SEN 20/21 sierpnia (pies)

W tym śnie byłem w Szwecji (czułem, że to Szwecja), było bardzo zimno, pełno śniegu. Po mojej prawej znajdowała się krzywa, drewniana szopa z narzędziami do koszenia trawy i kombajnem do zbierania fasoli strączkowej. (?) Kierowca i zarazem gospodarz, studiował na Uniwersytecie (koniecznie z wielkiej litery) " filozofię rolnictwa w ujęciu opieki nad użytkami rolnymi". Z tego powodu, cała ta posiadłość w postaci małej szopy z kombajnem w środku, była tymczasowo moja.

Z szopy wybiegł pies, czarna sierść, czerwona obroża. Wesoło machał ogonem, chwyciłem go za głowę i lekko zacisnąłem dłoń, która w jakiś sposób znalazła się w głowie psa - ale tylko w sposób metafizyczny, jakby był to portal do świata psa. Wciągnęło mi całą rękę aż do łokcia, potem cały tam wpadłem i stałem się psem. W tym momencie zrozumiałem, że jestem człowiekiem, a nie psem - i że to musi być LD. Jednak ta wiedza cały czas mi ulatywała i nie wykorzystywałem jej w tym śnie zbyt kreatywnie - może po prostu w jakimś celu miałem czuć się jak pies.

Patrząc z oczu psa, spojrzałem w miejsce, gdzie przed chwilą stałem ja (ten wciągnięty). Stał tam wysoki policjant w ciemnoniebieskiej kurtce z jakąś złotą naszywką. Miał pistolet, a w dłoni trzymał jakiś dęty instrument muzyczny, nie mam pojęcia jaki, podejrzewam że takiego nie ma.
- Jestem przedstawicielem najwyższych służb Policji Szwedzkiej. Policja Szwedzka składa kondolencje, że stał się pan psem, jestem funkcjonariuszem, już zaraz pana zaprowadzę na miejsce, proszę się tylko dopiąć u smyczy, będziemy bezpieczniejsi gdy będzie pan nosił smycz, zaraz tu zobaczysz takie harce, że niech piorun huknie. Jestem komendantem, nie komandosem ani komandorem.

I zaraz dodał: "A woda jest tylko wodą, o tym zapamiętaj moją prawdę, niech ci się nie przyśni, że to nie kawa czy herbata." Nie wiem jakim sposobem dokładnie pamiętam te zdania, ale często końcówki wypowiedzi mam w snach absurdalnie poprzekręcane.

Potem byłem w jakimś igloo, policjant trzymał smycz, a ja - pies, musiałem coś powąchać. Wcale nie czułem, że jestem tym psem, a to coś nie miało zapachu - była to jakby kurtka z naszywką Niemieckich Linii Lotniczych, bardzo stara. Zbulwersowałem się i w jakiś sposób zerwałem tę smycz, uciekłem, nie mogłem biec i ślizgałem się w śniegu, lecz zaraz zjawił się jakiś traktor, wyjrzał stamtąd rolnik w śmiesznej rolniczej czapce i zabrał mnie do środka. Było ciepło a rolnik palił papierosy z Kanady o smaku i zapachu liścia klonowego.

Potem znów się urwało i już nie byłem psem, byłem znowu sobą. Stałem naprzeciwko jakiejś dużej maszyny i miałem spowodować wybuch, za karę że tamten pies ("oni" nie wiedzieli, że to byłem ja), nie rozpoznał Niemca, który kiedyś utopił się w igloo, a po którym została tylko "marynarka ze ślubu bez spodni". Później udawałem, że pociągam za tę wajchę (wcześniej jej nie było), ale tak naprawdę to była nadgryziona przez "meta-korniki" czyli korniki do metalu. Wajcha się ułamała, generał się zdenerwował i powiedział, że za karę teraz w Hiszpani zapanuje taki kryzys, że nie będą już jeść moreli z drzew, tylko sprowadzą te igloo ze Szwecji i będą tam mogli uprawiać pomidory i seks, czyli corridę".

Generał, (który w sumie pojawił się przed chwilą), tak mnie rozbawił, że zacząłem się śmiać. Cały jego wielki brzuch zaczął się trząść i spadła peruka na czoło, a potem powiedział, że "musi się wylogować bo ma incepcję snu we śnie" i ja się w tym momencie obudziłem, śmiejąc się.