14 odpowiedzi w tym temacie

[Aquila]

Tak właściwie to wczorajszy film (tak mówiąc szczerze, beznadziejnie denna III część Matrixa) nasunął mi jednak parę pytań.

Czy możliwe w ogóle jest istnienie cywilizacji maszyn? Prędzej czy później przecież odkryjemy tajniki AI i być może uda nam się stworzyć komputer, który będzie naprawdę myślał - tak samo jak i człowiek. Posuńmy się dalej - czy uda nam się kiedykolwiek stworzyć komputer, który będzie myślał na tyle abstrakcyjnie, że wytworzy sobie własne marzenia, pozna czym są emocje?

Wiadomo - człowiek zawsze będzie chciał mieć władzę, nad swoimi wytworami. Ale czy tworząc AI nie posuniemy się zbyt daleko? Zapewne wiele byłoby przy tym protestów ale też i zwolenników, jedni chcieliby pobawić się w Boga (no bo stworzenie maszyny, która jednak myśli i czuje, to mimo, że nie byłaby ona żywą tkanką, jest zabawą w Boga) a inni zapewne stanęliby takiemu projektowi na przeszkodzie.

Jednak czysto teoretyzując, gdybyśmy zechcieli pobawić się w Boga, stworzyli sztuczną inteligencję równą naszej i jakąś odkrytą planetę przeznaczyli na labolatorium - zesłali tam pierwsze maszyny i dali im możliwość samoreplikacji do woli (łącznie z zapewnionym startem w postaci wystarczającego zaplecza materiałowego, produkującego elektryczność i zaplecza technicznego - różne plany kopalń, hut, wszystkie potrzebne dane na temat produkcji energii itp) to jakie dalsze mogłyby być losy takiej zabawy?

Czy maszyny, przy użyciu swojej własnej myśli zdołałyby wytworzyć coś na kształt cywilizacji? Własne wartości, wierzenia, systemy polityczne?

Czy z drugiej strony, mamy większe szanse napotkania istot żywych w kosmosie, czy też pierwszy kontakt byłby z... maszynami? Zakładając, że rozwój technologiczny jest w miarę równomierny, obce cywilizacje też powinny znać AI. A o wiele bezpieczniejsze i bardziej ekonomiczne jest wysługiwanie się maszynami - chociażby w celu przeczesywania za nas kosmosu.

A kiedy ludzka (albo jakakolwiek obca) cywilizacja wymrze, czy możliwe jest, że pozostawi po sobie jedynie myślące maszyny, dając początek zupełnie nowej cywilizacji?

A tak właściwie, gdyby jakiekolwiek rozumne istoty (w tym np my - ludzie) mogły przenieść swój umysł w ciało maszyny, czy ktokolwiek oparłby się pokusie stania się nieśmiertelną, niewrażliwą na ból fizyczny i nadludzko wytrzymałą maszyną?

Może to jest nasza przyszłość, aby kiedyś tam porzucić słabe ciała na rzecz metalu? Ewolucja, jednak dokonana przez nas samych...


Film, jakkolwiek nierealny i głupi, stawia trochę pytań.

[Macha]

A tak właściwie, gdyby jakiekolwiek rozumne istoty (w tym np my - ludzie) mogły przenieść swój umysł w ciało maszyny, czy ktokolwiek oparłby się pokusie stania się nieśmiertelną, niewrażliwą na ból fizyczny i nadludzko wytrzymałą maszyną?

Takie myślenie jest troche kiepskie. Oczywiście będziemy wtedy nieśmiertelni, niepodatni na ból i choroby (nie licząc wirusów), ale równierz stracimy emocje, sny, nie będziemy mogli czuć, kochać, stracimy to co ludzkie, a najważniejsze to utrata ciała. Ja jestem jak najbardziej przeciw.

[Aquila]

stracimy emocje, sny, nie będziemy mogli czuć, kochać, stracimy to co ludzkie, a najważniejsze to utrata ciała.

Chodziło mi bardziej o przegranie całej zawartości mózgu, łącznie ze zdolnością do odczuwania emocji na dysk maszyny. Zatem nie tracimy nic a możemy zyskać sporo (zakładając, że odkrylibyśmy jak idealnie odtworzyć te wszystkie procesy chemiczne w mózgu za pomocą zer i jedynek )

[Macha]

Aquila, nie wiem jak ty, ale ja nie chce się na ten przykład żegnać ze swoim ciałem... i wszystkimi objawiami pokazywania miłości....

