zatoczce. Jej brzegi pokrywała bujna roślinność. Za zatoczką otwierało się morze, którego według map nie powinno tam być. Pożeglowali w tę stronę, a wtedy wciągnął ich wir. "Coś wciągnęło nas w głębiny" - zanotował szyper w dzienniku pokładowym. Po trzech godzinach znaleźli się niespodziewanie na spokojnych, acz nieznanych wodach