Na pewno wszyscy wiedzą, że ściśnięta sprężyna, magazynuje w sobie energię, zatem zrobimy teraz myślowe doświadczenie.
Stalową sprężynę ściskamy mocno w szczękach imadła wykonanego z materiału nierozpuszczalnego w kwasie.
Materiał z jakiego wykonana jest sprężyna, będzie się w kwasie rozpuszczał.
Całość wkładamy do naczynia z kwasem. Sprężyna zacznie się rozpuszczać w kwasie i stopniowo będzie się stawała coraz to cieńsza.
Intuicyjnie czujemy, że jej energia z jaką by się w danym momencie uwolniła gdyby ją wyjąć z imadła, będzie mniejsza niż na początku eksperymentu. W krańcowym przypadku sprężyna, rozpuści sie całkowicie w kwasie, czyli przestanie istnieć i przestanie zarazem istnieć jej energia sprężystości. Ponieważ energia w przyrodzie nie ginie, powstaje pytanie co sie z nią stało? Gdzie i w jakiej formie istnieje teraz ta energia?
Gdyby w czasie trwania tego doświadczenia, zrobić doświadczenie kontrolne, podczas którego rozpuszczalibyśmy drugą, identyczną sprężynę, w identycznym kwasie, ale nie ściśniętą, to czy i czym by się różniły roztwory kwasów, po rozpuszczeniu w nich obu sprężyn?