[Pit]

Jednak czysto teoretyzując, gdybyśmy zechcieli pobawić się w Boga, stworzyli sztuczną inteligencję równą naszej i jakąś odkrytą planetę przeznaczyli na labolatorium - zesłali tam pierwsze maszyny i dali im możliwość samoreplikacji do woli (łącznie z zapewnionym startem w postaci wystarczającego zaplecza materiałowego, produkującego elektryczność i zaplecza technicznego - różne plany kopalń, hut, wszystkie potrzebne dane na temat produkcji energii itp) to jakie dalsze mogłyby być losy takiej zabawy?

To najprawdopodobniej maszyny te na początku uznały by nas za Bogów-Nauczycieli. Jakieś skojarzenia?
Na początku ich cywilizacja byłaby zbyt prosta, by dokładnie zrozumiec nasze nauki, dopiero po latach mogliby w pełni pojąć nasze nauki, które były by przekazywane kolejnym jako wierzenia i legendy...

[Aquila]

Hmm, wolałbym jednak nie zbaczać w stronę czysto fantazyjnych wymysłów na temat początków ludzkości

[Legalize]

Ciekawe rozważania... Wstępnie zaznacze, że najdoskonalsze maszyny nie będą miały swojej duszy... A moim zdaniem to dusza na wysokim poziomie świadomości czyni z człowieka wyjątkową istote współgrając z dobrze rozwiniętym ciałem fizycznym (mózg itd.)...

[Jequon]

Podstawą do tego typu rozważań jest to czy jesteśmy tylko tkanką organiczną, w której zachodzą procesy chemiczne, czy posiadamy coś więcej. Mówiąc prościej chodzi o istnienie duszy, jaźni, czy jak kto chce ją nazwać. Jest to temat na inną dyskusją, jednak trzeba się zastanowić, czy jest możliwe stworzenie 'duszy'. Na ile sztuczna inteligencja, będzie tylko zbiorem algorytmów, zdolnych do nauki, czy imitacji prostych emocji, a na ile będzie myślącą maszyną.
Uważam iż w pełni myślących maszyn, które można by zakwalifikować jako żyjący gatunek, jeszcze przez bardzo długi czas nie stworzymy.

[Mariush]

Czy możliwe w ogóle jest istnienie cywilizacji maszyn? Prędzej czy później przecież odkryjemy tajniki AI i być może uda nam się stworzyć komputer, który będzie naprawdę myślał - tak samo jak i człowiek.

Trudno powiedzieć na razie czy w ogóle wytworzenie sztucznej AI jest możliwe, nawet teoretycznie. Informatycy są podzielenie co do opinii w tej sprawie. Wbrew pozorom to bardzo skomplikowany problem nie tylko techniczny, ale przede wszystkim koncepcyjny. Póki nie zrozumiemy działania własnej inteligencji i mózgu, pytanie to pozostanie bez odpowiedzi.

Na razie są dwa główne trendy:
a) modele sieci neuronowych - obecnie wiadomo, że ta pierwotna koncepcja traci na popularności ze względu na to, że w rzeczywistości nie najlepiej modeluje pracę mózgu oraz inteligencję. Do bardzo prymitywnych symulacji jest bardzo dobra, ale w bardziej zaawansowanych projektach źle się spisuje. Główna przyczyną tego jest to, że zdolności poznawcze sieci ograniczają się tylko do tego, co przewidzi programista.
Można powiedzieć taki informatyczny kreacjonizm.

b) algorytmy ewolucyjne lub genetyczne - bazują na zasadach analogicznych do założeń teorii ewolucji. Na ich podstawie tworzy się zbiory programów, które walczą między sobą np. o przestrzeń pamięci komputera, ulegając jednocześnie ślepym przystosowawczym modyfikacjom mającym na celu zoptymalizowanie swojego rozprzestrzeniania i powielania (mutacje kodu, "pożeranie" przydatnych procedur znajdujących się w środowisku itd.). Można stworzyć nawet na ich wzór swoiste cyber-stworzenia (posiadające cyber-zmysły cyber-kończyny itp.), które mogą ewoluować podobnie jak ich biologiczne ich odpowiedniki. Wyniki uzyskiwane dzięki algorytmom ewolucyjnym są pod tym względem nieprzewidywalne pod względem efektu.

