Język enochiański stanowi jedną z największych zagadek tego świata. Interesują się nim badacze z różnych dziedzin - zarówno okultyści, jak i językoznawcy. Ich zaciekawienie budzi wiele aspektów języka - nie tylko nietypowa struktura, ale przede wszystkim sam rodowód. Język enochiański jest bowiem uważany za mowę przekazaną ludziom przez anioły. Choć z pozoru brzmi to nieco nieprawdopodobnie, być może wcale takie nie jest.
O istnieniu języka enochiańskiego wiadomo od XVI wieku za sprawą dwóch osób - Johna Dee i Edwarda Kelleya. Kelley był znanym angielskim alchemikiem i medium. Twierdził, że potrafi kontaktować się z duchami za pomocą szklanej kuli, a także, że udało mu się wynaleźć substancję, która zamienia każdy metal w czyste złoto, to znaczy Kamień Filozoficzny. Dee natomiast był badaczem okultyzmu oraz astrologiem samej królowej Elżbiety I. Mężczyźni poznali się dokładnie w 1582 roku. Kelley, jako osoba, która potrafiła porozumiewać z duchami, wzbudził duże zainteresowanie badacza magii i wkrótce obaj mężczyźni zostali współpracownikami.
Ich współdziałanie zaowocowało nawiązaniem trwałego kontaktu z aniołami. Zaledwie rok później światło dzienne ujrzał bowiem jeden z najbardziej tajemniczych języków świata. W marcu 1583 roku Kelley ujrzał w szklanej kuli alfabet nieznanego języka. W trakcie kolejnych wizji, otrzymał przekazy tekstów pisanych, które złożyły się na księgę "Liber Loagaeth", co z języka aniołów można przetłumaczyć jako "słowa Boga". Księga składa się z 49 tablic zapisanych z obu stron. Każda strona to kwadrat o boku składającym się z 49 liter.
To nie jedyny tekst w tym języku. Inny przekaz pisany powstał... w Polsce. Rok po wizji "Liber Loagaeth", podczas podróży po Europie, a dokładniej w Krakowie, Kelley miał kolejne widzenia. Powstał wtedy tekst składający się z 48 wersów, które nazwano "Anielskimi Kluczami". Celem tych wersów, według Dee, było otwarcie 'Bram Zrozumienia" przedstawionych w formie 49 kwadratów. Do jednej z bram nie ma klucza.
Mimo że dar języka enochiańskiego otrzymał Kelley, to właśnie Dee wyjaśnił znaczenie tajemniczej mowy. W dziennikach tego okultysty można znaleźć wiele informacji dotyczących języka aniołów. Zawarte są tam między innymi słowa, które nie pojawiły się w dwóch tekstach. Dee wyjawił także sekret pochodzenia mowy. Według niego język ma rodowód hebrajski i sam Bóg użył go do nazwania wszystkich istot na ziemi. Enochiańskim posługiwał się także Adam w Raju, ale po wygnaniu zatracił tę umiejętność. Od tego czasu język nie był znany ludziom, z wyjątkiem Henocha, od którego pochodzi jego nazwa. Henoch według Pisma Świętego był za życia bardzo blisko Boga. Nigdy nie umarł i żywcem dostał się do Nieba. To właśnie on spisał słowa Boga w księdze, by zachować je dla ludzkości. Księga zaginęła jednak podczas potopu.
Historia powstania języka może budzić sporo wątpliwości. Kontrowersje związane natomiast z samą budową języka nie gasną do dzisiaj. Niektórzy naukowcy, między innymi Donald Laycock, australijski językoznawca, który opisał języki Papui Nowej Gwinei, twierdzi, że to zwykłe fałszerstwo. Według niego enochiański nie ma pochodzenia hebrajskiego, lecz jest po prostu przerobioną wersją angielskiego. Są jednak widoczne różnice - na przykład to, że język ma 21 liter i czyta się go od prawej do lewej. Laycock wymienia jednak wiele podobieństw do angielskiego - w konstrukcji zdań, odmianie czasowników czy pochodzeniu wyrazów. Według niego słownictwo wskazuje na to, że powstało w epoce, w której żyli obaj mężczyźni. Ponadto Laycock przypuszcza, że enochiański to sztuczny język, który powstał za pomocą glossolalii, daru mówienia wieloma językami, również niezrozumiałymi dla ludzi.
Wydaje się, że język o tak niepewnym pochodzeniu nie może służyć do komunikacji. Okazuje się, że jest to zupełnie błędne przekonanie. Co prawda, nikt nie rozmawia w tym języku, ale powstają teksty pisane. Przykładem jest choćby "Biblia Szatana" autorstwa Antona Szandora LaVeya.
Anton LaVey, twórca i założyciel Kościoła Szatana, w swoim domu w San Francisco, 1983. (fot. AP )
Jest to "podręcznik" dla satanistów, w którym przedstawione są główne założenia tej ideologii. Książka składa się z czterech części, z których fragment ostatniej "Księgi Lewiatana" napisany został właśnie w języku enochiańskim. Chodzi dokładnie o dziewiętnaście Kluczy Henochiańskich, które stanowią deklarację satanisty przystępującego do rytuału.
W języku enochiańskim tworzone są także teksty bardziej współczesne, na przykład słowa piosenek komponowanych przez rosyjski zespół Dvar. Ta wciąż aktywna grupa muzyczna, a dokładnie duet, owiana jest aurą tajemniczości. Choć wydała już 18 płyt, nawet nie wiadomo, kto ją tworzy, ponieważ członkowie utrzymują swoją tożsamość w tajemnicy. Sami mówią, że to nie oni są autorami piosenek, lecz jedynie przekaźnikiem między istotą zwaną Dvarem, a światem. To Dvar w snach przekazuje im nowe utwory, do których słowa napisane są właśnie w języku enochiańskim.
Jak więc widać, ten zupełnie abstrakcyjny język wciąż znajduje grono pasjonatów i podlega nieustannym badaniom. Same okoliczności jego powstania są bardzo tajemnicze. Warto także wspomnieć, że za tym językiem stoi cały system rytuałów polegających na przyzywaniu aniołów. Wszystko wskazuje na to, że język enochiański długo jeszcze pozostanie jedną z największych zagadek świata.
Źródło: niewiarygodne.pl
Użytkownik Staniq edytował ten post 14.12.2012 - 22:04
