Zapisek I
Poltergeist, Elektromagnetyzm i Świadomość
Tłumaczenie pracy "Poltergeist, Electromagnetism and Consciousness" autorstwa Williama G. Rolla
Uniwersytet Stanowy Zachodniej Georgii
Journal of Scientific Exploration, Vol. 17, No. 1,
2003
----------------------------------------------------------------------------------------
Część Pierwsza
Zjawisko poltergeista to manifestacja energii poprzez poruszanie się zwykłych domowych przedmiotów normalnie utrzymywanych w jednym miejscu przez grawitację i bezwładność. W momencie trwania zjawisko odbija się napięciem psychologicznym pomiędzy osobą będącą w centrum wydarzeń, a innymi osobami, w tym badaczami. W związku z tym, na fenomen ten składają się zarówno procesy fizyczne, jak i psychologiczne. Zjawisko to często jest nazywane Spontaniczną Psychokinezą.Zjawisko poltergeista to manifestacja energii poprzez poruszanie się zwykłych domowych przedmiotów normalnie utrzymywanych w jednym miejscu przez grawitację i bezwładność. W momencie trwania zjawisko odbija się napięciem psychologicznym pomiędzy osobą będącą w centrum wydarzeń, a innymi osobami, w tym badaczami. W związku z tym, na fenomen ten składają się zarówno procesy fizyczne, jak i psychologiczne. Zjawisko to często jest nazywane Spontaniczną Psychokinezą.
Wprowadzenie
Zainteresowałem się zjawiskiem poltergeista, czy też spontanicznej psychokinezy, ponieważ było to jedyne przekonywujące mnie zjawisko parapsychiczne, którego doświadczyłem osobiście. Nie liczyłem na zgłębienie ludzkiej natury czy natury kosmosu. Od tamtego czasu jednak zmieniłem zdanie.
Psi czy też psionika podzielona jest zasadniczo na ESP (percepcję pozazmysłową) i PK, czyli psychokinezę. Psychokinezę następnie dzielimy na Mikro-PK, gdzie celem jest wpływanie na zjawiska losowe, oraz na Makro-PK, w której to lewitują duże przedmioty. Spontaniczna Psychokineza jest natomiast „poddziałem” Makro-PK.
Pierwsza sprawa jaką się zająłem miała miejsce w Seaford na Long Island. Detektyw Tozzi, który to był szefem tamtejszego śledztwa, podejrzewał Jimmiego, dwunastoletniego chłopaka, syna rodziny zamieszkującej dom, o sztuczki, ponieważ był on w domu zawsze, gdy przedmioty zaczynały się poruszać. Jednakże wtedy oficer stał się świadkiem zjawiska, którego nie potrafił wytłumaczyć. Pratt i Ja spędziliśmy w domu kilka dni i byliśmy obecni w domu, gdy butelka w piwnicy spadła i rozbiła się, podczas gdy my byliśmy z całą rodziną na górze.
Razem z Prattem byliśmy przekonani, że zjawisko jest prawdziwe, jednak nie mieliśmy pewności, ponieważ był tylko jeden przypadek tego zjawiska, gdy byliśmy tam obecni i miał on miejsce w innej części domu. Zakładając, że zjawisko było prawdziwe, postanowiłem przyjrzeć się bliżej czynnikom, od których wszystko mogło zależeć. Większość niepokojących rzeczy przytrafiała się rodzicom jak i ich „przestrzeni życiowej”. Dla przykładu figurka mężczyzny i kobiety uniosła się w powietrze, a następnie spadła na podłogą ulegając zniszczeniu w salonie, który to był wyłącznie przeznaczony dla rodziców. Analiza psychologiczna wykazała, że chłopak tłumił w sobie silną złość skierowaną na ojca (...). Badając czynniki fizyczne zmierzyłem odległość między chłopakiem, a obiektami. Stwierdziłem, że poruszanie się przedmiotów gwałtownie spada w miarę zwiększania się odległości. Trzy kolejne sprawy były jeszcze bardziej przekonywujące. Były to: sprawa Miami, sprawa Olive Hill i sprawa Tiny Resch.
Ciąg dalszy nastąpi...