Gdzieś kiedyś przeczytałem, że informatycy czasem wrzucają proste procedury do takich wrogich cyberśrodowisk, w celu uzyskania sprawniej działających wersji ("uodpornianie się" na różne niekorzystne czynniki poprzez samodzielne modyfikacje) Stworzono już nawet eksperymentalny system, zbudowany na bazie algorytmów genetycznych, który sam produkuje roboty, poddaje ocenie fizycznego środowiska i optymalizuje pod kątem jak najlepszego poruszania się w tym środowisku. Projekt nosi nazwę Golem. (nie wie jak inni forumowicze, ale mnie przypomina to Terminatora )
Algorytmy genetyczne śmiało mogą nosić miano technik informatycznego ewolucjonizmu.

[Patryczek]

Oglądał ktoś z was "Kosmiczne Wojny"? Nie pamietam bodajże ale wiem że to był film animowany zrobiony w grafice komputerowej jak Toy Story 2. Walczyły ze soba tak jakby dwie grupy robotów. W jednej tej dobrej był przywódca Optimus I [ tej dobrej ] a drugiej Megatron [ tych złych ]. Ich dużą i sercem była tkz. matryca czy jakoś tak;] i jak znaleźli sobie drugie ciało to tą matryce mogli włożyc w to ciało i żyli na nowo tylko nie mieli świadomosci zabardzo kim byli wczesniej itd. Fajny serial, bardzo mi się podobał Ktoś może wie więcej o tym to niech da posta w tym temacie bo to bardzo wiąrze się z tym
P.S. te roboty miały dziwne imiona hehe np: Gepardon Szczurotron, i mogli robic transformacje w wersje zwierzecą bo było jakies pole magnetyczne które ich uszkadzało w formie robotohumanoida , a w tej nic sie nie działo

[Fenix]

A tak właściwie, gdyby jakiekolwiek rozumne istoty (w tym np my - ludzie) mogły przenieść swój umysł w ciało maszyny, czy ktokolwiek oparłby się pokusie stania się nieśmiertelną, niewrażliwą na ból fizyczny i nadludzko wytrzymałą maszyną?

No cóż, ja tam jestem gotów, od dawna miałem takie marzenie, trochę dziwaczne, ale jednak marzenie...

[kalokja]

Mnie takie refleksje naszły po obejrzeniu filmu Ja, robot (świetny film jak dla mnie). Czy maszyna może mieć duszę? A jeśli może mieć i osiągnie świadomość to czy nie należą się jej pełne prawa takie jak człowiekowi ? Robot nie chciałby być niewolnikiem tak samo jak człowiek, więc należy mu się wolność. A może musi podlegać człowiekowi, bo ten go stworzył ?

[Chessman]

Całe multum problemów, zagadnień związanych z osiągnięciem przez maszyny ludzkiego poziomu rozwoju jest poruszane w znakomitym serialu Battlestar Galactica, w którym to cywilizacja maszyn po wojnie ze swoimi stwórcami ucieka z dala od ludzi by po kilkudziesięciu latach pojawić się w ludzkiej postaci, z ludzkimi emocjami... dokonując zemsty. Przynajmniej tak się wydaje, serial jest bardzo złożony i wiele rzeczy póki co można się tylko domyślać.

[Mariush]

Myślę, że nie uda nam się świadomie stworzyć sztucznej inteligencji. Mam wrażenie, że narodzi się ona samoistnie na skutek spontanicznych i nieprzewidywalnych procesów z wcześniej stworzonych prze nas komponentów. Samo jej pojawienie się już nie będzie od nas zależeć.

A. C. Clarke napisał kiedyś bardzo fajne opowiadanie (nie pamiętam tytułu), w którym opisał rozwój pewnej globalnej sieci komputerowej na wzór dzisiejszego Internetu. Sieć ta w pewnym momencie osiągnęła taki poziom skomplikowania, że już nikt nie był w stanie śledzić jej działania. Zaczęła "niejako" żyć własnym życiem, a pewnego pogodnego poranka po prostu uzyskała... samoświadomość.

[kalokja]

coś jak Skynet w Terminatorze